De tijd ging voorbij en de verjaardag van Senna en Aspasia ook. Omdat we van mijn verjaardag zo'n groot feest hadden gemaakt besloten we gezamelijk dat we dat deze keer niet zouden doen.
Senna wilde per se als eerste de kaarsjes uitblazen, en aangezien Aspasia volwassener was liet ze het toe.
Ze wilde kort haar, omdat ze er dan legerachtiger uitzag. Vervolgens móest ze een gebloemd jurkje aan, omdat ze er anders uitzag als een manwijf.
Nu hou ik erg veel van mijn kleine zusje, maar ik moet toch zeggen dat ze er door al die spieren toch al niet zo vrouwelijk uitzag...
Daarna was Aspasia. Haar vriend, Neel, was al opgegroeid en ze wilde hem zo snel mogelijk inhalen.
In overeenstemming met haar levenswens, actrice worden, verfde ze haar mooie haren blond en koos voor een glamour-achtige look. Ze zou vanavond al naar Bridgeport verhuizen om haar wens te doen uitkomen.
"Dat was het dan, grote broer," zuchtte ze. "Ik zal je missen."
"Ik jou ook... Zorg dat je een kaartje vrijhoudt voor alle films waar je in gaat spelen, dan komen we kijken."
Ze lachte, beloofde dat ze dat zou doen en omhelsde me stevig.
"Doei, lieve Sensen," glimlachte ze toen naar Senna.
Senna barstte meteen in huilen uit en wierp zichzelf in Aspasia's armen.
"Shh," suste Aspasia haar tweelingzus. "We bellen elke dag, goed?"
Senna knikte huilend tegen Aspasia's schouder en liet haar los. Toen was ze weg.
Een paar dagen later moesten we afscheid nemen van Senna. Ze had gesolliciteerd voor een baan in het leger en na een fysieke en mentale test hadden ze haar aangenomen, op voorwaarde dat ze een psycholoog zou zien voor haar "probleempjes". Ik wist niet of het zou helpen, maar ik was blij voor Senna dat ze haar droombaan had gevonden. Ze zou vandaag vertrekken naar het trainingskamp.
De eerste sessie met haar nieuwe psycholoog had in ieder geval meteen zijn vruchten afgeworpen.
"Luister, Jess," begon Senna. "Het spijt me zo, met Matthew en alles. Ik was gewoon dom en egoïstisch en... Ik heb het vanochtend met hem uitgemaakt... Vergeef me alsjeblieft?"
"Het is goed, Senna," stelde Jess haar gerust. "Blijkt dat ik door jou toch nog de ware heb gevonden.." Ze draaide zich naar mij om en glimlachte lief.
"Dank je," zei Senna opgelucht.
"Nou, doei, hè?" zei Senna toen, heel opgewekt.
"We bellen," beloofde ik.
Senna knikte bedenkelijk. "Bel maar niet te vaak, want dan denken de jongens daar dat ik een watje ben!" Ze lachte, zwaaide en stapte in een taxi naar de militaire basis.
Leven was stil zonder Aspa en Senna.. Om de leegte op te vullen zocht ik een nieuwe hobby, en ik vond hem; sterren kijken. Ik kocht een gloednieuwe telescoop voor mezelf en was de hele nacht buiten, tot ongenoegen van mevrouw Dumonceau. Ik vond zelfs twee nieuwe sterren, die ik Senna en Aspasia noemde.
Jessica was druk bezig met haar allereerste boek, een humorroman genaamd, "het drijfvermogen van fruit". Ze liet het me niet lezen, hoeveel ik ook aandrong.
"Pas als het af is," bleef ze me zeggen.
Op een dag was ik bezig een boek te lezen over sterrenkunde toen Jess opeens springend en hupsend van blijheid binnenkwam.
"Rémy, Rémy, Rémy!" riep ze blij.
"Wat is er?" vroeg ik afwezig.
"Ik kom net van de uitgever, en- Doe dat stomme boek toch eens weg!"
"Sorry." Ik legde het boek weg en liep naar mijn vrouw toe. "Wat zei de uitgever?"
"Ze vonden het boek geweldig!" riep ze opgewonden. "Ze gaan het uitgeven!"
"Geweldig!" Ik omhelsde haar. "Ik ben zo trots op je!"
Ze kuste me blij.
"Mag ik het nu lezen?" fluisterde ik zacht.
Ze knikte, gaf me het boek en ging zitten.
"Het drijfvermogen van fruit, door Jessica Dumonceau-Porter," las ik voor.
Gedurende het hele boek zat Jessica naast me en staarde me met een brede grijns aan.
"En, en?" vroeg ze om de tien minuten.
"Ik heb het nog niet uit," was mijn standaard antwoord.
Toen ik klaar was stond ik op en kuste haar. "Het is een geweldig boek, ik ben trots op je."
Jessica glimlachte verlegen. "Dat zeg je maar..."
"Nee, nee!" riep ik. "Echt niet. Je bent een geweldige schrijfster en het is een geweldig boek."
