Ik heb ook op Rémy gestemd!

Afwijzingen



Het liep al tegen de avond, maar ik zat nogsteeds met mijn beste vriend en Neel op een bankje naast de school. Het was onze vaste hangplek geworden, denk ik.
Senna hing er ook vaak rond, maar ookal riep ik vaak dat ze bij ons moest komen zitten, ze zonderde zich altijd af.



"Je zus, Caro en Jasmin staan achter ons over je te roddelen," merkte Joren op.
Ik keek even nonchalant om en zag dat ze inderdaad naar me keken. Toen ik oogcontact met Caro maakte en glimlachte, begonnen zij en Aspa te giechelen.



"Ga dan, ga gewoon!" fluisterde Aspa zo hard dat ik het gewoon kon horen. "Vraag hem gewoon!" Caro giechelde en liep naar onze tafel toe.
Ik zuchtte en rolde met mijn ogen naar Joren, die stompzinnig grinnikte. "Tja, jongen, moet je maar niet zo'n watje zijn. Vrouwen vinden jou gewoon schattig!" Hij begon zo hard te lachen dat hij iets weg kreeg van een beer.



"Hoi, Rémy," zei Caro vrolijk.
"Hey Caro.."
"Ik hoorde dat je nog niemand hebt voor het schoolfeest, dus.. zou je met mij willen gaan?"
Joren begon achter me te lachen, en ik schopte hem tegen zijn been.



"Um... Je bent echt geweldig, Caro, maar eh... nee, sorry." Het eerste deel van die zin was gelogen, maar ik had geleerd dat je bij vrouwen altijd complimenteus moest zijn.
"Waarom niet..?" vroeg ze teleurgesteld.
"Ik ga met Senna, mijn zusje," bedacht ik snel. "Moet van mijn vader..."



"Je gaat met je zusje?! Wah, jij bent zó vreemd. Wie wil er nou met zijn zusje naar het schoolfeest in plaats van met mij.. Loser."
Ik besloot niets terug te zeggen. Vrouwen moesten altijd gelijk hebben.. Dus als ze tegen me zei dat ik een loser was.. oké.



Caro draaide zich om naar Joren. "Wil jíj dan met me mee?" vroeg ze met een fluwelen stem.
Joren stond grijnzend op. "Natuurlijk, mop."



Vijf minuten later stonden ze een eindje verderop te zoenen. Ach, ze waren beide gewoon een beetje wanhopig.. En ik denk dat Caro hoopte dat ik jaloers zou worden en Joren neer zou slaan.. Of iets in die richting. Dat paste in mijn andere ervaringen met afgewezen vrouwen..



Neel stond achter mij en trok mijn aandacht. "Hey, Rémy." Ik draaide me om.
"Hey, Neel, wat is er?"
"Nou, aangezien jij algemeen bekend staat als beschermer van je zusjes, wilde ik vragen of ik Aspa mee mag vragen naar het feest..?"



Ik zuchtte diep en draaide mijn ogen naar de hemel. De beschermer van mijn zusjes, kregen we dát weer..
"Ja hoor, Neel, vraag haar maar."
"Bedankt man!" Hij liep meteen naar Aspa toe.



"Aspa, vergeet niet dat we over een kwartier thuis moeten zijn." Ik liep langs haar heen. "Maak het niet te laat."
"Jaja, Rémy.." Aspasia had blijkbaar alleen maar oog voor Neel..



De volgende dag had ik een tussenuur. Mijn vrienden hadden wel les, dus ik liep alleen naar buiten toen ik een meisje zag zitten dat ik nog nooit had gezien.



Ze zag er.. interessant uit. Als Joren hier was geweest, had hij gezegd: 'Wat een freak', maar ik vond het mooi..
Ik kan het eigenlijk niet echt beschrijven, maar het was alsof er binnen in me iets bewoog...



Ik liep langzaam naar haar toe en ging naast haar zitten. Wat moest ik zeggen..? Ze liet niet eens merken dat ze wist dat ik naast haar zat.. Ze bleef stug doorlezen in haar boek.



