
“Janke?? Hallo,Kan jij even komen. Ik heb hier een nichtje van me. Ik wil haar niet alleen laten zou jij op kunnen passen??”
Vroeg Mai.

Mai draaide zich om en duimde naar me.
Ik knipoogte. Mai hing op. “Over tien minuten is Janke hier.”

Ik ging achter de Computer zitten en startte het spelletje weer op.

Er werd vrolijk aangebeld. Ik liep naar de deur en deed hem open.

Er stond een meisje met vrolijk bruin haar. “Jij bent zeker Flore??” Vroeg ze. Ik knikte. “Jij bent Janke?” Vroeg ik voorzichtig.

“Ja ik ben Janke. Ik hoorde van Mai dat je een soort handicap hebt. Dat je niet zo goed kan praten.” Dat had Mai me niet verteld. Ik knikte maar ja.

Ik stapte opzij en liet Janke maar binnen. “Dus wat gaan we doen? “ Vroeg ze vrolijk. Ik haalde mijn schouders op.

“Wacht ik heb iets meegenomen!” Zei ze ineens. Ze trok een grote doos uit haar tas. “Kan je Monopoly?” Vroeg ze. Ik schudde mijn hoofd.

“Ik leer het je wel!” Zei ze. Ik liep naar de eettafel waar Janke het spelletje had uitgestald.

Het zag er leuk uit met al die kleuren en geld. Ze begon het uit te leggen. Ik begreep het half maar we begonnen maar gewoon met spelen.
-------------------