Ik werd gebeld door Leroy.
"Poppy, Ashley is dood!" hoor ik hem huilen.
"Wat? Nee! Dat kan niet!" stamel ik. Hoe kan Ashley dood zijn? Ze was jong, gezond en vol levenslust. En daarnaast was ze ook een goede vriendin.
"Jawel, het kan wel Poppy. Ze is dood.Een lichaam zonder ziel. Ze ligt nog in het ziekenhuis."
"Kunnen we haar bezoeken?" vraag ik.
"Nee, doe dat liever niet. Ze ziet er vreselijk uit, haar lichaam ziet eruit alsof het net angst heeft beleefd."
Ik voel een traan over mijn wang glijden.
"Kunnen we wat voor je doen, Leroy? Als je wilt kan je bij ons slapen, dan kunnen we dit met z'n allen verweken. "
"Ik kom zo naar jullie toe."
Als ik zie dat Thomas me vragend aankijkt, leg ik huilend de situatie uit. Hand in hand lopen we, met een brok in onze keel, naar huis.
- Poppy
