@siepiemischa16: Ik wil ze wel uploaden, maar is het niet leuker om dat te doen als ze tiener of jongvolwassene zijn?
@deetui: Ik heb haar gedownload, ik ga kijken of ik een leuke rol voor haar kan vinden!
ja eigenlijk wel, maar ze zijn zo cute <3 en ik vind het eigenlijk wel erg dat er weer een vrouw dood is in het verhaal, maar Chase pakt het beter aan als Micheal. Ik wacht echt op de volgende up want ik ben zó benieuwd!
Hihi, dankjewel! En ik ben zeer benieuwd naar de volgende up! Oh, en nogmaals, je hoeft je niet perse haar gedrag letterlijk over te nemen, maar liever geen roze in haar kleding
Na een paar uur rijden kwamen we aan in Riverview, een rustig stadje. Ons huis was ontworpen door iemand die "Maarten A" heette, omdat hij zijn achternaam liever niet bekend wilde hebben. De kinderen werden meteen gek toen ze het huis zagen.
"Straks verdwaal ik nog!" zei Dana bang.
Ik besloot die middag meteen mijn kinderen in te schrijven voor school, zodat ze de dag erna al konden beginnen.
De directrice van de school heette Fiona Janssen, zo las ik op het bordje dat op de deur hing.
Ik liep binnen in wat ik zo ongeveer het lelijkste kantoor ooit vond.
Overal stonden dingen die er niet hoorden, waarschijnlijk giften aan de school die ze ergens kwijt moesten..
"Meneer Dumonceau?" trok Fiona Janssen mijn aandacht. "Bent u afgeleid door het kantoor? Mooi hé? Zelf ingericht. Behalve dan die muren, die waren al zo. Vreselijk lelijk, al dat roze.."
"Gaat u zitten, alstublieft!" zei ze. "Houdt u van roze, meneer Dumonceau?"
"Nou.."
"Vast niet, wie houdt er nou van roze?"
"Dus, wat komt u hier doen?"
"Ik kom mijn kinderen inschrijven voor school."
"Aah, dus u heeft kinderen! Mag ik vragen waar uw vrouw is? Ik durf te wedden dat zij ook niet van roze houdt!"
"Ik heb geen vrouw," zei ik emotieloos, op een toon die aangaf dat ik er niet over wilde praten.
"O.." ze vroeg niet verder. "Hoe heetten uw kinderen ookweer?"
Fiona Janssen liet me een aantal formulieren invullen - waarbij 5 van de 17 vragen over de kleur roze gingen - en toen was alles geregeld.
Ze kwam naar me toe om afscheid te nemen. "Ik ben blij dat uw roze-hatende kinderen naar mijn school zullen gaan, meneer Dumonceau. En als er iets is dat ik voor u kan doen kunt u me altijd hier komen opzoeken!"
"Dank u, tot ziens," zei ik, hoewel ik deze vrouw het liefst niet meer zou ontmoeten.
"Heb een roze-vrije dag!" riep ze me na.
Toen die dag daarna de kinderen naar school waren besloot ik in het park te gaan spelen. Ik had besloten dat ik de zangcarriëre in zou gaan als solozanger, een logische keuze gezien mijn verleden als zanger en gitarist bij de band.
Voor de gelegenheid had ik een nieuw nummer geschreven.
"The sound at the end of the world," zong ik enthousiast. "You must remember the sound of the end of the wo-ho-hoooorld!"
Aan het einde van het nummer had ik een publiek van welgeteld 4 personen. Dat was al niet om een gat van in de lucht te springen, maar ze leken ook nog niet heel erg onder de indruk ook..
Beledigd legde ik mijn gitaar weg.
Maar blijkbaar had ik in ieder geval een beetje een indruk achtergelaten, want een vrouw kwam naar me toe.
"Hallo, ik ben Caroline Davids, manager van toekomstige sterren."
"Chase Dumonceau," stelde ik mezelf voor.
"Leuk je te ontmoeten, Chase. Luister. De showbizz is een harde wereld, het gaat allemaal om het juiste image. Ik kan zien dat jij talent hebt, maar wat je nodig hebt is iemand die je kan helpen naar de top. Iemand zoals ik."
"Echt? Wil jij mijn manager zijn?" vroeg ik ongelovig.
"Heb je intresse?"
"Ja, echt wel! Geweldig!"
"Nou, juich nog niet te hard, we moeten nog wat overeenkomsten maken, en je moet wat dingen ondertekenen, maar dat doen we later wel bij mijn advocaat."
"Oké, prima.."
"Maar je kunt nooit genoeg vooruit kijken.. Één moment." Caroline pakte haar telefoon en toetste een nummer in.
"Elisa? Schatje, met Caroline! Ja, het is eeuwen geleden, ik weet het!"
"Luister, ben jij nog steeds partner van die schattige koffiezaak? Ja, ik heb inderdaad- nee, ik hoef geen gratis koffie, luister naar me. Ik heb een nieuwe klant, zijn naam is Chase Dumonceau, en ik zie echt een ster in hem. Nee, hij is nieuw, dus niet bekend. Maar dat wordt hij wel, je kent me toch? Oké, zie je later, lieverd!"
Caroline hing de telefoon op. "Oké, je hebt een optreden bij de koffiezaak morgen om half zes."
Ik knikte, te verbaasd om iets te zeggen.
"Ik kom morgenochtend langs om je outfit te bespreken, hier is mijn kaartje mocht je me nodig hebben. Tot morgenochten, elf uur stipt." Ze liep weg.
