Hoofdstuk 10
John is vandaag jarig. Wat gaat de tijd toch snel. Om dat John nog niet veel gefotografeerd is, heb ik hier nog drie foto's van John als peuter.
Jenni heeft het feest geregeld. Ze heeft wat gasten uitgenodigd en een pizza besteld. Ze wilt niet dat er opnieuw een brand uitbreekt. Ze is net de boel aan het schoonmaken als ze de bel van de voordeur hoort. Ze loopt naar de voordeur en ziet dat pizzacoureur al is gearriveerd.
'Alstublieft, mevrouw Jones-Brown. Dat is dan tien simsdollars,' zegt de pizzacoureur terwijl hij de grote doos aan Jenni geeft. Jenni zet de doos weg en komt dan terug om de pizzacoureur te betalen.
'Nog een fijne dag, mevrouw Jones-Brown,' zegt de pizzacoureur met een glimlach.
Jenni zegt hem gedag en wenst hem hetzelfde toe. Dan gaat ze weer vlug naar binnen, want er moet nog veel gebeuren voor het feest.
Jenni en Goodwin eten pizza terwijl ze wachten op de gasten die komen.
'Je hebt toch niet allebei je ouders uitgenodigd,' vraagt Goodwin.
'Nee, alleen mijn vader. Mijn moeder moest vannacht werken.'
'Als je hem maar niet…' Jenni onderbreekt Goodwin.
'Nee, ik laat hem niet koken. Maak je geen zorgen! Ik heb de taart in de supermarkt gekocht en die staat al in de koelkast. Ik heb er deze keer een groot feest van gemaakt.' Ze begrijpt dat Goodwin zenuwachtig is. Zelf hoopt ze ook dat deze keer alles goed gaat. Al verwacht ze deze keer geen problemen. Ze weet zeker dat haar vader geen moeilijkheden maakt zolang haar moeder maar niet aanwezig is.
De bel van de voordeur gaat en de gasten komen één voor één binnen. Jenni zet in de keuken de taart klaar. Ze haalt John uit zijn wiegje en brengt hem naar de taart. Goodwin heeft op de taart de kaarsjes al aangestoken. John wilt naar de lichtjes grijpen, maar Jenni kan nog net op tijd zijn hand pakken.
'Niet aankomen, John. Je moet blazen. Kijk zo!' zegt Jenni tegen John. Ze doet voor hoe hij de kaarsjes moet uitblazen. John doet haar al snel genoeg na. Gezamenlijk blazen de kaarsjes uit.
Dan zet Jenni John op de grond neer. Ze raakt er emotioneel van dat haar enige zoon alweer zo oud is. Morgen gaat hij voor het eerst naar school. Hij zal vriendjes en vriendinnetjes ontmoeten. Nieuwe dingen leren die hem later van pas komen. Opeens verlangt Jenni weer naar de tijd dat haar zoon nog afhankelijk van haar is. Ze wilt zo graag nog een kleintje. Maar ze weet dat de kans heel klein is dat ze nog een zoon of dochter op deze wereld zal zetten. Met tranen in haar ogen kijkt ze toe hoe haar zoon opgroeit.
Goodwin is juist heel blij dat zijn zoon eindelijk een kind wordt. Hij wilt graag met John kunnen spelen. Met hem jongens dingen doen. Dingen die hij vroeger op die leeftijd ook graag deed. Toen John klein was, kon hij alleen een beetje gek tegen hem doen. Daarom zwaait Goodwin van plezier met de ratelaar heen en weer om John aan te moedigen om op te groeien. Hij merkt dat hij John aan het lachen maakt.
'Joehoe! Kom op iedereen moet John aanmoedigen,' roept Goodwin blij. Maar de rest van de gasten komen niet kijken. Ze zijn veel te druk in gesprek. Of aan het dansen. De beste vriendin Jenni is zelfs gaan gamen. Daarom moedigt Goodwin zijn zo uitbundig aan dat het lijkt alsof een hele groep hem aanmoedigt.
Jenni moet huilen van geluk als ze ziet dat John heel erg veel op haar lijkt. Goodwin glimlacht van plezier als hij ziet dat zijn zoon een stoere jongen is geworden.
'Mam, waarom huil je? Ik schaam me dood,' zegt John tegen Jenni.
'Rustig maar, schatje,' zegt Goodwin tegen Jenni.
'Sorry dat ik me aanstel, maar alles gaat zo snel,' zegt Jenni terwijl ze met haar hand de tranen wegveegt. John rolt met zijn ogen en pakt dan een stuk taart.
John gaat bij zijn opa aan tafel zitten. Zijn opa was veel later gearriveerd op het feest en had niet meer meegemaakt dat John opgroeide. Een paar vriendinnen van zijn moeder pakken ook een stuk taart en gaan bij hun aan tafel zitten.
'Zo jongen hoe voelt het om groot te zijn?' vraagt zijn opa.
