
Als ik wakker word ligt er geen Mai naast me. Ik hoor een soort gepuf uit de woonkamer.

Snel been ik er naar toe. Daar staat Mai aan een boom te sleuren.
(Sorry voor die zwarte dingen in een hoek. Ik weet ook niet hoe het komt

Ik wijs naar de onderkant. “Geen water?” Vraag ik.
Bomen hadden normaal toch water nodig.

“Hij is nep. Dit is trouwens een kerstboom.” Lacht Mai.
Dus dat was een kerstboom?? Hij was mooi.

Mai trok een doos tevoorschijn. Ze opende hem. Er zaten allemaal gekleurde ballen in. Er zat een doosje met gouden slierten.

Op de doos stond een sticker geplakt. “Engelenhaar.”
Mai wees naar een andere doos. “Slingers.” En daarna wees ze naar de ballen. “Kerstballen.” Ik trok een grote ster op een soort spiraal uit de doos. “Piek” Ging Mai verder

Mai hing een van de kerstballen in de boom.
Hij was paars. Met gouden stippen.

Toen we klaar waren was de boom helemaal versierd. Ik had de Piek bovenop mogen zetten.

“Vrolijk kerstfeest.” Lachte Mai. Ik knikte. Die boom was het mooiste dat ik ooit had gezien. Er rolde een traan over mijn wang. Mooi.

Mai begon aan een lunch. Boterhammen. Hmmmm,Brood.
Toen ik zat te eten haalde Mai ineens een borstel door mijn haar. Het deed pijn. Maar ik gaf geen krimp.

“Sorry meis.” Mompelde Mai. “Tgeeft niet.” Mompelde ik.
Ik nam nog een hap.

“Mai? Missen ze me niet in het museum?” Vroeg ik.
“Ik weet het niet. Ik ben nog niet gaan werken.” Gaf ze toe.

Ik stopte mijn bord in de vaatwasser. Even staarde ik uit het raam. Er liep een vrouw langs met twee vlechten die op haar schouders dansten.

Ik wendde me tot Mai. Ik wees naar het raam. “Dat wil ik ook!”
zei ik. Mai boog uit het raam. “Vlechten? “ Vroeg ze. Ik knikte voorzichtig. Mai drukte me in een stoel en begon te borstelen en te vlechten.
----------------