Neee Kallu mag niet dood D:

O.O maak Kallu alsjeblieft niet dood

Ik kwam op de laatste pagina zeiden mensen Kallu mag neit dood ga ik een pagin terug lees ik het verhaal. Domper. Maar hij mag inderdaad neit dood!

Ah nee, Kallu mag niet dood 0;

Aaah, zielig.

Ben weer helemaal bijgelezen =D
Wat zielig, Kallu mag niet dood Ze zijn zo lief samen

Awesome =0
Kallu moet levend blijven =(

Let ik even niet op gaat Kallu misschien dood,nou ja zeg. Hele goeie up,by the way.

Leuk en origineel verhaal. En Kallu inderdaad niet dood

Originele 10G =D

Als Kallu dood gaat, ga ik huilen

Haha, aww! Al die liefde voor Kallu.

Sorry dat de update zo lang duurt! Spijt me echt. >_< Maar ik zal zorgen dat het ongeveer over een uurtje online staat!

hahahah, ik moet toegeven, ik dacht al: wanneer komt er een update? ik ben zo nieuwsgierig!

maar dat zou oneerlijk zijn, want ik update mijn dagboek echt heel weinig, net als andere mensen. jij daar in tegen update zo veel, echt heerlijk! super dagboek, ben zo benieuwd!

ik heb vandaag veel geupdate omdat ik pas ben begonnen met een nieuw dagboek vandaag maar dat zal wel afzwakken denk ik
jij update idd veel echt fijn, kan je gwn door lezen:D
Ben echt benieuwd

Hoofdstuk 1.
- Waanzin.



Na een nacht op de keiharde grond van het parkje gelegen te hebben, word ik wakker gemaakt door de warmte en felheid van de zon. Verward en niet helemaal bewust van wat er gisteren is gebeurd, grijp ik naar me hoofd. De hoofdpijn is extreem. Zodra ik omhoog zit, kijk ik om me heen. Wat doe ik in het parkje? Langzaam probeer ik op te staan, maar het moment dat ik mezelf omhoog help, begint me zij te steken. Rustig til ik me shirt deels omhoog en een gigantische beurse donkere plek maakt zich zichtbaar. Een lichtelijke kreun verlaat mijn mond als het me ineens begint te dagen wat er zich vannacht heeft afgespeeld. Ik moest naar huis. Kallu heeft me nodig. De verdriet begint weer terug te keren terwijl ik een poging waag naar huis te lopen. Alles doet zeer en de emoties helpen ook niet mee. Toch bleven mijn gedachten bij Kallu. Ik wou hem niet kwijtraken.



De weg naar Kallu duurde een eeuwigheid. Wat normaal veel te snel leek te gaan als ik verzonken was in mijn gedachten, was nu het tegenovergestelde. Bij mijn voordeur aangekomen te zijn, laat ik mezelf ertegenaan zakken. Mijn zij werd steeds pijnlijker, maar ik moest doorzetten; nog maar een paar stappen naar binnen en ik was weer bij Kallu. Met het weinige beetje kracht forceer ik mijn lichaam naar binnen te gaan richting de slaapkamer. Daar ligt hij, nog altijd met zijn ogen gesloten. Ik kruip voorzichtig op het bed om vervolgens mijn hoofd op zijn borst te leggen. Langzaam begon ik tegen hem te praten. "Ik hou van jou, lieverd.." Ik haal diep adem en mijn ogen werden weer waterig. Ik wou huilen, maar het lijkt alsof ik leeg ben. "We krijgen een kindje.." ging ik verder, alsof hij gewoon wakker was. "Is dat niet mooi..? Ons eigen gezinnetje." Mijn onderlip begint te trillen en daar kwam de stortregen van tranen toch aanzetten.



Een aantal maanden vlogen voorbij en steeds meer begon ik mijzelf te laten geloven dat hij gewoon bij bewustzijn was. Dagen spendeerde ik naast het bed, pratend in mezelf. Ik wist niet of hij mij kon horen. Misschien, wie weet. Toch, hoe langer de weken duurden en hoe eenzamer ik werd, betrapte ik mezelf er steeds vaker op tegen hem te praten. In de keuken, buiten, in het meer en soms lachte ik zelfs naar het niks. Na verloop van tijd zag ik hem zelfs bij mij zijn. Hij voelde aan me buik en praatte er zelfs tegen. We zouden een gelukkig gezin vormen. Dit kon natuurlijk niet; Hij lag nog altijd in het bed, maar het gaf mij een gevoel van vrede. Stukje bij beetje werd dit mijn realiteit. Mijn gedachtespinsels en verbeeldingen namen me over.



Apart van dat ik een vorm van waanzin in mij kreeg, bleef Kallu zijn toestand hetzelfde. Ik ging steeds minder naar de slaapkamer. Ik slaap wel in hetzelfde bed, maar nam mij iedere keer voor dat hij zelf ook gewoon lag te slapen. In het begin voelde ik mij hier schuldig om, maar hoe meer ik hem zag buiten de slaapkamer, hoe minder ik mij realiseerde dat hij er niet was; tot het punt dat hij helemaal vergeten was. Tot op een dag dat ik thuiskwam na het wassen. Ik opende de kast om schone kleding te pakken. Er stond een vredige glimlach op mijn gezicht en ik begon weer te praten naar het niets. "Het water was lekker warm vandaag, toch schat?" In mijn gedachten had hij al geantwoord, maar ineens hoor ik achter mij vanuit het bed een lichte kreun komen. Mijn ogen versperren en mijn lichaam verstijfd. Alles wat ik vasthield, viel gewoon weer terug in de laden van de kast. "Kallu..?" schoot er door mijn gedachten heen. Nee, toch? Kallu ging net naar boven. Hij ging eten maken had hij gezegd.



Mijn glimlach keerde weer terug naar mijn gezicht en ik greep de kleding weer die ik ervoor al gepakt had. Ik keer mijn rug richting de spiegel om het knoopje van mijn badkleding los te maken en even naar mijn al aardig gegroeide buik te kijken. Ik wrijf even zacht met mijn hand over mijn buik, als ik plots vanuit de hoek van de spiegel in het bed Kallu zie omdraaien naar zijn zij. Geschokt kijk ik om naar het bed en besef me ineens dat Kallu daar nog steeds lag. Hij was niet boven. Hij was niet met me naar de badplaats geweest en hij praatte ook zeker niet tegen me. Ik weet niet hoe ik moet reageren op het feit dat hij na al die tijd een beweging had gemaakt en geluid. Een enorm gevoel van spijt en schuld ging door mij heen. Mijn lichaam begon te trillen als ik terugdenk aan deze maanden. Het was allemaal een trieste leugen geweest die ik voor mijzelf gecreeërd had. Ik had hem al die tijd voor dood gelaten. Helemaal alleen. Ik neem een stap richting het bed, maar kruip al gauw naar hem toe en leg mijn hand op zijn wang. "Kallu..?" begon ik stilletjes, in de hoop dat hij misschien weer geluid zou maken. "Het spijt me zo.." Even heb ik gewacht, maar er kwam niks. Toch was zijn beweging een doorbraak geweest. Zou het dan toch allemaal goed komen?

-----------------------------------
Aargh, sorry voor de flutupdate.

aww! wordt wakker kallu!

hij moet wakker worden!

Wat nou flutupdate Het gaat iig beter met hem, dus dat is helemaal niet flut En de update ook niet ;o

Wow coole up, hoop dat het beter met kalle gaat straks, ik hoop dat ie beter word

Kallu niet dood gaan en wakker worden 0:

spannend :3
hij moet wakker worden!! :0