H11:
Plots, zonder dat ik er erg in had. Rende Alice naar de deur.
'Nee! Dit kan niet....nee toch?' mompelde ze.
'All, Wat is er?! Wie is dat?!'
Alice hoorde me niet. Ze trok de deur open.
'Jason! Ben je het echt?!' Schreeuwde ze.
Alice viel de jongen, die blijkbaar Jason heette, om de nek.
'Alice! Oh my god wat heb ik je gemist!' fluisterde de jongen in haar oor.
Ik stond er wat ongemakkelijk bij en probeerde Alice haar aandacht te trekken. Wie was deze jongen en wat deed hij hier?!
verbaasd drukte ik het lichtknopje aan om hem wat beter te kunnen zien. Alice zat helemaal verstrengeld in zijn armen maar bleek het niet erg te vinden. Tranen biggelden over haar wangen.
'Jason....Ik heb je zo gemist.....' Snikte ze
'Ik jou ook. ' Lachte hij voordat hij zijn lippen weer op de hare perste. Ik voelde me er niet lekker bij
'Ehhmm.. Alice, ik probeer jullie moment niet te verstoren maarre....' begon ik zachtjes.
Alice had me blijkbaar gehoord, zachtjes duwde ze Jason van haar af.
'Jason, je zult wel moe zijn van z'n lange reis. Ga anders maar even slapen, je weet m'n kamer te vinden....' zei ze zachtjes.
'Okee, ik zie je straks. '
Jason liep de trap op en verdween. Ik keek Alice aan met vragende ogen.
"Het is een lang verhaal....' Begon Alice.
'Ik ontmoette Jason 2 jaar geleden op mijn stage in Egypte. Het was liefde op het eerste gezicht. We werden onafscheidelijk. Toen ik terug naar huis moest beloofde Jason dat hij me op zou zoeken, en 5 weken later stond hij bij me op de stoep. Hij bleef 2 weken, toen hij een telefoontje kreeg van zijn zus. Zijn moeder was ernstig ziek geworden en hij moest er meteen heen. Ik zei dat ik mee wou maar dat kon ik niet betalen dus bleef ik thuis. Jason vertrok meteen. 3 weken later belde hij me. Ik nam op en schreeuwde het uit, ik had hem zo gemist! maar hij zei dat ik stil moest zijn. Het kleine dorpje waar hij en zijn familie woonde was bezet door de taliban en hij kon maar kort met me praten. Onder het gesprek hoorde ik plots geschut en toen werd de verbinding verbroken...... Ik dacht dat hij dood was!' Ze begon te huilen.
'Ach... Schatje toch!' Zei ik.
Ik gaf haar een dikke knuffel, tot het huilen over was.
'Weet je wat, jij gaat nu lekker naar je geliefde. Dan ruim ik het hier op en ga ik ook naar bed, okee?'
'Echt? Bedankt! Je bent de beste. '
Alice rende de trap op, ik ruimde snel alles op en deed de lichten uit.
Ik stapte in bed en nestelde me helemaal in. Ik dacht aan Tom, Ik miste hem. Na een tijdje viel ik in slaap en droomde over Tom en mij, niet wetend wat er in de kamer naast me gebeurde....
Jason en Alice, ze hielden echt van elkaar.
De volgende morgen.
Met een kop dampende koffie in mijn handen zat ik de volgende dag in de keuken. Jason maakte ontbijt voor ons. Ik voelde me niet op mijn gemak bij hem. Ik kon mijn ogen stomweg niet van hem afhouden. Zijn gespierde lichaam en zijn vriendelijke ogen....
'Is er wat?' vroeg hij plots
'Wat?! ehmm... Oh nee hoor! Sorry.....' Stotterde ik .
Hij moest lachen. Wat een sukkel was ik ook, ik had al een vriendje. Snel nam ik een slok koffie om mijn rode hoofd te verschuilen.
Even later kwam Alice binnen in een BH en onderbroek. Ik barste in lachen uit.
'Nou nou! Wat heb jij vannacht uitgespookt?! Leuke BH trouwens!' Lachte ik.
Alice kreeg een knalrode kop.
'Ik ben zo terug!' schreeuwde ze terwijl ze snel wegrende.
Jason en ik lagen in een deuk.
'Shit! De wafels zijn aangebrand!' zei Jason plots.
Met een beteuterd gezicht haalde hij de zwargeblakerde wafels uit de oven.
Even later zaten we aan tafel, met een bord zwarte wafels voor ons neus.
'Oeps....' zei Jason nogmaals om zich te verontschuldigen.
'Nouja.... Tast toe!' Zei Alice om een stilte te voorkomen.
Iedereen begon te eten maar ik moest ondertussen steeds naar Jason kijken.
Hij was echt knap!
Alice begon de tafel af te ruimen en Jason ging naar boven om zich om te kleden. Ik deed hetzelfde.
Even later waren we allemaal weer in de eetkamer.
'Ik ga maar eens werk zoeken, als ik hier mag blijven wil ik niet dat jij alles betalen moet. ' zei hij.
Alice gaf hem nog een lange zoen. Met iets wat verdacht veel op jaloezie leek, keek ik toe.
Toen hij even later de deur uit ging keek ik hem onbewust na.
Waarom? Dat weet ik niet.....
-------------------------------------------------------------------
En?????
Ik hoop niet dat jullie verwachtten dat er een of andere engerd voor de deur zou staan. =D
Reacties?
net alles gelezen en wauw wat een verhaal. je hebt er een nieuwe volger bij
