Possession; Hoofdstuk 5; 27 maart
Geplaatst: zo 08 jan 2012, 15:57

Ik start dit verhaal omdat ik al eerder een preview van een fotoshoot liet zien, maar omdat ik het niet goed tot zijn recht kon laten komen met alleen een fotoshoot bedacht ik me om er een verhaal van de maken.
Dit verhaal is geïnspireerd door Soul, een Koreaanse horror serie van 10 afleveringen.
Sommige hoofdstukken(zoals de eerste) zullen veel lijken op sommige afleveringen op Soul en sommige zullen door mij verzonnen worden.
Een mededeling:
Dergelijke moord scenes zal ik niet uitgebreid beschrijven of laten zien op foto's omdat er waarschijnlijk ook jongere mensen kunnen zijn die hier misschien niet tegen kunnen.
Hoofdstukken:
Hoofdstuk 1
Hoofdstuk 2
Hoofdstuk 3
Hoofdstuk 4
Hoofdstuk 5
___________

_________________________

Rennen, rennen tot ik niet meer kon. Rennen, weg van het huis. Weg van overal

Die man hij keek naar mij, zijn glimlach trok me naar hem toe. Ik liep naar hem, richting te plek waar hij stond.

Nog voor ik de straat was overgestoken kwam er een enge man naar mij toe rennen. Hij had een mes in zijn handen.

Ik wist weg te rennen tot hij mij niet meer zag. Ik rende richting een gebouw. Er was een doodlopende weg naast het gebouw en daar stond die man. Ik rende naar hem toe en gaf hem een knuffel. Achter het hek stond de enge man, boos kijkend naar hoe ik die man een knuffel gaf.

"VERMOORD ME, ER ZIT EEN DUIVEL IN MIJN LICHAAM IK HEB AL 10 MENSEN GEDOOD. VERMOORD ME!" schreeuwde ik naar de man. Maar nog voor ik het wist kwam de enge man naar mij toe rennen en stak zijn mes in mijn rug.

Ik schrok wakker van de nachtmerrie die ik had. "Ha Na, is alles goed?" Vroeg Doo Na, mijn tweelingzus, aan mij. Ik schrok toen ze dat vroeg maar gaf rustig antwoord op haar vraag. Alles was goed er was niets aan de hand het was maar een droom.

Doo Na kwam uit haar bed boven mij en stapte bij mij in bed. Mijn kleine bed voelde warmer toen Doo Na naast mij kwam liggen. Ze begon een liedje te zingen dat mij altijd gerust stelde. Doo Na's mooie stem stelde me gerust, ik deed mijn ogen dicht en viel langzaam inslaap. Niet lang erna viel ook Doo Na inslaap.

Het was een gewone schooldag, we moesten vroeg weg van huis aangezien we best ver van school woonde. Het was 9 uur, de lessen waren volop bezig en ik moest iets halen bij de conciërge. Ik liep richting de gang waar ik 2 mensen zag staan. De 'stoerste' jongen Joong Chan van school en zijn vriendinnetje Soo Eun, de dochter van de directeur van de school. Ze hadden ruzie. "Je bent lelijker geworden" zei Joong Chan. "Als je er niets aan doet laat ik het filmpje zien aan de hele school" dreigde Joong Chan

Het was middag en Soo Eun stond boven op het dak van de school. Iedereen was gewoon hun aan het kletsen tot iemand Soo Eun opmerkte. Ze schreeuwde allemaal: "KOM VAN HET DAK, STRAKS VAL JE NOG!" Ze bleef daar stil staan.

Ze schreeuwde en ze schreeuwde. Je kon haar horen huilen en er vielen tranen richting de grond.

Ze wilde zich omdraaien om van het dak af te gaan maar viel naar beneden. Ze kon niets meer doen, ze was machteloos.

Ze probeerde zich nog omte draaien om bij zich bij een raam vast te pakken, maar het mislukte en ze draaide de andere kant op.

Soo Eun viel naar beneden, we keken elkaar recht in de ogen toen ze net boven me was.

Ik kon net op tijd weg springen voordat ze op mij viel. Ze brak haar nek en ik was in shock. Ik raakte bewusteloos...
--------
dit was hoofdstuk 1

als er eventuele fouten inzitten, graag vermelden
