Ik heb spijt dat ik geen horloge had meegenomen. Dan kon ik tenminste zien hoelaat het was. Maar dat denk je naderhand pas over, stom. Mijn handmat lag niet zo conportabel meer. Niet dat die ooit confortabel gelegen had, maar had kon dus erger. Ik besloot daarom maar wat bladeren te zoeken. Hopelijk zou dat helpen. Ik dook daarom maar in een struik, om bladeren te zoeken. Het was even muisstil toen ik iets hoorde. Ik hurkte en keek door de struik, en zag een jongeman op me af lopen. Heel even schrok ik, ik weet niet waarom. Ik wou opstaan. maar mijn rug is niet meer zoals vroeger. Hij stond toen pal voor me en stak zijn hand uit. Ik dacht dat hij me wel gezien had en wilde helpen. Ik pakte zijn pols vast en hij trok me omhoog. Je had zijn gezicht moeten zien toen hij mij zag! Niet te geloven. Ik lachte, en daarna lagen we samen in een deuk. Dit keer stak ik mijn hand uit:''Mijn naam is Jarry Sherman, heeft veel vrouwen verslonden''.

Het was al laat en wilde niemand wakker maken. Na een klein gesprek met Zane, zo heette hij, liep ik terug naar de hangmat. Ik ging liggen en het lag heerlijk. Totdat de hangmat het begaf, en viel op mijn rug. 'Ik begon te vloeken, zodat iemand mij kon horen.........

Jarry Sherman

Ik keek verbaasd. "Dus.. als ik zeg dat het niet zo is, geloof je me?" vroeg ik Jill. "Ik weet het niet, Brad, en zoals ik al zei, het kan me ook niet zoveel schelen, vooral niet als het alleen handelen in drugs is." Ik slikte. Alleen handelen in drugs? Ze moest eens weten wat voor dingen ik nog meer gedaan heb. "Als je iets kwijt wilt kun je bij me terecht, ok?" "Oké" antwoordde ik terug en liep weg. Even dacht ik om het haar te vertellen, maar toch besloten om het niet te doen. Maar nog steeds heb ik niet echt antwoord op mijn vraag gekregen, gelooft ze dat ik in drugs handel? Ze wist het niet, zei ze.

Het was laat in de avond en ik lag te slapen totdat mijn slaap werd verstort. "Au!" hoorde ik plots en de stem begon te vloeken. Ik keek vanuit mijn hangmat naar beneden. Het was een oude man die naar beneden was gepletterd. Zo te zien had zijn hangmat het begeven. "Is alles oké?" vroeg ik.

- Bra dLane -

Half slapend liep ik de bosjes uit, hoe ik het voor elkaar kreeg weet ik niet, maar ik moest telkens nodig.
Als ik naar mijn hangmat wil lopen zie ik dat Jarry uit de zijne valt. Er leek al iemand hem te helpen, maar toch besloot ik te kijken. "Jarry, gaat het?", vroeg ik. Ik had waarschijnlijk dezelde vraag als de jongen die vanuit zijn hangmat op Jarry neerkeek.

~Jody Fox

Het is me gelukt om een dag lang Helen te ontwijken. Het is slap van mij, maar ik was woest. Ik ben nu aardig gekalmeerd maar telkens als ik een glimp van haar opvang voel ik het verraad weer in me naar boven komen. Ik draai me om en schrik me rot als Helen achter me staat. Toevallig kijkt ze ook net om en ik zie in haar ogen schuld. Ik weet niet wat ze in mijn ogen zag, maar ze schudde al haar hoofd om haar excuses aan te bieden. Ik hoef haar smerige excuses niet, ik begin woest tegen haar te schreeuwen: "Waarom heb je het niet meteen verteld, je weet hoe graag ik dit ook wil!"

- Dave Clarkson

Ik kwam niet meer overeind, als oude man is het niet zo slim om op je rug te vallen. Gelukkig was het geen harde val. Een jongeman had mijn gevloek opgemerkt. Heel beleeft vroeg hij vanuit zijn hangmat: ''Is alles oké?''. Daarna kwam Jody heel snel, ook zij vroeg zich af hoe het met me ging. Om toch maar te laten weten dat ik nog leefde gaf ik een knik. ''Je kan proberen me overeind te krijgen'', zei ik met een neplach. Jody probeerde me overeind te krijgen, maar dat lukte niet. De jongeman zag dat en kwam Jody helpen. Samen hielpen ze me overeind. ''Dank jullie wel'', zei ik met veel pijn. Brad, ik had zijn naam opgemerkt terwijl hij me hielp, liep daarna weg. Jody bleef nog even, om zeker te weten of alles goed met me ging.

