Katy en ik liepen veder.
Ik zij wie we vertrouwen nemen we mee,wie we wantrouwen verlaten we
Maar we gaan hout verzamelen een hutje maken en vuur en vooral ETEN!!!!!
-dexter-

'Ja, ik heb een kompas', zeg ik trots. 'Ik heb ook wel verstand van jungles, maar ik hoopte dat ik niet de enige zou zijn..', ik kijk hoopvol rond of er iemand anders nog naar voren komt om aan te bieden om de leiding te nemen. Maar nee, ik zie alleen maal geschokte gezichten. Wat trouwens niet gek is als je er net achterkomt dat je in een jungle bent en je gids is vermoord. Ineens begint een jongen de gids te begraven, fijn is dat ook weer opgelost. 'Waar gaan we vannacht slapen?', denk ik hard op. Ik zie gezichten mijn kant op draaien, zonder dat iemand een idee heeft.

- Anne Felix

Anne hoorde ik zeggen wat ik dacht,toen ik met Katy liep.
Ik en Katy bleven elkaar trouw we gingen naar Anne,en gaven haar gelijk.
-dexter-

Wow.. Lekker dan, de gids was gewurgd. Precies zoals je het wel eens leest in een boek. In het boek wat ik lees begon het ook zo, een groep mensen die met een gids waren en hun gids was vermoord. Zou het met ons gaan zoals met die mensen in het boek? Zou wel toevallig zijn.
"Hey..Hey Jarry!", roep ik. Jarry kijkt me vragend aan.
"In mijn boek wat ik lees wordt de gids ook vermoord", vertel in enthousiast. "Misschien gaat het met ons net zoals met de mensen in het boek!"
Daarna draai ik me om en loop weg. Ik tik een meisje op de schouder. "Wat is nou eigenlijk het plan?", vraag ik.

~Jody Fox~

(Lopter, niet zo erg powerposten )

Ik trok heel kort aan Haylee's mouw.
"Haylee dat meisje daar is aan het huilen."

Ik wees in de richting van Katy, Ik wist niet zeker wie ze was maar ze kwam me bekend voor

~*Marilyn

Er wordt op mijn schouder getikt en ik geschrokken draai me om. Ook Dave kijkt achterom.
"Wat is nou eigenlijk het plan?", vraagt ze.
"Nou, net zijn er al drie mensen weggelopen maar die zijn nu dus weer terug. Als eerste denk ik dat we de groep bij elkaar moeten houden. En dan de mensen die verstand hebben van dit soort situaties bij elkaar roepen en tot een oplossing komen," concludeer ik, nog half snikkend. Ik probeer mijn tranen voor de rest binnen te houden, want als ik nu al zo zwak ben, kom ik hier niet doorheen. Het meisje knikt instemmend.
"Ja, dat is wel duidelijk. Ik roep iedereen wel bij elkaar," ze gaat op een boomstam staan en begint te roepen. "HÉ, WIL IEDEREEN EVEN NAAR MIJ LUISTEREN?!"

- Helen Clarkson.

Dexter had Katy mee getrokken. Ik kon iedereen niet zoveel vertellen. Maar ze had me herkent... ze had me herkent! Aan de ene kant, was ik blij, ik begon toen al van haar te houden... maar als zij wist wie ik was, dan zou de rest dat ook weten. Ik zou niet twijfelen, mocht er iets misgaan, mocht er een moordenaar zijn. Als iemand Katy iets zou willen aan doen, dan... ik zou haar beschermen, hoe dan ook.

Dexter had Katy gewoon meegetrokken, wou ze dat wel? meteen begon ik te twijfelen, eerst een lijk begraven, daarna Katy meetrekken? Ongehoord, ik liep er achter aan. Heel zachtjes fluisterde ik in Katy's oor: 'ja, Katy, ik ben het. Ik spreek je later, alleen. Niemand mag weten wie ik echt ben... echt niemand, alleen jij.'
Dexter hoorde niks, maar nam Katy weer mee.