"Wat voor boek lees je?" vroeg ik geïnteresseerd.
"H.M. II," antwoordde ze afwezig.
Ik wilde niet dom lijken dus ik knikte maar. H.M?



Verder bleef het stil. Ik zocht wanhopig naar een gespreksonderwerp, maar ik was dichtgeklapt.
"Wat is dat? H.M. II?"
"Historia Midaniae, geschreven door Damis Kiferns."
"O."



Uiteindelijk legde ze haar boek weg en stond op. Ik stond binnen een seconde naast haar.
"Dus ehm.. Ik ben Rémy Dumonceau."
"Weet ik." Ze keek me niet aan, ze staarde naar een plek achter me.
"O.. Ehm.. Hoe heet jij?"



"Jessica Porter, hoezo?" Dat was de eerste keer dat ze zelf een vraag had gesteld. Ik voelde me meteen meer op mijn gemak.
"Je leek me een leuk persoon, en ik heb nog niemand voor het schoolfeest.. Dus.. zou jij met mij willen gaan?"



Ze keek me verbrouwereerd aan. "Dé Rémy Dumonceau vraagt míj mee naar het schoolfeest?"
Ze praatte verder voor ik iets kon zeggen. "Sorry, ik denk eerlijk gezegd niet dat wij bij elkaar passen.." Ze glimlachte. "Misschien moet je één van je fans vragen?"



"Mijn f-" begon ik verbaasd.
"Sorry, ik moet echt gaan. Succes met het schoolfeest, hè!" Ze rende snel weg.
Ik moet bekennen dat het nogal beschamend, die 10 minuten dat ik daar heb gestaan, zonder me te bewegen. Dit was echt de allereerste keer dat ik was afgewezen..



Toen ik die middag thuis kwam, zat de halve school in onze woonkamer. Oké, dat is overdreven.. Alleen onze vrienden. Waarschijnlijk klaarmaken.
Cyrille, een andere vriendin van Aspasia, stond me met een brede grijns aan te staren. Volgens mij had ik vorige week met haar gezoend, maar dat was onder invloed van... appelsap... geweest.



"Hey, man, heb je nou al iemand gevonden?" bulderde Joren toen hij me zag.
"Nee, ik ga met Senna. Zoals ik al had gezegd."
Joren lachte. Ach, dan was ik maar het lachertje van de school.. Senna was heel overstuur geweest toen niemand haar had gevraagd, dus dat had ik opgelost. Nu was zij blij, en dat was het belangrijkste.



Die avond stapte ik in de limousine, op weg naar het feest. Senna zat naast me te stuiteren, terwijl ik alleen maar hoopte dat Jessica er zou zijn.

----------------------------------

Hope you like! =D

H
M

Grrr >:(

Verder is hij leuk hoor. :'D GO Rémy!

Aww lief! Leuke update

echt grappig!

Ohhh, ik vind Rémy zo geweldig

O trouwens, bij je 1e foto staat 'Neel', maar moet dat niet 'Joren' zijn?

^ Nee, er staat: "Met mijn beste vriend (Joren) EN Neel"

Bedankt iedereen <33

O, ha. Snugger x)

Aaah, leuk <3
Ik ben echt benieuwd naar generatie 2 (:

Awh, Rémy is schattig ;p

Overdramatisch



Ik staarde nietsziend naar de tv. Er stond één of andere overdramatische soap op met slechte acteurs en nog slechtere scenarioschrijvers op, dus het had ook weinig zin om te kijken. Ik dacht na over het schoolfeest van gisteravond. Die ene waar ík koningin was geworden.



Volgens mij was Neel wel een beetje beledigd geweest dat hij geen koning werd, maar iedereen vond Rémy gewoon beter, ook al was hij met Senna.
Precies op dat moment verscheen Rémy achter me.



"Hey, Aspa. Waar kijk je naar?" vroeg hij terwijl hij ging zitten.
"Geen idee," glimlachte ik afwezig.
Het was even stil. Rémy keek bedachtzaam voor zich uit, alsof hij naar een manier om te beginnen zocht.
"Kunnen we praten?" vroeg hij toen aarzelend.
"Tuurlijk, wat is er?"



