Week 9
'Welkom kandidaten,' begon de Stem zoals gewoonlijk. 'Dit is de negende eliminatieronde. Drie keer slaagden jullie erin om iemand weg te stemmen. Hoe het vandaag verloopt zullen we nu zien.'
'Ik zal beginnen met het uitdelen van de contactpunten. Op een tweede plek is deze week iemand geëindigd die het spel steeds beter leert te spelen, het publiek waardeert dat wel, Elza, vandaar 125 contactpunten voor jou!'
'100 contactpunten zijn voor een miljonair die het minder goed doet dan vorige weken, maar nog steeds hoog eindigt! Gefeliciteerd, Steven!'
'Ook jij bent veilig en als cadeau krijg je daar 75 contactpunten bij.. Sarah!' Sarah kreeg een lach op haar gezicht. Ze was erg bang voor de gevarenzone, ze wist wel dat Jack veilig was en haar kon redden, maar ook dat er een paar ongebruikte blockers in het spel waren die deze of volgende week ingezet moesten worden.
'We hebben nog vier miljonairs over. Drie van jullie waren het minst populair, jij hoort daar bij, Jack. Jij bent zelfs op één miljonair na de minst populaire miljonair op het moment en krijgt 25 contactpunten. Omdat dit je eerste eliminatieronde is ben je toch veilig. De andere miljonairs mogen opstaan.'
Katie, Louise en Rory deden wat hen gezegd werd. Louise voelde de bui al hangen, al weken stond ze in die nare gevarenzone. Rory was al vaak de populairste geweest en Katie steeg elke week hoger in de populariteitspolls. 'De winnaar van de populariteitspoll is geworden..'
'Louise!' 'Wat?! Nee, echt?' riep ze enthousiast en gilde daarna keihard. 'Ongelooflijk!' Rory en Katie maakten ondertussen oogcontact. Ze hadden net afgesproken om een complot te gaan vormen en nu konden ze elkaar niet redden.
'Katie en Rory, jullie kennen de procedure. De andere miljonairs gaan nu kiezen wie er op de rode stoel moet gaan zitten. De meerderheid zal gelden, echter zijn er een aantal blockers ingezet..'
'Jack en Sarah, jullie mogen deze week niet meestemmen.'
'De drie miljonairs die deze week de dienst uitmaken zijn dus.. Steven, Elza en Louise.' Sarah keek boos naar het trio. Wat waren ze slim..
'Steven, jij mag beginnen.' 'Ik vind dit een lastige keuze, jongens, ik zit al negen weken met jullie in dit huis en mag jullie allebei erg graag. Toch heb ik gekozen voor jou, Katie. Puur omdat jij minder goed scoort bij het publiek, dit lijkt me dan de eerlijkste oplossing, anders kan ik niet kiezen.'
'Elza, het is jouw beurt.' 'Ja.. ik vind jullie ook leuk enzo, maar ik heb ook gekozen voor jou, Katie. Sorry, alsjeblieft vat het niet persoonlijk op?'
'Tot slot ben jij aan de beurt, Louise.' 'Ik had Katie niet op de rode stoel gezet, maar juist Rory. Met Katie heb ik meer een klik en Rory speelt het spel heel anders dan mij en ik weet niet in hoeverre hij te vertrouwen is en hoe gevaarlijk hij misschien wel is.'
'Bedankt voor jullie stemmen. Met twee van de drie tegenstemmen is de rode stoel voor jou, Katie. Laten we gaan stemmen.'
'Meid, we hebben een leuke tijd gehad met elkaar hier en ik vind je echt een moordwijf, maar ik moet dit spel ook spelen. Ik speel om te winnen en nu ga ik jou daarom wegstemmen, hoeveel me dat ook spijt en hoe graag ik je ook wil laten blijven.' Katie was enigszins verbaasd om de tegenstem van Louise, maar ze waren de laatste tijd ook erg uit elkaar gegroeid, zeker nadat Katie meer met Sarah om ging.
