Soms zijn er dingen boven het hoofd zichtbaar, sorry!
Hoofdstuk 5
‘Hee bruidje.’ Zei Rafael en sloeg z’n armen om mijn middel. Hij gaf een kus op mijn wang. ‘Nog even en dan mag ik je officieel mijn vrouw noemen.’ Ik giechelde.
Ik draaide me naar hem om en pakte zijn handen vast.
‘Ik kan niet wachten.’ Zei ik. Met mijn handen gleed ik over Rafaels lichaam en controleerde of elk dingetje goed zat. Natuurlijk zat alles perfect.
‘Zullen we gaan naar de plaats waar alles gaat gebeuren?’ Zei Rafael en stak zijn hand uit. Ik knikte en pakte zijn hand vast. Met de andere hand hield ik mijn jurk omhoog.
Ik stapte uit de auto, Rafaels handen zaten voor mijn ogen, ik had de plek nog niet gezien. Hij haalde ze weg.
‘Wauw!’ Zei ik vol bewondering. ‘Het is hier prachtig.’ We waren bij een meer, waarin een waterval omlaag stortte, het was prachtig.
De gasten arriveerden en we begroetten iedereen. Mijn moeder, VJ, vrienden van mij en Rafael, kennissen van vroeger en dan nog Xander… Ik was heel blij toen Xander kwam samen met Cora. Ik vloog hem om de nek. Ik had hem al een hele tijd niet gezien. Ik vond het al speciaal dat hij hier was, omdat hij ruzie had met mam.
Toen de ceremonie officieel begon ging iedereen zitten in de daarvoor bedoelde stoelen. Alle ogen waren gericht op Rafael en mij.
We wisselden de ringen uit en beloofden elkaar de eeuwige trouw. En dan natuurlijk de officiele zoen, waarbij iedereen klapten.
Iedereen stond op en ging door met klappen. Een paar mensen gooide rijst in de lucht.
Toen begon het feest. Mensen gingen dansen en maakte gebruik van de karaokemachine. VJ begon drankjes uit de delen aan de mensen op het feest.
En natuurlijk, geen feest zonder dat VJ een nieuw liefje vind.
Het feest was zeer geslaagd en nu kon ik Rafael officieel mijn man noemen.