"Nou.. Ik zag dat jij en Neel erg... verliefd waren op het feest." Hij aarzelde weer.
Ik haalde mijn schouders op. "We hebben gezoend en hij vroeg me verkering, that's it."
"Ja.. Ik heb wat onderzoek naar hem gedaan... Wat mensen naar hem gevraagd enzo.."



"Echt?" Waarom had hij dat gedaan..? Nou ja, hij bleef mijn broer natuurlijk. "Wat heb je uitgevonden," vroeg ik gespannen.



"Veel verschillende dingen. Maar bijna elk meisje waar hij ooit mee is uitgegaan heeft me verteld dat hij niet te vertrouwen is... Blijkbaar heeft hij een bijbaantje bij één of andere crimineel, of zo. Sorry Aspasia.."
Ik staarde mijn broer aan. Neel? Een crimineel? Nee, toch?



"Wat wil je dat ik doe?" fluisterde ik zacht.
"Ik vind het vreselijk om het van je te vragen, maar ik zou het liefst willen dat je.. het zou uit maken. Het spijt me heel erg."
Ik voelde tranen opkomen, maar hield ze binnen. Ik was een volwassen vrouw, ik huilde niet.
"Oke.."



"Aspa? ASPASIA?!" Caro's stem rukte me eindelijk uit mijn gedachten.
"Wat?" vroeg ik wat wazig.
Caro rolde met haar ogen en Jasmin en Cyrille grinnikten zacht. "Ik vroeg hoe het gaat tussen jou en Neel.. Jullie hadden het heel gezellig op het feest.." Ze lachten weer allemaal.



"O. Gaat prima.. Ja, gaat goed." Eigenlijk was het niet echt gelogen. Ik wist dat ik Rémy had belooft het uit te maken met Neel, maar ik hield van hem. Crimineel of niet.. En hij hield ook van mij, dat wist ik. "Jij en Joren hadden het ook leuk, nietwaar?" vroeg ik om verdere vragen te ontwijken.



"O, ja dat was súper, hij was echt.." begon Caro te ratelen. Godzijdank hoefde ik niet meer op te letten, ik zat er echt niet bij met mijn hoofd.



Ik had weer aandacht voor haar toen ze van haar zwijmelstemmetje overging naar haar normale stem.
"O mijn god, Aspasia, je gekke zus zit helemaal alleen op de wip tegen de vlinders te praten.."
"Praat niet slecht over mijn zusje, ze heeft een heel moeilijke jeugd gehad," riep ik geïrriteerd. Ik werd er gek van als ze zo over Senna praatten waar ik bij was.



Ik gleed langs de paal naar beneden en liep naar Senna. "Hey Sensen," glimlachte ik naar haar.
"Hoi Aspa. Kijk, er zijn vlinders!"
"Ik zie ze, wat zijn ze mooi!" Ik kreeg bijna tranen in mijn ogen. Senna was zo'n lieverd, waarom zag niemand dat van haar?



Ik ging aan de andere kant van de wip zitten. Senna begon uitbundig te lachen. "Ik ga zo hoog!" riep ze vrolijk.
"Ik zie het, Senna. Je lijkt wel een vogeltje!"
"Of een vlinder! Jaa, ik lijk op een vlinder! Zo'n mooie met roze en paars!"



"Aspasia?" riep Neel, terwijl hij achter de school vandaan kwam lopen.
Ik negeerde hem, zodat hij er hopelijk achter kwam dat Senna niet mocht weten dat we nog bij elkaar waren. Misschien zou ze naar Rémy gaan..
"Aspasia, die jongen roept je," zei Senna fronsend. Waarschijnlijk kende ze hem wel, maar wist ze niet meer wat er met hem was.



Ik liep snel naar haar toe. "Sensen, waarom ga je niet naar huis? Rémy is vast ook al thuis, en dan kunnen jullie samen een spelletje gaan doen?"
"Ik wil niet naar huis.. Wie is die jongen, Aspasia?"



Ik gaf geen antwoord, maar blijkbaar maakte iets in Senna's brein een connectie.
Ze hapte naar adem. "Hij is die jongen van het schoolfeest! Die waarvan Rémy niet wil dat je met hem omgaat, toch? Ben je stout?"



