Lost in the jungle

Deze reis zou een tocht van ontdekking zijn, vol avontuur en vol vreugde. Het zou leuk worden, stond er in de folder. Hier was niets van waar, maar een ontdekking was er zeker. Alleen de vreugde hadden ze weggelaten. De groep reizigers stond zwijgend om de reisleider heen, die met zijn ogen wijd open op de grond lag. Rode strepen van de wurging stonden in zijn nek. En uit zijn mond sijpelde een straaltje bloed. Dat hij gewurgd was werd meteen geconcludeerd, daar was iedereen het mee eens. Maar door wie? Ze gingen er allemaal vanuit dat het een slang was. Of toch niet allemaal?

Klik hier om naar het Vragentopic te gaan

Er mag vanaf nu gepost worden! Veel succes en plezier allemaal. Vergeet niet de naam van je personage te vermelden onder je berichtje. Have fun!

Ik keek naar de gids, zwijgend. Toen niemand na een tijdje iets zei, besloot ik iets te zeggen.
"...Oh boy."
Ik wist niet wat ik nog meer zou kunnen zeggen, dus ik begon na te denken. Zou het niet beter zijn als ik de sfeer wat vrolijker kan maken? Ja, dat ga ik proberen!
"Hey, misschien kunnen we proberen het beste ervan te maken?" Ik probeerde normaal te klinken, maar het zweet druppelde op mijn voorhoofd.


~Katy

Hard kneep ik in Haylee's hand.

"Hey, misschien kunnen we proberen het beste ervan te maken?" Klonk er door de groep.
Het beste. . . het beste was natuurlijk als de Gids er weer was en we terug konden.

"Misschien moeten we opsplitsen en allemaal naar eten zoeken ?" perste ik uit mijn keel

~*Marilyn

Ik keek naar onze reisleider, ik kwam dichterbij en begon hem te onderzoeken.
Ik had mijn twijfels'of hij gewurcht was door een slang.
Ik zij tegen mijn teamleden we moeten veder.
-dexter-

Het was gebeurt, er was 1 dode gevallen. De gids, werd dood gevonden. Gewurgd.
Ik had eerder mensen dood gezien, gewurgd, neergestoken en neergeschoten. De horror die het opleverde, was ik wel gewend bij de FBI. Nu waren we echter afhankelijk van die gids, die dan vermoord zou zijn... wat zeg ik? vermoord, nee, dat kan niet. Het moest een slang zijn geweest, of iets anders. Ik kon niet geloven dat die vermoord was, want waarom was hij dan vermoord? wie zou er volgen. Ik wist dat ik de mensen nu gerust moest stellen, maar dan zal ik mijzelf verraden. Nog steeds volgde ik die crimineel en als ik me zelf zou onthullen zou Katy dan...

Gedachten gingen dwars door mijn hoofd, hij was dood. Ik slikte de angst weg, Katy zei nog dat we er het beste van moesten maken. Ik knikte en zei: 'oke, we moeten gewoon overleven, alle tassen op de grond, wat hebben we allemaal bij ons?'

-Greg-

We staan met z'n allen om de dode gids heen. Gewurgd. Hij is gewurgd, vermoedelijk door een slang. Ik hoor sommige mensen snikken, de rest is muisstil. Ik weet niet wat ik moet doen, ik droom al van jongs af aan om een reisleider te worden maar ik heb geen idee hoe ik hierop moet reageren. Als de gids al niet eens kan overleven, hoe moet een groep normale mensen dat dan doen?
'Hey, misschien kunnen we proberen het beste ervan te maken?' klinkt er ineens. 'Misschien moeten we opspiltsen en allemaal naar eten zoeken?', stelt iemand anders voor. 'Het lijkt mij niet zo slim om optespitsen.. Heeft er iemand verstand van jungles?', vraag ik. 'Oké tassen op de grond, wat hebben we allemaal bij ons?', zegt iemand. Ik zak op de grond en begin mij tas te doorzoeken. 'Ik heb een overlevingsgids, touwen, een kompas, lucifers en een bidon met water..', zeg ik.

