Echt SU-PER bedankt!
Het spijt me ook ontzettend dat ik me niet aan mijn belofte gehouden heb, dus ik zal gelijk update 7 plaatsen!
UPDATE 7: De weg een beetje kwijt

Ik kon die nacht niet zo goed slapen, dus kwam ik gauw mijn bed uit en at ik twee pannenkoeken, die heel lekker smaakten. Ik was inderdaad een geboren kok...

Nadat ik ze had opgegeten, ging ik het bord afwassen. Daarna merkte ik dat de kraan weer eens kapot was gegaan...maar we hebben het niet gemakkelijk, dus er is weinig aan te doen. Zou ik het eens zelf moeten proberen?

Dat vraagt gewoon te veel inspanning en dat is niet goed voor de zwangerschap. Ik moet mezelf eens goed in de watten leggen en een lang bubbelbad nemen.

Daarna keek ik uit het raam. Zou ik eens naar buiten gaan? Dat is goed voor de baby én mij...

Ik besloot dat te doen nadat ik geslapen had.

Maar Marty kwam bij me liggen.

"Zullen we?" Zei hij opeens.
"Maar.."

Hé Marty! Duw je zwangere vrouw niet zomaar onder de dekens! Nja...

Nadat ik een bad genomen had die ochtend, besloot ik toch écht naar buiten te gaan.

Sinds ik nu bolrond geworden ben, loop ik nogal raar en mijn rug doet echt heel erg pijn...

Ik was wat watermeloenen gaan kopen...Ik had gehoord dat je, als je er drie eet, je meer kans zou krijgen op een meisje en dat wilde ik omdat ik niet wil dat de Fujii familie uitsterft.

Dus ik at er drie achter elkaar op. Ik zat wel erg vol, maar het moet wel, anders kan ik mijn droom wel vergeten.

Ik was nog even naar het theater gegaan voor wat entertainment en besloot naar huis te gaan. Een man knipoogde naar me alsof hij "Doe je best, baar een gezond kind." zei.

Die avond kwam ik veilig thuis, maar.........midden in de nacht waren de vliezen gebroken.

"M-MARTY...!! Uffgh...Marty! Bel het ziekenhuis....alsjeblieft..."

"Waaah! Ja, dat zal ik gelijk doen! Zet nog even door! Doe je best! Waah!!" Hij was blijkbaar erg opgewonden...Nja.

Daarna gingen we naar het ziekenhuis. Het deed zo'n pijn...