Jarry Sherman

'Dillema's, dillema's, dillema's... Wat moet ik doen... Zeggen dat ik 'in love' ben tegen Flynn, of hem met rust laten en hem zoveel mogelijk proberen te ontwijken? Ik lig de hele nacht al te woelen, en ik lig nog steeds in mijn hangmat. Het zal wel ongeveer 3 of 4 uur zijn. Oke, dit wil ik niet. Ik ga eruit! Ik ga sporten, dat gaat me vast en zeker helpen.' Ik trek me extra broek en trui uit, en ga sporten in mijn T-shirtje. Een beetje joggen, waarheen weet ik nog niet. Ik ging maar op pad, voordat iemand me zag, en diegene me zou waarschuwen dat ik niet mocht gaan. Maar ik was al te laat. 'Hey, waar ga jij heen?!' vroeg iemand...

-Darryl Ryan

(Wie? )

Had ik maar koffie. Ik was vreselijk moe. Slaapgebrek.

Ik kon niet eens meer helder nadenken.
Ik vond Darryl echt heel erg leuk, maar elke keer probeerde ik mijn gedachtes zo snel mogelijk te verdrijven.
Ik mocht niet aan hem denken. Hij was een rijk fotomodel, waarom zou hij op iemand als mij vallen? Hij had vast stapels mannen om uit te kiezen.
Dus probeerde ik hem buiten mijn gedachtes te sluiten en aan iets anders te denken.
Mijn boterhammen waren op. Ik kon geen insecten eten.

Dat kon niet.

Ik ben allergisch voor insectenbeten, dus ga ik die beestjes ook maar niet opeten.
Ik dacht aan Het meertje van gisteren. Darryl! Nee, niet daar aan denken.
Maar in een meertje zitten vissen, toch?

Als ik nou een hengel kan maken, hebben we binnenkort vis te eten! Helaas ben ik niet zo handig.

*Flynn McKinney*

Ik klom uit mijn hangmat en liep naar de oude man toe. Jarry Sherman heette hij. Ook een ander meisje, Jody, kwam de man helpen. Samen hielpen we hem overeind. ''Dank jullie wel'', zei hij met veel pijn. Ik liet het verder over aan Jody en probeerde weer te gaan slapen. Het lukte niet, ik was al de hele nacht aan ploeteren en te tobben. Ik had nog geen één oog dicht gedaan. Na een tijd besloot ik er even uit te gaan, misschien kwam ik dan even tot rust. Ik klom weer uit mijn hangmat en liep langzaam richting het riviertje. Plots zag ik een man voorbij lopen, hij ging op pad. "Hey, waar ga jij heen?!" vroeg ik.

- Brad Lane -

Weer een dag zonder Nora... Alsof er een deel van mij mist. Nora stond altijd aan mijn zijde en ik weet niet eens of ik haar ooit nog kan zien.. Het énige dat hoop brengt is het bidden naar God, ik mis je, Nora. Hopelijk ben je ongedeerd..

- Alex

Hè darryl wat doe je zei ik hij liep gewoon weg
-dexter-

'Uhm hoi. Ik ging een stukje joggen. Niet goed?' vroeg ik. 'Natuurlijk wel! Ik ben Brad trouwens.' En zijn hand ging richting de mijne. Ik pakte de hand beet en schudde hem. 'Darryl, een onweestaanbaar fotomodel' zei ik. De man, genaamd Brad, begon te lachen. 'Zei ik iets grappigs?' vroeg ik achterdochtig. 'Nee hoor, nee helemaal niet! Nou ja, eigenlijk wel. Maar dat maakt niet uit.' 'Wil je mee joggen?' vroeg ik. En hij zei ja. Samen rende we de jungle in. Dit leek mij ook fijner, met iemand anders de jungle in. Kon je ook niet aangevallen worden door een slang!

-Darryl Ryan

Vissen. Vissen!

Alleen had ik nog nooit van mijn leven een hengel gemaakt, en ik had geen idee hoe dat moest. Ik brak een stevige tak af en klunsde wat. Het lukte voor geen meter, en ik had niet eens touw.

Ik hoorde voetstappen achter me. 'Wat doe je?' Vroeg iemand achter me.
'Ik probeer een...- ach, laat ook maar' Zei ik, en ik draaide me om.

Flynn McKinney

Ik liep wat rond. Ik hoopte stiekem Brad tegen te komen of misschien Darryl, er moesten dingen uitgepraat worden. Ik had me belachelijk gedragen, ik moest niet net zo'n diva als hij worden, zeker niet nu we elkaar nodig hadden hier in de jungle. Opeens zag ik een jongen prutsen met takken en allerlei dingen. 'Wat doe je?' vraag ik. 'Ik probeer een...- ach, laat ook maar,' antwoordde hij. 'Nee, vertel, misschien kan ik helpen. Ik ben misschien niet zo handig, maar je weet het nooit,' lach ik. Hij legde me uit dat hij een vishengel wilde maken. Ik probeerde aardig te zijn en te helpen, maargoed, ik ben superonhandig. Op een gegeven moment vroeg hij hoe ik het hier vond in de jungle. 'Vreselijk!' antwoordde ik. 'Ik wil naar huis, jij?' 'Ik vind het wel fijn hier, ik ben verliefd geworden,' zei hij. Hij leek zelf te schrikken van wat hij zei. 'Oooh, nou, vertel eens,' zei ik nieuwsgierig.

