Tripje naar Frankrijk. (zo 13 nov 2011)
De volgende ochtend was ik al vroeg wakker geworden. Ik had erg veel zin om naar Frankrijk te gaan. Lekker ontsnappen aan de dagelijkse sfeer! Ik bekeek mij zelf in de spiegel en vond wel dat ik een andere outfit aan mocht voor Frankrijk. Ik haalde een wit t-shirt uit mijn klerenkast met een korte broek erbij. Tevreden keek ik in de spiegel, ik deed nog een lintje om mijn nek en een zwart hoedje op. Ik was er helemaal klaar voor!
Toen ik naar beneden liep en snel een broodje had gemaakt en op gegeten zag ik dat er al een taxi stopte voor het huis. Ik pakte snel mijn koffer en gaf Winsy snel een zoen op haar neus. 'Ik ben snel weer thuis hoor meisje!' Ik maakte mij niet echt zorgen over haar want de buren hadden belooft om een oogje in het zeil te houden.
Het hotel waar ik in verbleef was echt super mooi! Het had heel veel kamers en een gezamenlijke woonkamer. Ik liep naar boven naar mijn slaapkamer. Ik had mooi uitzicht op het dorp en het was lekker ruim. Tot nu toe was ik overal nog blij mee! Ik was als eerste gearriveerd in het gezamenlijke hotel. Ik besloot om eerst nog even het dorp in te gaan voor dat ik aan mijn opdracht zou beginnen.
Het dorp lag niet zo ver van het hotel af dus ging ik wandelend er heen. Onderweg was er namelijk genoeg te beleven, alle mensen die waren eigenlijk wel het zelfde als thuis maar de huizen waren wel heel anders. Ze zagen er oud maar antiek uit. Ik liep langs een restaurant en bestelde daar een kaasplankje. Op het terras kon ik daar lekker van genieten.
Voor de opdracht moest ik op zoek gaan naar ene Elliot Saint James. Ik had aan meerdere franse bewoners gevraagd waar hij was en ik moest weer in het dorp wezen want hij werkt bij het plaatselijke Warenhuis.
Ik moest voor Elliot een mysterieus voorwerp vinden. Ik had geen idee wat dat met mijn werk te maken had maar het zou vast leuk worden! Elliot stelde mij voor aan een gids Gustave Delven hij zou mij begeleiden met de opdracht. Het was een aardige man van ongeveer mijn leeftijd.
De gids (zo noem ik hem maar omdat ik zijn naam niet goed kon onthouden) bracht mij naar een ruine in ieder geval leek het daar heel erg op. Het was een berg met heel veel stenen en als je goed kijkt zie je een trap die naar beneden leid onder de berg.
Voor we naar binnen gingen wou de gids mij nog wat vragen stellen en tips geven. Ik moest bijvoorbeeld op passen voor vleermuizen en zo. Ik vond het opeens niet zo heel leuk meer!
Omdat ik volgens mij een beetje geschrokken keek ging de gids voor mij naar beneden. Het was net een soort grot! Het was er koud en onze stemmen egode door de hele grot als we tegen elkaar praten.
Voor ons werd de doorgang versperd door stenen. De gids ging er na toe en rende zonder iets te zeggen opeens de grot uit! Was ik daar helemaal alleen. Maar het duurde eigenlijk niet zo lang voor hij weer terug kwam met een soort van bijl, hij begon in de stenen te hakken en het stof vloog in het rond.
Hij was al heel snel klaar en de stenen waren allemaal stuk gesprokkeld. Wat je nu zag was eigenlijk één hele muur. Hij keek mij bemoedigend aan en ik liep naar voren. Ik voelde aan de muur en ja hoor met een dreun vloog die open!
Zelf ver zekerder liep ik de volgende ruimte in ook deze was hol en koud maar wel wat kleiner dan de andere ruimte. Voor mij zag ik een witte vierkante steen er stonden twee voetafdrukken op, eigenlijk voor de grap ging ik er op springen opeens ontstond er een gat in de muur alsof die er al die tijd al was geweest. Voorzichtig liep ik er naar toe. De gids was berekeningen aan het maken en mompelde van alles en nog wat. 'Wat is dit dan? daar moet je toch niet je had in steken he!' Ik keek bezorgd naar de man. Hij glimlachte. 'Ja dat denk ik wel!' hij wou naar mij toe lopen maar ik had zelf mijn hand al in het gat gestoken.
Terwijl ik mijn hand er in stak en vieze gezichten trok drukte ik opeens op een knop en het slot van de deur sprong open. 'Dit wordt steeds gekker hier!' ik keek de gids aan. Hij haalde zijn schouders op. 'Ik heb veel mensen begeleid in grotten, maar dit heb ik ook nog nooit gezien!' Ik duwde tegen de deur aan die piepend open ging.
Er was een trap die naar beneden leiden. Ik liep er vanaf en kon mijn ogen niet geloven! Het was hier zo mooi. Het was een soort dolhhof met allemaal gesloten deuren en rare planten. Maar het was er ook wel heel eng. Ik had De gids niet naar beneden horen lopen. Geschrokken keek ik om mij heen. 'Gids! waar ben je!' ik kreeg geen antwoord. 'Gustave! laat mij alsjeblieft niet alleen!' er kwam geritsel achter een plant vandaan...
): 
en op dit moment beleeft ze niet zo heel veel nee.. 
