1.4 De eerste eilandraad

Het verliezende team liep het terrein van de eilandraad op. Ze zagen oude kratten staan en een grote, steile trap. Daaronder stonden Laura en Mitch, daar moesten ze dus zijn.

'Kom deze kant maar op en dan mogen jullie plaats nemen op de kratten,' zei Laura. 'Op de kratten?' vroeg Lauren verbaasd. Mitch knikte.

Het verliezende kamp deed wat Laura en Mitch zeiden en namen plaats. 'Misschien is het jullie opgevallen dat het eiland niet altijd onbewoond is geweest. Vroeger was het van piraten en op sommige plekken op het eiland staan nog hutjes. Dit gedeelte is ook aan ons nagelaten door piraten.' 'Jullie hebben de proef verloren en zijn daarom vanavond hier,' zei Mitch. 'Één van jullie vertrekt vanavond nog en dat beslissen we als volgt. Jullie lopen zo allemaal de stenen trap op en bovenaan schrijven jullie op het stuk papier de naam van jullie kampgenoot die jullie graag zien vertrekken. Je gooit het in de urn die daar staat en neemt je plaats op de kratten weer in. Als iedereen geweest is haal ik de urn op en gaan we stemmen tellen.' Iedereen knikte.

Iedereen liep de trap om de beurt de trap op onder het toeziend oog van hun zenuwachtige kampgenoten. Velen waren bang dat hun naam opgeschreven werd als ze weer iemand zagen schrijven en praten in de camera om uit te leggen waarom ze op wie stemden.

Stuk voor stuk brachten ze hun stem uit en toen Alice als laatst gestemd had haalde Mitch de urn op.

Mitch zette de urn voor Laura neer. 'Ik ga nu de stemmen oplezen en diegene van jullie met de meeste stemmen mag direct vertrekken.'
'De eerste stem is voor Bridget.'
'Deze stem is voor Moos.' Moos zuchtte en vroeg zich af waarom iemand op hem zou stemmen.
'Moos, je lijkt me heel erg slim en misschien wel te slim. Ik denk dat ik me misschien aan je ga irriteren en dat je te sterk bent voor het team.
'De derde stem is voor Izumi.' Laura liet het briefje met de stem ter bevestiging zien aan het kamp.
'Deze stem is voor Alice.' Alice schrok. Ze was bang voor meerdere stemmen, omdat ze één van de laatsten was die aan kwam.
'De vijfde stem is voor Lauren.' Lauren knikte, ze had het wel verwacht. Pure jaloezie, dacht ze.
'Je ziet er leuk uit en je zult vast wel wat kunnen, maar ik denk niet dat we veel aan je hebben. Ik denk dat je hier puur voor de show bent.'
'De zesde stem is voor Brandon.' 'Bridget, Moos, Izumi, Alice, Lauren en Brandon, jullie hebben allemaal een stem,' zei Mitch, 'nog twee te gaan.'
'De zevende stem is voor Bridget,' zei Laura.
'Ik ken niemand nog erg goed om in te schatten hoeveel waarde ze voor ons kamp hebben, maar omdat jij als laatst binnen kwam stem ik op jou.
Ze pakte de laatste stem en keek meelevend naar Bridget toen ze haar naam voor de derde keer uitsprak. 'De laatste is ook voor jou, Bridget, je moet de expeditie als eerste verlaten.'

Bridget leek het eerst nog niet helemaal te bevatten. Ze was hier om haarzelf te bewijzen en moest nu als eerste vertrekken. 'Ok,' zei ze zachtjes.

Sommigen voelden zich schuldig en naar tegenover Bridget en het duurde dus even voordat iemand afscheid van haar durfde te nemen, maar toch nam Samuel de eerste stap en omhelsde Bridget.

Toen iedereen afscheid had genomen van Bridget moest ze vertrekken. Als allereerste uit de expeditie..