
Ik zat met zweethanden voor het glazen muurtje dat me van alle andere gevangen scheidde. Ayuni werd naar binnen gebracht en ze ging tegenover me zitten.

Ze pakte de telefoon op. Ik pakte er ook een.
“Zo, daar zit het meisje van yde weer voor me.” Grapte ze.

Ik lachte terug. Ik keek naar de lange nepnagels die Ayuni had opgeplakt. Het zag er mooi uit.

“Ayuni, hoe kom je aan die nagels?” Vroeg ik. Ayuni keek me met grote ogen aan omdat ik een volledige zin had gezegd.

“Kan je kopen.” Murmelde ze snel. Er hing een klein bedeltje aan een van haar nagels. Ayuni peuterde aan het bedeltje.

“Stom glas.” Ayuni tikte tegen het raam. “Je ziet er leuk uit trouwens.” Ik keek omlaag. Ik had voor het eerst een rok aangetrokken. En?

Ik haalde mijn schouders op. “Het is saaaaai in die cel. Het was gezelliger toen je er nog was.” Ik bloosde en wendde mijn blik af..

Er kwam een bewaker aan en begon aan Ayuni te sjorren. Ze ging staan en gaf een knipoog naar me. Ik hing de telefoon weer op.

Snel ging ik staan en zwaaide even naar Ayuni.
Ik liep de trap op en zag Janke bovenaan de trap staan.
Het was vandaag de laatste dag dat ze hier kon blijven.

Ik zuchtte. We stapten samen in haar auto en reden weg.
Het vertrouwde huisje van Mai-la verscheen.

Ik stapte uit en zwaaide naar Mai-la.
Ik snapte nog steeds niet hoe ze de politie had kunnen bellen.

Mai-la had het ook begrepen en had een extra kamertje aan laten bouwen voor mij. Er stonden wat simpele dingetjes in zoals een keyboard en een bed. En natuurlijk een kast.

Janke had haar spullen gepakt en in de auto gezet. Ze omhelsde Mai-la en zwaaide naar mij.

Ze stapte weer in haar auto en reed weg. Ik ging naar mijn kamer een schoof achter het keyboard. Toen ik net een kwartiertje bezig was hoorde ik een auto toeteren.

Huppelend liep ik naar de voortuin en begroette de blonde man die in de voortuin stond. Hij leunde tegen een paar verhuisdozen aan en praatte met Mai-la.
----------
Welkom in de HGVHMVY-World Lucsims!!