-------
Nog wat foto's van het huis:
-------------------
Gebouwd door Maarten A, zoals gezegd, en ingericht door mij n_n
Starring: Caroline Davids van Loungefan en Fiona Janssen van deetui! =D
Hope you like!
v Hahah, bedankt. Een RL-vriend van mij, die hier Maarten A heet, heeft het gebouwd, zoals ik al gezegd heb. Ik heb het ingericht x'D
Laatst gewijzigd door nonnieven1 op do 10 mei 2012, 20:56, 1 keer totaal gewijzigd.
^Hihi, schaam je niet hoor, ik vind haar hier ook mooier uitzien Maar ik gebruik liever niet teveel downloads dus ik denk dat jullie het met mijn oude "lelijke" Fiona het moeten doen!
Hele leuke up Maarja wanneer niet..
Leuk dat je het ook humoristisch houdt met dat rozefobiegedoe bijvoorbeeld en dat er mensen van andere DB's in voorkomen
Update duurt nog even, ben druk met school.. Ik zal kijken wat ik kan doen, maar ben met hemelvaart ook nog druk-achtig. Misschien donderdag overdag nog een update!
"Ik zie er niet uit," mopperde ik ontevreden.
"Dit is een standaard outfit voor de zangers van jouw kaliber, Chase," zei Caroline rustig.
"Het kaliber van een piccolo," mompelde ik.
"Ik moet toegeven, ik ben er ook niet al te blij mee.. Ik wil juist dat je opvalt, maar ik ben bang dat een verandering van de standaard outfit negatieve gevolgen zou kunnen hebben.."
"Zoals?"
Caroline keek me bedenkelijk aan.
"Dat weet ik zo ook niet.."
"Gaat de starbusiness er niet om dat je risico's neemt? Anders zijn dan anderen en niet bang zijn voor andermans mening?"
Caroline zuchtte. "Ik denk dat je gelijk hebt.."
"Je kunt je gewone kleren aan, maar met wat aanpassingen," ging ze verder. "Wat dacht je van een rode colbert en witte broek?"
Ik zuchtte. "Prima."
"Over naar stap 2, het podium. We willen dat je een moderne, jonge uitstraling hebt, dus we gaan voor de Bridgeport-achtergrond. Niet teveel lampen op het podium, want dat leidt de fans af."
"En dan stap 3, het optreden zelf! Wees toegankelijk, praat af en toe wat met je fans, maar blijf natuurlijk spelen, want daar komen ze voor."
"Bedank je fans dat ze komen, ook al zijn het waarschijnlijk niet de fans waar je naar op zoek bent."
Je slaat de spijker op zn kop, Caroline, dacht ik toen ik naar mijn fans keek.
"Je moet klein beginnen," hoorde ik haar stem in mijn hoofd.
"Een toegift geef je alleen als je fans er echt om vragen, anders komt het wanhopig over. Als de avond geslaagd is, maak je een diepe buiging. Zitten er wat dames in het publiek, wees niet bang voor handkusjes. Probeer dat niet bij mannen."
"Stap 3. Netwerken."
Na mijn optreden zorgde Caroline ervoor dat ik non-stop bezig was met netwerken. Dat hield in; daten met de beroemdste zangeressen van Riverview...
... en privéoptredens bij mij in de tuin met oude zangeressen die probeerden een come-back te maken door een duet met een nieuwe vis. Ik dus. Chase de Vis.
Ik moest toegeven dat al dit gedoe me vermoeide, maar Caroline deed haar werk goed.
Ondertussen had ik echter weinig tijd om bij mijn kinderen te zijn, van wie ik zoveel hield.
Dana en Chris zaten bijna altijd, als ze niet op school waren, in de kinderkamer die ik voor ze had gemaakt. Dana maakte verhalen met de barbiepoppen in haar prinsessenjurk,
terwijl Chris in zijn groene dinosauruskostuum speelde op de glijbaan. Af en toe kon ik bij hen komen zitten en dan las ik verhaaltjes voor of keek naar Dana's toneelstukjes. Die meid had fantasie, merkte ik al. Dat had ze vast van Diana.
Op een dag lag ik op het terras te zonnen, terwijl Dana en Chris op school zaten, toen Caroline door de deur kwam lopen. In het begin was de communicatie tussen ons nog wat stroef verlopen, maar nu konden we steeds beter met elkaar overweg.
Ze schopte haar hooggehakte schoentjes uit en kwam naast me liggen.
"What's up, boss? Ga je mijn vrije tijd afnemen?"
Ze glimlachte naar me. "Nee, eigenlijk niet. Het staat goed als je gebruind bent, dus ga zo door."
"Ik heb een overeenkomst gemaakt met de manager van topmodel Vianne Thrussell, je zult vast wel eens van haar gehoord hebben?"
Ik schudde mijn hoofd.
"O. In ieder geval, we hebben besloten dat jullie beiden behoefte hebben aan een relatie, dus - "
"Je gaat me toch niet vertellen dat ik een neprelatie aan moet gaan met een wijf dat Vianne heet?" vroeg ik geschrokken.
"Jawel, Chase," zei Caroline koppig. "Het is perfect voor je imago. Als het helpt, ze is een prachtige vrouw, je zult haar vast aardig vinden."
Ik zuchtte. "Het zal. Wanneer ga ik dat mens ontmoeten?"
"Ik heb met haar manager afgesproken dat je haar vanmiddag komt bezoeken bij één van haar fotoshoots."
Ze kwam weer overeind. "Zorg dat je er goed uitziet, Chase. Ik zal de details binnen op de bar neerleggen. Wees aardig tegen haar, zij zou er wel eens voor kunnen zorgen dat je de meest beroemde zanger van Riverview wordt."
--------------------
Sorry dat het zo lang heeft geduurd! Was druk met school, en het weer was ook veel te goed voor de computer..
Hope you like!