Jess staarde me met een hoopvolle glimlach aan.
"Is er nog meer...?" vroeg ik wantrouwig.
Ze knikte aarzelend en leunde naar me toe.
"Ik ben zwanger," fluisterde ze zacht in mijn oor.
----------------
Sorry voor de saaie update.. Ik beloof dat er nog wat meer drama in dit perfecte leventje zal komen!
Ik vond het geweldig dat Jessica zwanger was van ons eerste kindje. We zouden nu echt een gezinnetje worden en ons leven zou perfect zijn.
Alleen... Het leven met een zwangere vrouw had zo zijn nadelen. Het ene moment zaten we rustig zwangerschapsboeken te lezen in de woonkamer...
... en het andere moment stond ik me in de keuken uit te slofen om gemarineerde aardbeien te maken, terwijl de vrouwe des huizes in de woonkamer stond de schreeuwen dat het sneller moest.
PS. Deze foto van Jessica is NIET bewerkt door een collega van mij.
Over werk gesproken, politie zijn ging me steeds beter af. Ik had nu zelfs een uniform en een leuk petje. Zelf vond ik er niet zoveel aan, ik hield meer van mijn normale kleding, maar Jessica kon maar niet van me afblijven als ik dat apenpak aan had, dus... ik trok het vaker aan.
Gedurende haar hele zwangerschap bleef Jess werken aan haar nieuwe boek, dus het kwam denk ik niet echt als een verrassing toen de weeën plotseling kwamen terwijl ze achter haar laptop zat.
Ik was op dat moment op mijn werk, dus ik kreeg plotseling een telefoontje van de verpleegster dat mijn vrouw aan het bevallen was. Toen ik uiteindelijk in het ziekenhuis kwam, was mijn zoontje al geboren.
Mike Dumonceau werd geboren op 30 maart met als eigenschappen Genie en Klunzig.
Jessica en ik hadden niet zo veel moeite gehad met het bedenken van de naam. Jess wist hoeveel ik had gegeven om mijn vader en stond erop dat we ons zoontje naar hem vernoemden. Ik was geroerd.
Een paar weken na de geboorte van mijn zoon vroeg mijn baas of ik na het werk even bij hem thuis kon komen voor een privégesprek over mijn carrière.
"Rémy," begon hij. "Je bent een geweldige agent. Je bent toegeweid en hebt een duidelijk doel."
"We hebben op het moment last van een bende. We weten niet wie ze zijn, met hoeveel ze zijn of waar ze zich verbergen, maar we weten wel dat ze knap gevaarlijk zijn. Overal in Sunset Valley hebben ze dingen van grote waarde gestolen."
"U wilt dat ik ze pak?" vroeg ik. Ik kon een klein glimlachje niet verbergen, want als ik zou slagen, zou dat zeker een promotie betekenen.
"Dat kun je niet," zei mijn baas bot. Ik haalde adem op te protesteren, maar hij gebaarde dat ik stil moest zijn. "Niet alleen, bedoel ik. Onze beste agenten hebben al geprobeerd de bende te pakken, maar ze zijn niet geslaagd. Daarom heb ik een agent uit Twinbrook over laten komen. Het zou beter zijn als die samen zou werken met de beste agenten hier, maar de agent wilde per se met jou samenwerken."
"Oké," antwoordde ik verward. "Wie is hij?"
"Zíj," verbeterde een vrouwenstem achter me. "Zíj is Megan Verduijn, afluisterspecialiste van de CIA Twinbrook."
Ik stond op om me voor te stellen, maar ik was even overdonderd. Dit was niet een vrouw die je verwachtte bij een agent...
"Hallo," zei ik uiteindelijk. "Ik ben Rémy Dumonceau."
Ze keek me glimlachend aan.
"Ik weet het, meneer Dumonceau, ik heb speciaal gevraagd of ik met u kon samenwerken. Ik heb veel over U gehoord, en ik kan niet wachten tot onze zakelijke samenwerking." Het kon zijn dat ik me inbeeldde, maar het was alsof ze 'zakelijk' een cynisch tintje gaf. Wat zou dat betekenen?
"Ik ook niet," antwoordde ik iets te laat en ze lachte naar me. Ik probeerde terug te lachen, maar het voelde geforceerd.
"Nou," onderbrak mijn baas onze lachbui. "Zal ik jullie dan maar vertellen over jullie opdracht?"
--------------------------------------
Tadáa, hope you like!
Laatst gewijzigd door nonnieven1 op wo 11 jan 2012, 16:25, 1 keer totaal gewijzigd.
Superleuke up!! Mike heeft echt mooie ogen.
Ik heb alleen niet het idee dat de samenwerking met Remy en Megan gaat verlopen zoals het hoort bij collega's
^ Hihi, ik heb haar niet helemaal gemaakt. Ze is gedownload, maar zag er in mijn spel heel erg lelijk uit doordat ze met een andere skin gemaakt was dan die ik heb, dus ik heb haar ge-edit.
Maar ze is gemaakt door Anubis Under the Sun
