Hoofdstuk 13 - Verlangens.
Ik wiebelde op mijn voeten, mijn handen trilden en ik zag wazig voor mijn ogen. Ik knipperde en probeerde zo hard om bij zinnen te blijven. Het lukte me om hem strak aan te kijken, ik wou meteen weg lopen, maar hij stond al op. "Lune, ga maar zitten hoor." Ik kreeg kippenvel bij het horen van zijn stem. Ik kon me niet meer bedenken hoe die klonk, en toch was het zo vertrouwd weer. "Meester Mark." "Dat klopt." was zijn antwoord. "Makkertje." Ik schudde mijn hoofd.
"Storm. Is dít je meester?" Storm knikte verbaasd. "Ja mam, dat zei ik toch." zei hij onzeker. "Lune, ga nou zitten." zei hij dwingend. "Waarom de naam Mark." riep ik uit. "Ik ben volwassen Lune." Ik schudde mijn hoofd. Ik kon mijn ogen maar niet van hem afwenden, hoe hard ik het ook probeerde. Zelfs vanachter bril glazen bracht hij me onder hypnose. "Storm, kom eens hier." zei ik kalm. Storm kwam vragend naar me toe lopen.
Ik pakte zijn hand stevig beet. "We gaan." zei ik. "Waarom?" riep Storm verontwaardigd. "We zijn er net, en hebben het nog niet eens over mij gehad mam!" "Storm doet het prima op school. Hij is erg zelfstandig." probeerde Mark mij in gesprek te lokken. Ik draaide ruw mijn gezicht naar dat van Storm die me wanhopig aan keek. "Mam, wat is er nou?" "Niets, we gaan. Zeg maar gedag." sip draaide hij zijn hoofd weg, maar zette toen een grote glimlach op naar Mark. "Dag meester! Tot maandag!" riep hij blij. Ik trok hem mee het lokaal uit, en stapte vlug de auto in.
Ik wist dat hij achter me aan zou komen, dus reed ik zo hard ik kon. "Mama, wat is er nou? Waarom gaan we al naar huis?" dramde Storm door. "Storm, als we straks thuis zijn, dan ga je meteen naar boven." "Waarom?" riep hij bijna huilerig uit. Ik moest kalm blijven, terwijl ik vanbinnen uit elkaar leek te ploffen. Al mijn emoties wouden er uit komen, mijn verlangen, maar ik hield ze in. "Doe gewoon alsjeblieft wat ik zeg liefje." Vlug parkeerde ik de auto, en Storm rende naar de voordeur. Ik hoorde hem al aankomen. Hij parkeerde zijn auto snel op de stoep, maar stevig stapte ik door naar de voordeur. "Lune! Lune, wacht!" riep hij.
Ik draaide me abrupt om, verbaasd dat hij zo snel was. Hij deed een stap dichterbij en ik draaide mijn lichaam van hem weg. "Makkertje, ik bedoel Mark. Ga weg. Alsjeblieft, je maakt het alleen maar ingewikkelder." "Nee, ik blijf. Ik hou van je Lune." Ik voelde het bloed naar mijn hoofd stromen in een tempo wat niet normaal was. Ik was woedend, maar had de kracht niet om boos te worden, het lukte me niet, omdat ik nog een gevoel had. Een gevoel dat ik niet kon beschrijven.
Ik merkte het pas na een paar seconden. Zijn lippen. Ze waren warm, glad, bekender en fijner dan ik gedacht had. Ik moest mezelf dwingen om niet op te gaan in deze kus. Ik smachtte naar hem, maar kon hem tegelijkertijd ook niet uitstaan. Het lukte me om hem voorzichtig weg te duwen. Ik schudde mijn hoofd moeizaam. "Mark... Ik ben al gelukkig. Ik heb al iemand met wie ik mijn leven deel." Verbaasd keek hij me aan. Ik draaide me vlug om, zodat ik mijn woorden niet terug kon nemen, en liep het huis in.
Wanhopig zocht ik naar houvast. Het eerste beste voorwerp wat ik tegen kwam was de bureaustoel. Vlug pakte ik hem beet, kneep mijn ogen dicht, en ademde diep in en uit. Kriebels gierden door mijn lichaam, mijn vingers tintelden, maar mijn hoofd voelde nog zo rood van woede, of bloosde ik zo erg? Hoe kan het dat iemand je zo van de wereld kon brengen? Hoe kon het dat alles aan hem toch zo vertrouwd voelde? "En? Hoe was het?" hoorde ik de hoopvolle stem van Lana.
Wankelend liep ik naar haar toe, en liet me in haar armen vallen. "Je wist het, of niet?" fluisterde ik. "Ja, natuurlijk." fluisterde ze terug. Storm was niet de enige met wie ik mijn leven deelde, Lana was het ook. Maar toch had ik zijn armen nodig, zijn lichaamswarmte, zijn stem. "Ik mis hem zo Lana."
_________________
Oke, ik wou gewoon dat Makkertje weer terug kwam. Vanaf nu wordt hij Mark genoemd omdat dit zijn volwassene naam is (ze zijn nog wel jongvolwassene, maar toch, Makkertje is erg kinderlijk.)
Ik ben benieuwd wat jullie er van vinden. Ik heb deze update vandaag in elkaar gezet, dus dat ging wel erg snel! Zijn jullie benieuwd naar het einde van de generatie? Nog maar twee hoofdstukken namelijk!