Hoofdstuk 1
‘Xander, kan het ook wat zachter mensen proberen te lezen!’
‘Sorry dat ik gitaar moet spelen voor mijn werk hoor.’
‘Leek je maar meer op je vader, niet alleen qua uiterlijk maar ook qua innerlijk!’
‘Binnenkort ben ik hier weg, dan heb je geen last meer van me en zul je me nooit meer zien en Cora ook niet!’
‘Goed.’
Zo ging het een tijd geleden ongeveer elke dag. Een hel was het voor Xander, maar ook voor mij.
Daarbij was Cora ook nog zwanger van Xander en geloof maar dat mijn moeder dat leuk vond, dus niet. Het liefst gooide ze Xander het huis uit. Toen mijn kleine nichtje, Lotte, was geboren is hij met Cora verhuist, tot blijdschap van mijn moeder. Sinds het kiezen van de vorige generatie is hun relatie van goed naar zeer slecht gegaan.
Ondertussen was mijn moeder bejaard, elke dag liep ze een rondje om het huis en stopte even bij de graven van Erik en mijn vader. Ze had er nog steeds elke dag moeite mee, sommige dagen erger dan de andere. Ik hielp haar nog elke dag, al kon ik me ook aan haar irriteren. Gelukkig was onze relatie nog redelijk goed.
‘Mam, kan ik je even spreken?’ Vroeg ik op een dag.
‘Tuurlijk.’ Mijn moeder kwam tegenover me zitten.
‘Mam, ik zat te denken, ik wil graag een moestuintje. Dat is mijn droom, tuinieren is mijn hobby.’
‘Louise, je gaat niet mijn tuin verpesten.’
‘Maar ik verpest je tuin niet.’
‘Nee Louise, jij gaat mijn tuin niet ombouwen in een zandbak.’ Streng keek ze me aan.
‘Maar mam…’ Zei ik zacht.
‘Nee Louise.’
‘Weet je wat mam, jij hebt mij dit huis gegeven en ik ben nu volwassen. Ik mag zelf weten wat ik met dit huis doe. Jij woont hier dan nog wel, maar ik ben de baas over wat hier gebeurt, dus die tuin komt er.’ Mijn moeder werd stil, ze wou iets zeggen, maar als snel deed ze haar mond weer dicht. Ze stond op en liep weg.
Al snel was mijn moestuintje klaar. Ik was er hartstikke trots op al vond mijn moeder het vreselijk. Ze moest er maar aan wennen, want dit werd mijn middel om geld te verdienen.