Update enzo (sorry voor de pp
)
Lief dagboek
Vandaag is papa alleen thuis dus nu is misschien wel de enige keer dat ik kan proberen het aan hem te vertellen.. Het is nu 3 uur s'nachts en ik blijf maar draaien en woelen in bed, ik blijf maar denken wat fout zou kúnnen gaan.
-Hij zou boos kunnen worden
-Hij zou teleurgesteld kunnen zijn
-Hij zou me een viezerik kunnen vinden
-Hij zou willen dat ik zijn zoon niet meer ben
-Hij zou verdrietig kunnen zijn
En zo kan ik het lijstje nog wel een stuk langer kunnen maken.. Er moeten toch ook wel positieve punten kunnen zijn?
-Hij zou blij voor me kunnen zijn dat ik eindelijk weet wie ik ben
-..
Het is zo raar; een hetero zegt toch ook niet tegen zijn ouders of mensen in zijn omgeving: ik ben hetero? Je hoort ook nooit iemand uitschelden voor "vuile hetero" ofzo.. Ik moet niet zoveel denken! Daar ga ik alleen maar nog meer door denken en door denken raak ik vanzelf in de war, zo rare gewoonte is dat.
"Pap??"
"Jaa??" Hij klinkt -alweer- dronken, 7 uur s'avonds, het lijkt wel een nieuw wereld record.. Als ik het nu vertel is hij het morgen waarschijnlijk weer vergeten, maar ik weet wel dát ik het gezegd heb..
"Kan ik even met je praten?"
"Tuurlijk jongen ga zitten."
"Nou eh, het gaat over meisjes.."
"HA je moeder zei laatst al zoiets tegen me, vertel wat is je probleem."
"Nou eh.."
"Heb ik jou al eens verteld hoe ik jou moeder heb ontmoet?" Jaa al een miljoen keer..
"Ja dat he-"
"Het is al twintig jaar geleden dat ik je moeder voor het eerst zag.." En daar gaan we weer..
"Weetje ik kom een andere keer wel met je praten."
"Oke sorry wat is er dan?"
"Nou ik denk eerlijk gezegd dat ik niet op meisjes val.."
"WAT?! MIJN ENIGE ZOON IS GEEN HOMO HOOR JE DAT?!" Ik geef het feit dat hij dronken is maar de schuld dat hij zo reageert.
Ik loop weg zonder hem aan te kijken.