^ één onvoldoende valt reuze mee, ook al ligt het er aan hoe erg hij is...
Ik heb dus echt iets doms gedaan vandaag. We moesten een paar week terug een Latijnse tekst vertalen voor een proefwerk. Ik was ziek, dus ik moest hem inhalen. Maar omdat het een gecoördineerd proefwerk was, kon mijn lerares niet bepalen wanneer ik het moest doen. Ze zei dat ik de monitor in de gang en mijn webmail in de gaten moest houden. Deze week heeft ze gezegd dat het morgen zou moeten, maar dat het mogelijk vandaag werd omdat we morgen sinterklaas vieren op school. Maar het is nooit duidelijk geworden wanneer het nou precies was, en ik ging er van uit vandaag. Er waren twee andere meisjes die hem moesten inhalen, en één van die twee wist niet dat het kon zijn dat dat vandaag moest. Zij had dus niet geleerd, en als het andere meisje en ik hem wel zouden gaan maken, zou zij waarschijnlijk een 1 krijgen. Ik wilde hem nog steeds wel maken, maar ze hebben me er van overtuigd dat ze me er niet op aan kunnen spreken dat ik hem niet heb gemaakt, en nu heb ik hem dus ook niet gemaakt, ik ben gewoon weg gegaan. Maar wat nou als ik wel een 1 heb? Toen ik in de bus zat had ik dus heel erg spijt, want als ze me een 1 geven, heb ik in plaats van een 9.1 een 7.2... En dan heb ik toch liever een 9.1. Wat kan ik het beste doen?
Ik weet het ik stel me soms behoorlijk aan als het gaat om cijfers, maar ik hou niet zo van zevens