- Anne Felix

Ik keek rond. Sommige mensen waren aan het discussiëren, andere mensen waren stil.
Opeens zag ik iemand. Is dat...? Nee, dat kan niet. Ik besloot er niet langer over na te denken.
Ik hoor iemand praten. "Heeft er iemand verstand van jungles?" vroeg de persoon. Ik had er absoluut geen ervaring mee, dus ik zei niks.


~Katy

'Wie heeft er verstand van jungles?' klinkt er uit de groep. Nou, ik in ieder geval niet. Was ik maar niet gegaan. Waarom wilde ik op deze toch mee? Voor promotie. Lekker belangrijk, besef ik nu. Ik kijk rond in de groep. Zou er hier iemand iets over overleven weten?

*Flynn McKinney*

Ik voelde hoe Marilyn's klamme hand de mijne fijnkneep. Dit kon toch niet waar zijn? Ik slik en zwijg als ik mijn hand losmaakte uit haar greep. Ik streek een lokje haar achter mijn oor. "Wie heeft er verstand van jungles?" Elk hoofd schoot opeens in dezelfde richting. Niet dat ik hier verstand van heb, ik wou gewoon Maleisië een keer bezoeken. Ik bevrijdde mezelf uit Marilyn's handgreep terwijl ik de kleur uit mijn gezicht voelde wegtrekken, hopelijk kwamen we hier nog uit.

- Haylee Castro -

Alle tassen worden op de grond gegooid en uitgepakt. Dat is net genoeg om twee, hooguit drie dagen te overleven. We zijn al zo'n eind de jungle in, onze vorige basis vinden we sowieso niet meer terug. En zonder en plattegrond gaat het moeilijk worden om hier nog uit weg te komen. We waren immers net een paar kilometer van het pad af geweken, omdat onze groep zo nodig de 'echte' jungle wilde zien. En nu heeft niemand een idee van waar we zijn of waar we heen moeten. De vraag om iemand met verstand van de jungle wordt nauwelijks gereageerd, behalve dan dat een paar hoofden zich naar Haylee draaien.
"Hier redden we het echt niet mee," mompel ik en Dave is waarschijnlijk de enige die het heeft gehoord.
"Anne, zei je nou dat jij een kompas bij je hebt?" vraagt Greg. Anne knikt trots, zodra ze beseft dat dat wel eens een uitweg zou kunnen zijn.. Als we wisten welke richting we op moesten tenminste.

- Helen Clarkson.

Snel doorzocht ik ook mijn tas. 'Oke, zelf heb ik een lang touw, een aansteker en 2 bidons gevuld met water.' Iemand vroeg nog, of er iemand hier was die verstand had van overleven in de jungle. Ik had eerder getraind, maar niet voor de jungle, dat was gewoon in een stad met een wagen. Dit was heel wat anders... ik besloot dat het misschien verstandiger was, om aan de informant te vertellen, wat er gebeurt was en dat we iedereen veilig naar huis konden brengen. Dat zou ik moeten overleggen met mijn partner en dan de informant, dus het voorstellen deed ik nog niet.
'Ik weet niks van overleven, als er hier iemand is die dat wel weet. Dan zeg ik dat je de leiding hebt, ik wil alleen helpen en zorgen dat we hier weg kunnen... ze zouden ons toch wel zoeken?'
Ik vroeg of Anne een kompas had, die had ze... dat is mooier. Er zou dus een kansje zijn

-Greg-

Ik hoorde een zachte stem van angst.
"heeft er iemand verstand van jungles"
Ik gaf antwoord ik heb verstand van insecten, als we honger hebben weet ik wat je niet of wel kan eten.
Maar ik ging veder,we moeten veder het bos inlopen.
Nu klonk mijn stem minder blij,maar eerst het lijk begraven.
Iedereen keek vol angst.

-dexter-

Ik zie Helen aan de andere kant van de groep. Ze houdt zich groot tegenover de anderen. Rustig loop ik naar haar toe. Ik ga naast haar staan en ze kijkt me aan, het duurt even voordat ze "Niet weer." fluistert en dan breekt ze. Ze krijgt tranen in haar ogen. Ik grijp naar haar hand en trok haar naar me toe. "Sssh... sssh..." sus ik haar. Helen is de laatste tijd veel emotioneler, lijkt het wel. "Helen, Helen luister naar me." Ze schudt haar hoofd in mijn nek, haar handen liggen op mijn borst en ik probeerde haar kin op te tillen om haar aan te kijken. "Helen, het gebeurt niet weer. Geloof me. Het is gewoon stom toeval." Helen schudt weer verwoed haar hoofd.

