Hoofdstuk 2: Zoektocht naar de eerste vader
Terwijl de vogels een mooi liedje floten, pakte ik mijn gieter erbij en vulde deze met water. Het was heerlijk om vroeg op te staan en dan in alle rust mijn tuintje te verzorgen. Alle plantjes waren nog klein, maar omdat ik ze genoeg water gaf zouden ze binnen de kortste keren volwassen zijn.
Toen ik klaar was voelde ik het kriebelen in mijn buik, maar voordat ik op zoek ging nam ik nog een frisse douche, werkte ik mijn make-up bij en spoot ik nog wat extra haarlak in mijn haar.
'I'm ready to go!' riep ik met een glimlach.
Ik had niet een bestemming in gedachten waar ik graag heen wilde. Op mijn gemakje liep ik de weg af, richting het centrum. Onderweg kwam ik een aantal leuke parkjes tegen, maar het was er veel te rustig. Op mijn weg naar 'de bewoonde wereld' kwam ik de gemeenschappelijke tuin tegen, met prachtige planten die klaar waren om te oogsten.
Maar mijn oog viel niet alleen op die planten. Op de houten picknickbank zat een man. Hij was netjes gekleed en had iets aparts. Ik verzamelde al mijn moet en stapte op hem af.
'Eh, hallo. Ik ben Amy en ik woon sinds een paar dagen hier in Lunar Lakes. En jij bent?'
De man stond op en gaf mij een hand. Charlie, zo noemde hij zichzelf, gaf antwoord op mijn vraag en kwam erg belangstellend over. Het werd een gezellige middag.
Het was die middag zelfs zo gezellig dat we een paar dagen later elkaar weer spraken, dit keer in een ander park. Het was een soort date, ook al zeiden we dat allebei niet hardop. Terwijl de zon langzaam onderging en de lucht roze kleurde, speelden we een potje schaak. Charlie was erg goed en omdat hij gewonnen had, trakteerde hij mij op een lekker diner. Hij was een echte charmeur, hij gaf me bloemen en gaf een kus op mijn hand. Ik kon hem niet zomaar naar huis laten gaan, dus stelde ik voor om bij mij thuis nog een drankje te drinken.
Maar het bleef niet alleen bij een drankje. Het was zo gezellig en ondertussen al erg laat geworden, dat ik voorstelde om te blijven slapen...
Maar die ochtend ging het mis. Ik probeerde een soort 'bedankje' te maken: lekkere wafels met vers fruit. Toen ik terugkwam, nadat ik Charlie alvast had wakker gemaakt, zag ik een paar enorme vlammen.
Meteen kwam Charlie de keuken in en hij belde de brandweer. Ik was zo blij dat hij er was en dat het uiteindelijk allemaal meeviel.
Ik omhelsde hem en gaf hem een zoen.
'Nu heb ik alleen geen wafels meer en verder is de koelkast helemaal leeg,' verontschuldigde ik mezelf. Charlie glimlachte.
'Dat maakt niet uit, schat. Ik moet zo gaan werken, dus ik neem een snelle douche en dan vertrek ik weer.'
Toch een beetje teleurgesteld, maar nog vol van die nacht, besloot ik om dan maar in mijn tuin te gaan werken. Even later kwam Charlie uitgebreid gedag zeggen en was hij weg.
'Dat was nummer één,' giechelde ik.
Lunar Lakes vind ik echt geweldig.100 babies,is dat niet wachten op chaos? 
Heb zelf 2 kinderen en dat is voor mij chaos genoeg. 
Dus ik ben erg benieuwd en ga dit volgen.