'Ik vind het ook erg lastig, Katie. We hebben nooit echt een klik gehad en voor mij zou het daarom makkelijker zijn om je weg te stemmen. Ik heb wel het idee dat ik me bij de mensen die hier vanaf de eerste dag zijn meer op m'n gemak voel, maar waar ik me nog het meest op m'n gemak voel is thuis. Ik ga hetzelfde als vorige week doen, ik wil naar huis, maar wel als winnaar. Daarom moet ik je toch laten vertrekken, Katie. Het spijt me echt, ik hoop dat je het begrijpt.'
Toen was het de beurt aan Steven. Hij en Katie konden het goed met elkaar vinden, maar Steven had een paar keer het spreekwoordelijke mes in de rug van haar gestoken. Katie was daarom erg benieuwd naar zijn stem. 'Lieve, lieve vriendin,' begon hij. 'In het begin konden we het erg goed met elkaar vinden, toen weer even niet en daarna werden we weer maatjes. Ik vind je een ontzettend knappe, mooie vrouw. Ik zou bijna hetero worden als ik je zie! Maar om eerlijk te zijn; er zijn de laatste dagen veel afspraken gemaakt en jij hebt die volgens mij ook wel, complotten ook wel genoemd.' Katie keek betreurd naar Steven. 'Steven, echt? Kies jij vriendschap of het spel?' 'In dit geval kies ik voor het spel, maar ook voor jou. Ik vind het fijn dat je weer naar Lars kan, dat lijkt me ook beter, je bent de oude Katie niet meer, snap je?' 'Dus je stemt me weg?' vroeg Katie met een snik in haar stem. 'Ja,' antwoordde hij zachtjes.
Katie stond voorzichtig op. Dat was het dan, dacht ze, het einde van mijn avontuur. Ze was dolblij dat ze Lars weer kon zijn, maar ze was liever in het spel gebleven. Ze keek nog ietwat afwezig naar de grond. Dit, alles om haar heen, was verleden tijd.
Steven stapte op haar af om haar te omhelzen. 'Alsjeblieft, Steven, even niet,' zei Katie en Steven stapte weer achteruit.
'Nou, Saar, dat was het dan,' zei Katie. 'Je hebt het goed gespeeld, meid, het spijt me voor je dat het zo moet aflopen,' fluisterde Sarah terug. 'Helaas, we hebben ons best gedaan.'
Rory veegde snel een paar tranen weg. Niet alleen was Katie handig voor z'n tactiek, ook had hij een leuke band met haar. Hij kon niet geloven dat ze nu de villa ging verlaten.
Buiten regende het, het was een koude, natte avond. Iedereen was toch meegegaan om afscheid te nemen van Katie.
'Lieverds,' begon Katie, 'het is heel verdrietig allemaal, maar ik wil ook dat jullie weten dat ik een supertoffe tijd gehad heb hier. En niet te vergeten een paar hele leuke mensen ontmoet heb. Ik wens jullie het beste,' zei ze en bij die laatste zin kwamen de tranen. Steven stapte weer op haar af en troostte haar. 'Het is goed zo,' zei Katie tegen Steven. 'Je was een sterke speler, Kate,' antwoordde Steven, 'en vooral een leuke speler, je bent echt een schat.'
De limousine reed voor en Katie stapte in. Daarna sloot de poort van de villa zich weer.
Met een ontevreden gevoel zat Katie in de limousine, haar spel was nog niet afgelopen, deze had ze niet aan zien komen. Waar ging het toch mis? Haar plan met Rory leek zo perfect, Louise en Sarah scoorden zo slecht bij het publiek, die waren gemakkelijk weg te spelen, hoe kon het dan dat zij nu in de limousine zat? Toen besefte ze pas dat ze bijna weer bij Lars kon zijn en dat zorgde voor een klein geluksgevoel.
Toen verdween de limousine uit het zicht, in de regen. Weer vertrok een miljonair uit luxe en kreeg ze haar vrijheid terug.
Spannend! 
Want dan gaan de complotten nog goed 