- Jill Banks -

“Uhm hoi. Ik ging een stukje joggen, niet goed?” vroeg hij. “Natuurlijk wel!” antwoordde ik terug. “Ik ben Brad trouwens”, ik schudde zijn hand. “Darryl, een onweestaanbaar fotomodel”. Ik begon te lachen. “Zei ik iets grappigs?” vroeg hij achterdochtig. “Nee hoor, nee helemaal niet! Noujaa … eigenlijk wel, maar dat maakt niks uit.” Al aan zijn stem kon ik merken dat hij homo was. Niet dat ik iets tegen homo’s heb, homo’s zijn juist vrolijke grappige mensen waar ik altijd erg om moet lachen. “Wil je mee joggen?” vroeg Darryl. “Ja tuurlijk, lijkt me leuk.” antwoordde ik terug. Samen jogden we verder de jungle in. Het was erg gezellig en we leerden elkaar wat beter kennen. Nouja ‘we’, eigenlijk meer hem. Hij praatte alleen maar over zichzelf. Niet dat ik dat erg vond, want hij mocht niks weten over mijn ware ik, een crimineel dat in drugs heeft gehandeld. We jogden terug langs het riviertje richtig de groep toen ik plots een slang zag. "Kijk uit!" riep ik. Darryl schrok en viel. "Au!" riep hij. "Een cobra! Een giftige slang!"

- Brad Lane -

Ik voelde me vandaag niet zo lekker dus ik ging op de hangmat liggen en ik wilde niemand aansteken. Ik had het zo warm en begon te zweten dus ik pakte m'n bus deodorant en gebruikte het. Ik ging weer liggen tot ik twee mensen zag aan komen joggen de een had ik al een keer bij het meertje gezien maar de ander kende ik nog niet toen opeens de één struikelde over een cobra ik rende er naar toe en hielp hem ik haalde hem van de grond en trok ze allebei weg van die plek...

~Zane Robbins~

Ik zag Flynn struikelen over een cobra rende naar hem toen zane hielp hem ook
Ik zij gaat die jongen
-dexter-

'Helen? Slaap je?', vraag ik zachtjes terwijl ik naast haar sta. Ze ligt in haar hangmat en staart in de lucht. 'Nee', zegt ze terwijl ze overeind komt. 'Ik had een idee..', begin ik. 'We zijn nu al vier dagen in de jungle en ik ken bijna niemand. Iedereen is nu wel een beetje gewend, misschien is dit wel het goede moment om even met elkaar te praten en elkaar beter te leren kennen. Ik zat te denken.. Misschien kunnen we een kampvuur maken..'
'Wat een goed idee!', zegt ze met een glimlach. 'Oké! Ik ga kijken of de rest er behoefte aan heeft', zeg ik en draai me al om naar waar ik denk dat er mensen zijn.

- Anne Felix

Een gezamenlijk vuur
Een paar dagen in de jungle waren verstreken. De reizigers leken het prima te redden, zo zonder de reisleider. Op een paar ongelukjes na, verliep hun leventje erg rustig. Iedereen had zijn eigen stekje en af en toe werd en onderling een beetje contact gemaakt, maar erg goed samengewerkt werd er na de eerste dag al niet meer. Vermoedens gingen dat het kwam doordat ze elkaar niet kenden. En daarom hebben een paar reizigers iets leuks bedacht: een kampvuur waar iedereen van zal genieten.

Het is nu donker in de jungle en in het midden van het 'kamp' laait een groot vuur waar iedereen omheen zit. Je mag een beetje over jezelf vertellen en de anderen leren kennen. Zorg dat het een onvergetelijke en gezellige avond is, nu de groep nog compleet is...

Voordat ik het wist was het eruit. Ik had tegen zomaar iemand verteld dat ik verliefd was.
Nou ja, zomaar iemand, de Manager van Darryl, met een hoofdletter M.
Ik wilde niet vertellen wie het was, want voordat ik het wist zou Darryl het weten en ik wou er niet aan denken wat er dan zou gebeuren. Dus zei ik: 'Sorry, maar dat houdt ik liever voor mezelf, als je het niet erg vindt'.
Ze maakte niet echt de indruk het erg te vinden, en ik liep weg van het meertje, wetend dat ik toch geen hengel meer in elkaar geflanst zou krijgen.

Toen kwam ik aan bij het kampvuur. Een heerlijk warm vuur, waar iedereen langzaam omheen ging zitten. Ik staarde in het vuur.


Flynn McKinney

We zitten met zijn allen om het vuur. "Nou, wie wilt er als eerste iets over zichzelf vertellen." vraagt Helen. "ja, ik!" roep ik meteen. Helen kijkt me verbaasd aan. "ja. Ik ben dus de partner van Helen, zoals jullie misschien wel gemerkt hebben, of niet. Want meeste partners delen hun leven en aangezien Helen-" "Dave, stop." onderbreekt ze me. Boos kijk ik haar aan.

- Dave Clarkson