Sorry dat ik gisteren en eergisteren niks had gepost

Eergisteren was ik drukbezig, want gisteren gingen we vliegen. Ik dacht heel vroeg - zoals gewoonlijk - en dat ik het dan daar zou plaatsen, maar we gingen pas om 3 uur en dat had ik niet verwacht ofzo. En toen was het al na 1'en voor we er waren dus vandaar vandaag een dubbele

=================

“We gingen ook een keer naar een wedstrijd van Bas. Hier zie je Anne in de auto met Sumarni. Zij was iets jonger dan Maaike, maar ze was wel eerder volwassen.”
“Hey jongens! Kennen jullie me nog?”
“LOEK!”, roepen de zusjes uit, en ze springen blij op om Loek een knuffel te geven. Na de begroetingen gaat Loek tussen Selena en Luna zitten, en oma slaat de bladzijde om.

“Hier gingen we verhuizen. Bas bleef achter, om te kijken of Anne het wel aan kon om te zorgen voor haar kleine zusjes Maaike en Sumarni, dus hij kwam wat later. Maar het was Anne wel mooi gelukt.”

“Ik vond het zo jammer dat ik Maaike’s verjaardag had gemist, maar ja. Het moest.”

“Hier groeide Maaike op tot een kind, werd ze toen niet een vegetariër?”
“Nee mam, dat werd ze pas later.”
“Oh.”

“Goh Anne, het is dat ik deze foto zie. Maar je bent echt geen spat veranderd.”
“Tja, wat moet ik zeggen? Ik was gewoon vroeg volwassen.”
“Of dat ben je nog steeds niet.” voegt Sumarni er aan toe die er net bij komt zitten.
“Haha.” snauwt Anne nijdig naar haar zusje toe.

“Wiens rug is dit?”
“Die rug ken ik!” roept Anne uit, en trekt zo het fotoboek uit haar moeders handen.
“Dit is Alex, hij was zo knap. Die prachtige rug herken ik uit duizenden, wat zeg ik? Miljoe, nee Miljarden zelfs!”

“Ja, en hij liet je voor zwanger achter”, zegt Sumarni wijsend naar een andere foto.
“Hij liet me helemaal niet achter”, zegt Anne geïrriteerd.

“Nee okey, eerst ging hij nog een paar keer vreemd voor hij dood geëlektrocuteerd werd, de stomkop.”
“Liegbeest!” roept Anne boos uit en geeft Sumarni een harde dauw waardoor Sumarni omvalt.
Ondertussen hoorde Eefie bloosend het verhaal aan, maar niemand zag het omdat ze alleen oog hadden voor de ruziënde zussen.
“Kappen,” komt Maaike de twee tussenbeide, “het is kerst, de tijd van vrede en gezelligheid. Maar ja, jullie zijn niet echt vredig bezig!”
Ze mopelen zachtjes sorry naar elkaar.
“Anne en Sumarni, willen jullie verder vertellen? Jullie weten het natuurlijk wel het beste wat die foto’s betekenen.”
Sumarni en Anne slaan gezamenlijk om voor de volgende foto, terwijl Maaike verder gaat met het eten. Stiekem komt Jeremy met Melissa aangeslopen, hij wil wel eens weten hoe Maaike was als klein kind!
--------------

“Ik was hier niet bij, maar dit vertelde Maaike me toen ik thuis kwam van het ziekenhuis. Ik beviel van mijn kinderen toen Alex geëlektrocuteerd werd, en Maaike zag dat.”

“Dit was volgens mij Jennifer. Het was een zware bevalling, en toen ik thuis kwam hoorde ik dat Alex was overleden! Ik wist niet hoe ik me moest voelen.”

“Ik weet niet wat Alex had gedaan, maar ik kreeg die tv weer zo aan de praat.”

“Oh kijk! Die linker ben ik. Het was zo gezellig om met Maaike met de blokken te spelen.”, zegt Sumarni vrolijk, het kleine akkefietje proberen te vergeten.

“Dit was de dag nadat de drieling was geboren. Het was een stralende dag, dus ik schopte jullie twee naar buiten om iets te doen.”

“Alex had een trampoline gekocht. Volgens mij voor zichzelf, maar hij zei dat het een verjaardagscadeau was. Maar goed.”
“Niet zo neerbuigend over Alex, ja?”
“Meisjes, begin nou niet nog een keer”, zegt oma Klaarsen voordat het nog verder gaat.

“Maar cadeau of niet, de trampoline was erg leuk en we hebben er veel plezier aan gehad.”
“Is dat die trampoline die buiten staat? Daar hebben wij laatst nog op gesprongen!”, zegt Miley.
“Ja, volgens mij is het dezelfde.”