OHMYGAWD. *dies*. Ik kom nu pas achter het bestaan van dit dagboek! Echt heel mooi! En die screens, wauw. Echt prachtig. Can't wait for more! Een kleine tip, je updates zijn voor nieuwe lezers wat lastig te vinden, misschien kan je een post met links naar de updates aan het begin maken?
Ik ben dol op het buitenleven, en aangezien ik al een paar dagen binnen zat, wilde ik er eens uit. Ik ging met de hond wandelen, gewoon even niemand, alleen ik en de hond.
Na een tijd lopen moest ik even uitrusten. Ik liep naar een muur en leunde er even tegen. Ik sloot mijn ogen en genoot van de zonnestralen die mijn huid bereikten. De hond, Travis, wachtte wel even. Dat dacht ik dus verkeerd, toen ik even luisterde naar het vrolijke gefluit van de vogels, rende Travis weg.
Ik stond even verbaasd te kijken, maar al snel rende ik achter hem aan. "Travis, hier! Stop Travis!", maar het hielp niet. Travis rende langs het gemeentehuis, richting het bosgedeelte van Hidden Springs. Ik wilde hem niet uit het oog verliezen. Ik zit nu bij de liefste familie die ik ooit ontmoet heb, en ik wil de sfeer niet verpesten door Travis te verliezen. Hij zou wel terug komen naar huis, denk ik, maar je weet het maar nooit.
In het bosgedeelte ging Travis eindelijk wat zachter. Ik was natuurlijk niet zo snel, op die hakken, maar ik was hem niet uit het oog verloren. Verbijsterd blijf ik staan. Travis rent naar Jake. Jake? Mijn kleine broertje? Ik wist niet dat Jake en Travis elkaar kenden. Maar het werd duidelijk dat dat wel het geval was, toen Jake en Travis wild gingen spelen.
"Jake?" riep ik verbaasd. "Lara!" Hij rende naar me toe en knuffelde me.
"Ik heb je zo gemist! Het is echt vreselijk thuis, papa gaat bijna niet meer weg en is de hele dag boos... Mama zegt er niks over maar ze mist je ook, dat merk ik. Maar ik zou niet meer naar huis gaan als ik jouw was, papa wil je echt niet meer tegenkomen... Dat is ook de reden dat ik veel naar het bos ga, en naar vrienden."
Ik heb hem met een zielig gezicht aangekeken, toen hij zei dat ik mijn vader niet meer tegen wilde komen. Het was te verwachten, maar ik hoopte gewoon zo dat hij erover wilde praten. Maar dat kan dus niet. Ik voelde me alleen. Mijn ouders kijken niet meer naar mij om. "Hoe denkt mam erover?" "Mama zegt niet veel, ze heeft veel ruzie met papa maar als er weer een ruzie uitbreekt, vlucht ik naar mijn kamer. Ik wil het niet horen... Ik heb eigenlijk ook geen idee waar die ruzie's over gaan." antwoordde hij.
Travis wilde graag weer door, dus we liepen verder. Onderweg praatte ik bij met mijn broer, over waar ik in terecht ben gekomen en over Manon, over Julian, en over mijn eigen familie. Ondertussen huppelde Travis vrolijk om ons heen. "Hoe ken jij Travis eigenlijk, Jake?" vroeg ik. "Jij kwam niet vaak in het bos, toch? Ik wel, en daar liep vaak een jongen met Travis. Ik wist eigenlijk niet dat die jongen dus Julian heet." "Julian is echt heel aardig!" antwoordde ik, misschien een beetje té enthousiast, aangezien Jake erna vroeg: "Haha zus, ben je verliefd?" "Ik lachte erom en gaf hem een duwtje, maar zei er niks over. Is het waar, ben ik verliefd?
We wilden wat afspreken voor morgen, en ik wilde graag winkelen. Jake had daar niet zoveel zin in, maar begreep het omdat ik alleen maar de kleding droeg van een oudere vrouw. "Voel je je niet oud, in die bruine kleding?" vroeg hij, heel serieus. Ik zei dat het meeviel, maar ik was wel toe aan iets nieuws, iets kleurrijks.
"Ik heb alleen geen geld. Kan jij niet stiekem wat geld uit m'n spaarvarken halen?" Ik hoopte dat mijn vader niet mijn geld had gepakt. "Tuurlijk, ik neem wel wat mee. Papa is niet in je kamer geweest nadat je vertrok. Waarom eigenlijk?" "Wat waarom?" Ik voelde hem al aankomen... "Nou, waarom jij ruzie kreeg met papa en hij zo boos op je is?" Ik wilde het hem nog niet vertellen. "Eh, dat vertel ik je later, goed?" Jake was het er niet zo mee eens, maar hield zijn mond.
"Ik ga nu echt, het is al kwart over 10 en ik denk dat Manon zich zorgen maakt, ze is altijd zo bezorgd. Het is wel een hele lieve vrouw." "Ik hoop dat papa al slaapt, anders heb ik een probleem..." Ik zei snel doei en liep weg. Volgens mij wilde Travis graag naar huis.
Die nacht dacht ik na over Jake en mijn eigen ouders. Hoe blij ik was met Jake als broertje, wat mijn moeder ervan zou vinden dat ik weg ben. En natuurlijk mijn vader... Ik wilde daar eigenlijk niet over nadenken maar de gedachten bleven en zouden kunnen transformeren in nachtmerries.
~
Sorry dat het zo lang duurde! Ik dacht dat ik meer had kunnen updaten in de zomervakantie, maar dat viel tegen..
Echt super mega vet cool awesome! Het wachten waard natuurlijk, ik ben wel benieuwd waarom ze weg is gelopen, en meer naar de familie waar ze blijft...
Maar wel apart dat mensen super positief in jou verhaal kunnen komen, terwijl je zowat 3 maanden geen update had gedaan, maar het wel moeilijk vonden bij de mijne na een maandje..
^ omdat jou dagboek ook heel vet was, maar wel aardig ingewikkeld, met al dat tijdverschil.
het is ook erg moeilijk om een dagboek bij te houden, maar als er dan geupdatet wordt is het wel extra leuk, net als bij dit dagboek!