"Ja, eigenlijk wel," zuchtte ik. "Wil je het alsjeblieft niet tegen Rémy vertellen, Sensen? Ik hou heel erg van Neel, en hij van mij.. Wil je het alsjeblíeft niet zeggen?"
"Ik weet het niet.." zei Senna ontwijkend. Ze zuchtte. "Ik zal het proberen."
"Oo, dank je, lieve Senna! Ga nu maar naar huis, goed?"
"Goed.." mompelde Senna.



Ik draaide me om en rende naar Neel toe, terwijl Senna me nakeek.
"Neel!" riep ik vrolijk. Ik keek nog even snel om en zag dat Senna langzaam wegliep, niet op de randen van de stenen stappend, en ik glimlachte.



Ik vloog hem om de hals en hield hem stevig vast.
"Was dat je zusje?" vroeg Neel zachtjes. "Zal ze ons niet verlinken?"
"Nee, ik denk het niet. Ze is na de dood van mijn moeder niet helemaal goed meer in haar hoofd, dus ik weet eigenlijk nooit wat ze gaat doen.."



"Dat spijt me voor je," fluisterde Neel meelevend. Hij was zo'n lieverd.
"Maakt niet uit, ik hou nog steeds heel veel van haar, ze is zo'n lief zusje.. Het zal allemaal wel goed komen."
"Ik hou van je," glimlachte Neel.



Ik besloot hem te laten zien hoeveel ik van hem hield.. Geen nadere details vereist, denk ik?



--------------------------------------------------------------------

Hope you like!

Dat was dus Aspasia. Ik hoop dat ze nu iets meer dan 1 stem krijgt, want ik vind haar echt leuk. Zij is zeker mijn 2e optie, na Rémy dus. Dat komt waarschijnlijk gewoon omdat ik voor Senna geen leuke verhaallijn heb, maar ja..

spannend of het verteld wordt aan remy 0.0

Spannend! ;o
Najaa, ik ben nog steeds voor Rémy, al vind ik Aspasia ook awesome, maar Senna ook :3
Ik vind haar zo lief :3

Ik blijf bij Senna, vind haar gewoon leuk

Bedankt voor de reactie's!

Senna en Rémy staan nu gelijk (met de 2 stemmen van mijn vrienden erbij opgeteld)
De update van Senna zal op zondag komen, want zaterdag moet ik werken (yaay eerste werkdag) en de rest van de week heb ik gewoon weinig tijd.
Dus ik moet wat gaan bedenken voor Senna's verhaallijn.. x'D

EDIT: Nu staan Rémy en Senna dus niet meer gelijk..
Bah.. x'D

EDIT2: Om mensen te overtuigen niet op Senna te stemmen: Ik vind haar gewoon lelijk. Het liefst ga ik door met de sim die het mooist is, en aan Rémy en Aspasia heb ik niets veranderd, terwijl ik Senna's gezicht helemaal verbouwd heb..



Tadáa!

Nee, sorry, ik vind Senna niet leuk om mee door te gaan, vandaar dit reclamepraatje voor Aspa en Rémy. Gestoorde mensen zijn heel moeilijke mensen om een verhaal over te maken, denk ik, en ik heb geen idee wat ze als beroep moet gaan doen later..
Waarschijnlijk is het niet leuk dat ik zo partijdig ben, maar oké =)

Haha, ik stem op Aspa, Senna is idd best lelijk haha.

Wat ik wil worden



"Ik snap gewoon niet wat er met haar aan de hand is.." zuchtte Rémy verslagen. Hij had het over mij, denk ik. Daar zeurde hij en Aspasia altijd over, dat er iets met mij aan de hand was. Alsof ik gek was ofzo.. Vreemd broertje van me.
"Nou, naar wat ik de afgelopen weken geobserveerd heb, denk ik dat je zusje als gevolg van haar traumatische ervaringen en de dood van je moeder is blijven hangen in haar kindertijd. Daarom is ze waarschijnlijk zo kinderlijk."