-Greg-

'Waar gaan we vannacht slapen?' zei een vrouw. Ik keek haar aan. Dat was natuurlijk wel een dingetje. Ik kan hier natuurlijk geen lekker XXL Master Bed krijgen, met twee kussens, en een lekker warm en zacht deken. Oh, ja. Dat wil ik! 'Ik heb geen idee.' antwoord ik. 'Misschien dat we zelf iets kunnen bouwen ofzo, met takken voor de beschutting of iets dergelijks.' Riep iemand. Oh, wordt het zo'n reis? Ik verheug me er nou al op, en voel de sarcasme. Ik pak maar weer de spiegel uit m'n rugzak. 'HE, WIL IEDEREEN EVEN NAAR MIJ LUISTEREN?' Werd er geroepen. Ik pakte mijn spiegel weer in en begon te luisteren.

- Darryl Ryan

Helen riep en in holde er naartoe,ze wou iets aankondigen maar ik zij snel nog
Tegen helen,umm helen het lijk is begraven. Toen ging helen opnieuw op de boomstam staan.

Voordat ik het wist, pakte een man die ik niet kende mijn arm. Hij sleurde me weg.
Greg liep achter hem aan en fluisterde iets in mijn oor. Ik knikte en probeerde te glimlachen.
Ik keek rond terwijl de onbekende man nog steeds aan mijn arm zat te trekken. Een vrouw begon te schreeuwen, en een meisje met rood haar wees naar me. Ze zei iets tegen het meisje naast haar, maar ik kon niet verstaan wat.

~Katy

Greg vond Katy aardig merkten ik,ik zij kan ik je spreken.
Ik zij tegen hem wil jij op Katy passen,en wees niet bang over dat lijk.
Ik begraafden het alleen voor rust in de groep,ik hoop dat we het reden
Kun je me helpen met de hut,dan gaan we wat drinken.
-dexter-
Ps: ik wil iemand blijfen waarop je kunt vertrouwen

In mijn ooghoek zie ik iemand constant met een spiegel rommelen. Wàt doet hij?
Plotseling schreeuwt er iemand: 'HE, WIL IEDEREEN EVEN NAAR MIJ LUISTEREN?'
Ik draai met een ruk mijn hoofd om.
Ah, een leider, daar zijn we aan toe. Ik heb liever niet dat het een chaos wordt en iedereen door elkaar begint te kwekken.

*Flynn McKenney*

'HALLO WIL IEDEREEN EVEN NAAR MIJ LUISTEREN?!', ik draai me om. Er is een meisje op een boomstam geklommen en kijkt om zich heen of ze van iedereen de aandacht heeft. Gelukkig, nog iemand die initiatief durft te tonen. 'Wie hebben genoeg skills om een plan te bedenken?', zegt ze als ze van iedereen de aandacht heeft. Mijn hand schiet omhoog. Dit is echt iets voor mij, een prachtige kans om te kijken of een groep leiden iets voor mij is. 'Ik kan denk ik ook wel helpen', zegt iemand anders.

- Anne Felix

Ik nam Katy mee naar de rest van de groep. Dexter kon zelf wel een hut willen bouwen, maar we moesten allemaal elkaar helpen, alleen red je het niet. De groep staat sterker. Dit zei ik ook tegen hem, er werd gevraagd of iemand een plan kon bedenken, of er genoeg skills voor had. Ík begon te twijfelen... ik wist wel iets, maar, als ik mijn dekmantel zou verklappen kon ik mijn baan wel vergeten.
Wacht, het leven is belangrijker! Ik stak mijn hand op: 'Ik denk wel dat ik een plan kan helpen bedenken, ik ben voor dat we dit samen gaan doen en niet allemaal individueel als een blinde kip heen rennen. Ze zoeken ons toch wel? dan hoeven we alleen overleven hier, of een betere plek, met veel water.'

-Greg-

Ik hoorde opeens iemand roepen:''HALLO WIL IEDEREEN EVEN NAAR MIJ LUISTEREN?!'', terwijl ik er naar toe liep zag ik een meisje hoog op een boomstam zitten. Ze vroeg om mensen die een goed plan kunnen bedenken. Twee personen naast mij staken enthousiast hun handen in de lucht. En ik liep langzaam naar voren en nog een stukje en nog een stukje en ik zei:
''Ik kan denk ik ook wel helpen''....

