Alan Stanley's fotodagboek; Stem Op Stanley deel 221-5
"Emmy'tje van me, wat zie je als je naar me kijkt?"
"Ik zie Alan Stanley, filmregisseur van beroep, vader van een zoon, getrouwd met mijzelf, Emmy Starr?"
"Nee, wat zie je écht."
"Wel, een stilletjes aan ouder wordende, niet-meer-zo'n-fitte man, wiens haar kalend en grijs begint uit te slaan, wiens voorhoofd langzaam maar zeker kraaienpootjes en rimpels begint te vertonen en op wiens buikje iets minder langzaam maar minstens even zeker vetrolletjes beginnen te vormen."
"NEE! Ik bedoel; wat heb ik in mijn mars?
"HEB JE WEER AAN DE MARSEN GEZETEN! IS MIJN ETEN NIET GOED GENOEG??? HET ZAG ZELF NIET BRUIN VANDAAG! ALLEZ, HET VLEES EEN KLEIN BEETJE! MAAR EEN KLEIN BEETJE ZEG IK JE!"
'Emmy, alsjeblieft, dat zou ik toch nooit doen! Alleen die Twixen, die waren lekker!
'Wat bedoel je dan?'
'Wel, zie je in mij geen betrouwbaar, succesvol, charmant politicus? Een echte stemmenraper?'
'Ja, meneer de taxichauffeur, zet mij hier maar af!'
'Dat is dan 50 Simoleons, meneer Stanley.'
'Ik betaal juist niets, chauffeurtje van mijn voeten, euh, wielen, WANT BINNENKORT ZEG JIJ MENEER DE BURGEMEESTER-REGISSEUR, en dan moet jij 50 Simoleons AAN MIJ betalen! Wegens enorme eer! Ik Dank U Feestelijk!'
En met die woorden wandel ik naar binnen...
'Is dat hier het gemeentehuis, beste mevrouw-van-de-balie?'
'Maar... Bent u... Romelu Lukaku?'
'Romelu Lukaku? Nee, ik ben Alan Stanley! Uw binnenkorte baas! Kan ik de burgemeester spreken? En mag ik ook een Bueno?'
'Mmmm... Het was de laatste... Ik zou zeggen: 'delen?', maar hij is al op... Tweede verdieping, 3de deur rechts!'
'Rechts of extreem-rechts? Je weet maar nooit bij de politiek en ik wil niet bij die neo-nazi's terecht komen!'
'Centrum-rechts, meneer Stanley! Nog een prettige dag verder!'
'Beste meneer Cook, ik verklaar U de Spreekwoordelijke Oorlog! Ik dank U feestelijk!