- Dave Clarkson.

Ik werd een beetje bang. Wat als het geen slang was? Wat als het één van deze mensen in de groep was? Dat wil ik niet! Kom op, kom op...Het was een slang, een slang. Het kan geen mens zijn, echt niet-

Chaos in mijn hoofd. Nee Katy, in een geval zoals deze kan je jezelf niet kalmeren. Ik moet hier weg. Weg van deze groep.
Ik pak mijn tas en probeer zo min mogelijk op te vallen terwijl ik weg loop van het groepje...

~Katy

Wat ik in mijn rugzak had was een zalfje een vergrootglas en water.
Ik zij "het water mag niet bederven"
Ik pakten een schep, en groef een mooi gat voor het lijk.

-dexter-

'Heeft er iemand verstand van jungles?' werd er geroepen. Nou ik kon je vertellen, deze jongen met de prachtige blonde haren, heeft nul komma nul procent verstand van jungles. 'Wat denk je wel niet, alsof wij alles moeten weten...' mompelde ik, maar niemand hoorde het. De rugzakken werden omgekiept en iedereen keek naar hun etensvoorraad. Veel heb ik niet bij me, maar sommige dingen kunnen wel nuttig zijn. Ik keek om me heen en ik zag dat er iemand een kompas in d'r handen had. Misschien is er een uitweg! Ik pak de spiegel en m'n haarlak uit mijn rugzak en ga mijn haar even goed doen. Wil je hier ontsnappen uit de jungle, moet je haar wel goed zitten! En toen zag ik iets ontzettend goors. De meneer die alles wist van die kleine irritante beestjes die naar je cola toe gaan enzo, begon het lijk te begraven. Ik keek maar snel de andere kant op!

- Darryl ryan

Ik maakte me zorgen om Katy, ik had haar herkent, zij mij niet. Maar ik maakte me gewoon zoveel zorgen... ik moest haar helpen. Ze was bang en dat deed mij pijn. Langzaam liep ik naar haar toe, huilend stond ze daar, zo alleen. Ik moest haar gewoon helpen, ze hoorde me aan komen... Voorzichtig legde ik een hand op haar schouder, angstig keek ze me aan. 'sss... het komt wel goed. Het was gewoon een slang, we overleven dit.' Katy bleek alleen nog maar meer te huilen, ik probeerde haar te troosten, maar of het effect had?

-Greg-

Katy Katy schreeuwde ik.
Ik liep achter haar aan pakten haar beet,ze begon te huilen ik ging met haar zitten.
Ze zij dat ze bang was voor de groep,rustig Katy zij ik.
Ze was gestopt met huilen ik blijf bij je zij ik,we zaten der nog een tijdje.
Toen kwam iemand van de groep naar onstoe
-dexter-

Onbegrijpelijk stond de menigte mensen om de reisleider heen. Vermoedelijk gewurgd. Rode strepen van de wurging stonden in zijn nek. Het leek alsof het een film was, een horror film. Maar dit keer was het geen film, maar echt! Mensen raakte in paniek of bleven zwijgend staan. Ik zelf was erg kalm. In de criminele wereld was je wel wat gewend. Ik heb mensen dood zien gaan, neergestoken, neergeschoten en ook gewurgd. En zelf heb ik daar ook aan mee gedaan. Ik heb verschikkelijke dingen aangericht. Maar dit wil ik nooit meer.

- Brad Lane -

Ik was nog geen drie meter van het groepje vandaan gelopen en ik liet mijn tas al vallen.
Huilend viel ik op mijn knieën. Ik voelde voetstappen dichterbij komen. Is dat missch-
De persoon legde een hand op mijn schouder. Ik keek om. Het was...hem.
"Sss... het komt wel goed. Het was gewoon een slang, we overleven dit." zegt hij.
"G...Greg?" is alles wat er uit mijn mond komt.

~Katy