Bedankt voor de reacties! Leuk om te zien dat jullie het nog volgen.
Ik ga direct door met de volgende update.
Een onverwachte bekentenis
"Oké, sla me maar in elkaar als je dat zo nodig vind!" Bader keek verbaasd naar Alex.
"Waarom denk je dat?" Alex moest zuchten...
"Alsof ik dat moet verklaren, je haat me toch?" Bader knikte langzaam.
"Ik haat je inderdaad. Maar ik ben me gaan realiseren dat het beter is om door te gaan met mijn leven. Ik wilde je alleen nog even flink laten zweten. En dat is mij dus gelukt!"
Alex begreep er niets van...
"Ik kan gevaarlijk zijn, Alex. Ik wilde je laten zien waar ik toe in staat ben. Maar, ik ben tot de conclusie gekomen dat je het niet waard bent, ik heb je laten zweten voor even. Bij deze wil ik je zeggen dat ik je met rust laat, voorgoed." Bader en zijn vrienden liepen weg van Alex's afdeling. Bader keek nog voor de laatste keer om naar Alex, een teken van vaarwel.
"Opgeruimd staat netjes..." zei Alex opgelucht. Het bleef een rare, die Bader. Maar gelukkig was hij nu voorgoed uit Alex's leven.
De volgende dag...
Mandy keek half opzij en zag dat Gijs langzaam wakker werd...
"Verdorie, hij word nu al wakker!"
Gijs was Mandy's nieuwe, oudere vriendje. Maar Mandy's gevoelens voor hem waren niet echt oprecht. Ze probeerde hem als de nieuwe Alex te zien, maar Gijs was totaal anders. Niemand kon Alex vervangen...
"Lieverd, wat doe je zo vroeg achter de computer?" Mandy sloot gelijk Alex's profiel af.
"Gewoon, email checken!"
"Zal ik een ontbijtje voor je klaar maken?" Mandy had niet zoveel tijd om te gaan eten.
"Ik moet me nog douchen en omkleden. Ik heb vandaag een intake bij het MBO," vertelde Mandy gapend.
"Oja, jij wilt weer naar school. Goed van je zeg!"
Gijs gaf haar een knuffel.
"Ik ben zo blij met jou. Straks heb ik een slim vriendinnetje!" Mandy moest bijna kotsen om het idee. Het is omdat ze nog altijd last had van haar borderline en daardoor iemand om zich heen moest hebben, maar als ze keuze had...Had ze liever Alex weer als vriendje.
"Ik hou ook van jou, Gijsje!"
"Je gaat me toch succes wensen, hé?"
"Natuurlijk, Mandy! Jij probeert je leven weer op te pakken en dat waardeer ik zo aan jou!" Gijs wist helaas niet beter wat Mandy allemaal van plan was.
Ondertussen was Alex al op school. Hij had een gesprek met mevrouw Hoekstra over Bader's verschijning gisterenavond.
"Je weet zeker dat hij nu echt weg is?" Vroeg mevrouw Hoekstra. Alex dacht van wel.
"Ik denk van wel. Ik heb hem nooit zo zien praten, volgens mij meende hij het dit keer," mevrouw Hoekstra had haar twijfels erover.
"Als hij je weer lastig valt, doe me een lol en bel meteen de politie!"
Op dat moment kwam Rachel binnen...
"Is het nu al vergadertijd voor de Studentenraad?" Vroeg mevrouw Hoekstra.
"Nee, ik was opzoek naar Alex..." Mevrouw Hoekstra stond op.
"Nou, ik was toch al van plan om te lunchen. Ik zie jullie vanmiddag weer!"
"Oja, en denk aan jullie huiswerk. Die moet morgen ingeleverd worden!" Rachel trok een zuur gezicht erbij.
"Waarvoor wil je me spreken?" Vroeg Alex.
Rachel ging tegenover Alex zitten en probeerde uit haar woorden te komen.
"Tja, ik weet niet hoe ik moet beginnen..."
"Neem alle tijd," stelde Alex voor.
"Oké, ehm...Alex. Ik maak je al een tijdje mee in de Studentenraad. Ik vind dat je het echt goed doet!" Alex waardeerde het compliment.
"Dankje, haha. Kwam je helemaal hier naar toe om dat te zeggen?"
"Nee...Oké oke! Ik geef het toe. Ik vind je eigenlijk leuk!" Gooide Rachel eruit. Alex keek geschrokken en schoot voor eventjes in de lach.
"Ik meen het. Ik vind je een leuke jongen. Ik zou je eigenlijk beter willen leren kennen als dat kan? Of ben je al met iemand samen?"
Alex kon niet uit zijn woorden komen. Hij voelde zich gelijk bedreigd...De beelden uit de tijden met Mandy kwamen weer voorbij zijn hoofd spoken.
"Alex?" Rachel wachtte op een antwoord.
Alex begon zich te realiseren dat hij weer bang begon te worden, en dat was geen goed teken. Blijkbaar heeft hij zijn verleden toch niet volledig afgesloten over Mandy. Misschien begon hij inderdaad waanbeelden te zien over haar?
"Alex, waarom kijk je zo? Je trekt helemaal wit weg!" Zei Rachel bezorgd.
"Ik...Ik kan het niet. Je bent aardig, maar...Ik ben je gewoon niet waard." Rachel keek teleurgesteld naar Alex. Alex keek ook teleurgesteld, maar meer in zichzelf: Hij durft geen relatie meer aan te gaan met een ander.
---------------------------
In de volgende update dreigt er iemand om het leven te komen...