~Zane Robbins~

"WIL IEDEREEN EVEN NAAR MIJ LUISTEREN?!", schreeuw ik hard als ik op de boomstam sta.
"Niemand waagt het om weg te lopen, want daar hebben we niks aan", bulder ik. "Dus waag het niet!"
"is er iemand die genoeg skills heeft om een plan te bedenken?" roep ik hard.
Er vliegt een hand omhoog van een meisje. Maar voor ik wat kan zeggen, hoor ik een stem zeggen;"Ik kan ook wel helpen", het is een jongen die ik geloof ik niet eerder heb gezien. Ik haal mijn schouders op en wenk beide naar voren. "Hebben jullie iets van een plan ofzo, of kunnen jullie dat in korte termijn verzinnen?", vraag ik.

~Jody Fox~

"HÉ, WIL IEDEREEN EVEN NAAR MIJ LUISTEREN?" schreeuwt de vrouw met de rode haren. Ze staat op een boomstam en begint te praten. "Wie hebben er genoeg skills om een plan te bedenken?" Diverse mensen lopen in haar richting, ik ook. Ze begint tegen een man en een vrouw te praten. "Hebben jullie iets van een plan ofzo, of kunnen jullie dat in korte termijn verzinnen?" Ik antwoord snel "Ik kan denk ik ook wel helpen." Waarop Jody antwoord "Ik heb een boek gelezen waarin een groep mensen in de jungle verdwaald waren, enne... eh..." Helen tikt mij aan en ik weet wat ze bedoeld. "Wat is je naam?" Vraag ik aan haar. "Fox, Jody Fox." "Oke, dankje Jody. Het is erg handig dat je dat boek gelezen hebt, we kunnen dat vast gebruiken." ze knikt en stapt van de boomstam af. Ik staar naar de menigte om me heen. Ik kuch eventjes. "Ik eum... Ik heb eerder meegemaakt dat er een belangrijk persoon voor vele mensen om het leven kwam, en... Nou goed, daar wil ik het niet nu over hebben. In ieder geval, we moeten rustig blijven. Het begint al te schemeren, misschien is het verstandig als we een schuilplaats zoeken." Ik kijk naar Helen en ze knikt me bemoedigend toe. "Belangrijk is dat we bij elkaar blijven." Besluit ik. Ik zie de mensen twijfelen, dan haalt Jody een informatie gids uit haar tas en begint er in te lezen. Ze mompelt wat en zegt dan tegen Helen en mij: "Laten we in een boom klimmen, dat deden ze in mijn boek ook en hierin staat dat er veel ongedierte 's avonds rond loopt."

- Dave Clarkson.

(hopelijk klopt het nog, ik heb hem drie keer aangepast... )

"Misschien moeten we groepjes beginnen ! Met telkens iemand die dingen afweet van de natuur. Dan kunnen we samen eten zoeken ! Als het donker begint te worden kunnen we allemaal hier terug komen." Stelde ik voor.

Het maakte me eigenlijk niet uit wat we deden.

Ik had honger.

~* Marilyn

Voortaan luiser ik naar mijn innerlijke stem, ik wist dat ik niet moest meegaan. Ik ben veel te oud voor al die jungle-tripjes. En voor dat ik het weet pakt iemand mijn tas en gooit het op de grond. Ik zuchte, en luisterde naar de natuur. Heel even leek het of ik alleen was. Totdat Jody dat wist te verstoren: ''Hey..Hey Jarry!'. Ik keek haar vragend aan: ''Wat moet je?''. En ze begon te praten over een boek dat ze aan het lezen is. Ik dacht:''Hou a.u.b even je mond dicht''. Ik knielde en ging zitten op de grond. Mensen trokken aan elkaars kleren, wisten niet wat ze moesten doen. Toen sprong Jody op de boomstam vlak voor me. En ze riep: ''HÉ, WIL IEDEREEN EVEN NAAR MIJ LUISTEREN!''. Weer zuchte ik: ''Waarom doe je me dit aan god!''.

Jarry Sherman

Ik ging op de vieze grond zitten en ik knuffelde mijn knieën.
Natuur? Daar heb ik absoluut geen verstand van! Ik ga ze natuurlijk niet vertellen waarom. Ik luister naar de ideeën van de mensen uit het groepje, maar zelf zeg ik niks.

~Katy