'Goed! Ik ben benieuwd naar mijn school. Ik hoop dat ik snel een paar nieuwe vrienden ontmoet,' vertelt John opgewonden aan zijn opa. Op zijn opa's gezicht verschijnt een tevreden glimlach.
'Zo wat heb je gekregen voor je verjaardag?' vraagt opa aan John.
'Een hele nieuwe kamer,' zegt John met een glimlach.
John gaat met opa naar boven toe om zijn kamer te laten zien.
'Dat is een mooie kamer,' geeft opa als compliment aan John. John glundert van plezier. Hij wijst van alles aan in zijn kamer.
'Ik ga in deze kamer allemaal leuke avonturen beleven. Misschien stap ik nog wel een keer in een echt vliegtuig. Vliegen lijkt me zo cool,' zegt John tegen zijn opa.
'Je ouders willen zeker graag dat je vrienden uitnodigt. De hele kamer is ingericht op twee personen,' zegt zijn opa terwijl hij John een knuffel geeft.
'Nee, ik moet deze kamer straks delen met een andere jongen. Mijn vader heeft me uitgelegd dat ik een broer krijg,' vertelt John aan zijn opa. Zijn opa kijkt hem verbaasd aan. John vindt het vreemd dat zijn opa niet op de hoogte is van dit nieuws.
Als John zijn nieuwe slaapkamer aan zijn opa laat zien, besluiten Jenni en Goodwin de gasten te vermaken. Goodwin zet de muziek aan. De gasten beginnen te dansen.
'Mag ik dans van u,' zegt Goodwin tegen Jenni. Jenni begint te lachen. Ze begint met haar benen, armen en heupen te zwaaien. Goodwin doet haar na.
'Hoe denk je dat John het vindt dat hij een broer krijgt?' vraagt Jenni aan Goodwin.
'Ik heb het al aan hem verteld toen ik voor het eerst zijn cadeau liet zien. Ik denk dat hij aan het idee moet wennen. Hij is de hele tijd enig kind geweest.'
'Misschien kunnen we beter zijn oude kamer verbouwen en daar de slaapkamer..'
'Jenni, dit hebben we al besproken. Als we willen dat ze aan elkaar wennen, is het delen van een kamer de juiste manier. Op die manier leren ze elkaar veel sneller kennen en zullen ze elkaar veel eerder accepteren.'
'Ik hoop alleen maar dat er geen problemen ontstaan,' zegt Jenni.
'John is een beetje verwend, maar hij zal snel genoeg aan deze verandering wennen. Op school draait toch ook niet alles om hem. Daar moet hij toch ook leren delen.'
'Je zult wel gelijk hebben,' zegt Jenni met een aarzelende glimlach.
Van opa en oma heeft John een nieuwe outfit gekregen. Oma heeft de kleren uitgezocht en opa heeft een deel meebetaalt. John trekt meteen zijn nieuwe kleren aan. Daarna loopt hij naar opa toe om zijn nieuwe outfit te showen.
'Het staat je prachtig, knul,' zegt zijn opa met een stralende glimlach.
'Ik vind dat jullie een prachtige kleur hebben uitgezocht,' zegt John. Hij rent naar zijn opa toe en knuffelt hem opnieuw.
'Bedankt! Ik zal oma vanavond bellen om haar ook te bedanken,' zegt John met een glimlach. Opa knuffelt zijn kleinzoon stevig.
'Vertel eens wat meer over die nieuwe jongen,' zegt opa.
'Papa, zegt dat we vast goede vrienden worden. Dat ik niet bang hoeft te zijn dat ze niet meer van me houden. Ze zullen van ons allebei even veel houden,' vertelt John.
'Wat vindt je er zelf van?' vraagt zijn opa.
'Ik had liever dat alles bij het oude blijft. Maar misschien is het ook wel weer leuk. Ik hoef dan in ieder geval niet meer alleen te spelen.'
'Wanneer komt die jongen?' vraagt zijn opa.
'Binnenkort. Hij is bijna even oud als mij. We gaan naar dezelfde klas toe.'
'Een broer hebben, is niet altijd gemakkelijk. Maar ik weet zeker dat je oud genoeg bent om op een goede manier er mee om te gaan,' zegt zijn opa terwijl hij John een schouderklopje geeft. Daarna neemt hij afscheid van John. Hij wenst hem een goede nacht in zijn nieuwe kamer. Voor hij weg gaat, loopt hij nog even naar Jenni toe. Terwijl John de trap op loopt naar zijn nieuwe kamer hoort hij dat zijn moeder en zijn opa ergens een discussie over hebben. Maar daar maakt John zich niet druk om. Hij kleedt zich om en maakt zich klaar voor zijn eerste nacht in zijn nieuwe kamer.
Laatst gewijzigd door SimsMeid op za 05 okt 2013, 10:09, 4 keer totaal gewijzigd.