Hoofdstuk 2: "kom op Byantha!"

Zes uur 's ochtends, Dubbelduo Kantoren
Daar liepen Caro en Byantha. Vroeg, zodat ze nog even konden kletsen. Als ze op tijd zouden komen konden ze niet meer praten. Hun baas was de duivel op aarde

Byantha liep niet, ze slenterde. Ze haatte die sleur. Ze haatte haar werk. Maar ze kon niet weg, dan zou ze geen geld verdienen. Ze had hier een goed salaris dus moest ze wel blijven. Gelukkig was Caro er nog, haar collega en beste vriendin.

Binnen kon Caro het niet meer aanzien en sprak haar aan.
"What is met jou aan de hand, puapa? Jou gezicht is so sip!"
Ze was een neger, en dat was duidelijk te zien. Maar ze was de liefste neger die je ooit hebt gezien.
"Ik word hier gek! De hele dag in zo'n hokje!"

“Ik kan er gewoon niet meer tegen, Caro. Ik word gek van die sleur! Echt gek! De hele dag in een hokje papierwerk doorploegen en…”
“Rustig puapa, ga sitten!”

De dames gingen zitten en Byantha ging verder.
“Onze baas is een heks, we krijgen amper frisse lucht hier en als we hier eindelijk weg zijn dan zijn we zo moe dat we even wat eten en meteen het bed weer in duiken!”
“Weatje wat jij nodig heb? Een hobby!”

“Een hobby? Wat voor hobby?”
“Wee’k veel. Wat heb jij vroegah allemaal gedaan?”
“Nou ik heb wel eens gedanst maar…”
“Mooi! Wij gah’ dansen!”

“Maar Caro ik kan toch helemaal niet…”
Byantha wilde protesteren maar Caro had al haar ‘ik-duld-geen-tegenspraak’ gezicht. Dus Byantha zweeg. Ze zou samen met Caro een keer naar dansles gaan.
Voor nu

---------------------------
naar de inleiding
naar hoofdstuk 3
Laatst gewijzigd door maike0090 op zo 19 sep 2010, 18:20, 1 keer totaal gewijzigd.