Ik keek haar boos aan. Ik haatte het als mensen mij "zusje van Rémy" noemden. Alsof ik zelf geen naam had... Ze was niet lief..
"Wat kunnen we daartegen doen?" vroeg Rémy zacht. "Ze heeft nu al bijna drie maanden 2 keer per week een gesprek met u, wat kunnen we nog meer?"



De mevrouw zuchtte. "Ach Rémy, je doet het nu al zo goed, ik denk niet dat er nog meer is.. Nou ja.. Misschien zou je vader iets uit kunnen halen..?"
Papa.. Hij praatte niet meer met me, hij vond me niet lief. Hij wist ook dat mama door mij dood was.



"Mijn vader is zelf ook niet meer helemaal... zichzelf. Hij zit uren per dag achter de piano, zegt niets meer behalve tegen mij en komt het huis nooit meer uit. Ik verwacht niet dat hij nog lang zal leven.." Rémy's ogen werden nat. "En Aspasia probeert het zo hard, maar die wil ook een normaal leven zonder dat ze altijd voor haar tweelingzus moet zorgen, laat staan voor haar vader.."



Mevrouw knikte meelevend en draaide zich naar mij. "En hoe gaat het nu op school, Senna? Heb je al vrienden gemaakt?"
Ik knikte braaf. Volwassenen wilden altijd zo'n antwoord op zo'n vraag, ook al was het niet waar.
"Dat is mooi, vertel eens?"



Oeps.. "Um.. Bloemetje is mijn beste vriendin. Vlindertje is mijn 2 na beste vriendin, en soms is ze jaloers op Bloemetje." Mijn zelfverzonnen namen waren geweldig, niet waar? Het zou me verbazen als ze doorhad dat ik zat te liegen.
Rémy keek verdrietig naar me en mevrouw ook. "Dat is heel mooi, Senna," zuchtte ze. Zie je, ze had het niet door!



Mevrouw begon te praten tegen Rémy, maar zodra ze begon met moeilijke woorden die ik niet begreep, haakte ik af.



In plaats daarvan staarde ik naar een schilderij en probeerde te bedenken wat ik wilde worden later. Misschien popster? Of astronaut? Brandweerman? Juf? Meester?
Ik begon hardop te lachen. Meester, haha, wat een grap. Rémy en mevrouw keken me vreemd aan.
Mocht ik niet meer lachen?



Die avond ging ik op bezoek bij mama. Dat deed ik bijna iedere avond, omdat mama de enige was die echt naar me luisterde.
"Hoi mama. Lig je lekker?" Ik hoorde haar stem in mijn hoofd.
"Hoi lieve Senna. Ja hoor, meisje, ik lig heel comfortabel.



"Hoe was je dag, lieverd?"
"Het was leuk. Rémy en ik gingen weer naar de mevrouw. Ze zei allemaal moeilijke woorden. En ik weet niet wat voor beroep ik moet gaan doen."
"Wat is je droom, meisje?"



"Ik w-" Ik pauzeerde. Wist ik wat mijn droom was?
"Ik wil de Zonnebril kapot maken," antwoordde ik mama toen.
"Dan ga je bij de politie. Of het leger.."
"Dank je, mama!" riep ik blij, en ik rende weer naar huis.



Er kwam licht onder Rémy's deur vandaan - hij woonde nu in papa's kamer omdat papa had geweigerd daar nog te slapen - dus ik wist dat hij nog wakker was.
"Hoi Rémy," begroette ik hem vrolijk.



"Hey Sensen," antwoordde Rémy afwezig. "Wacht even hoor, bijna klaar met het spelletje."
"Mag ik op je bed liggen?" Rémy had ook papa's bed gekregen, en dat bed vloog. Ik vond het leuk.
"Tuurlijk."



Ik ging op het bed liggen en wachtte geduldig tot Rémy klaar was met zijn spelletje.
"Goed, Sensen, ik ben klaar," zei hij na een tijdje.
"Oké. Ik heb een belangrijke vraag voor je. Ik praatte daarnet met mama, en zij-"



"Je praatte met mama? Senna.."
"Wat? Dat doe ik altijd al.."
"Waarom heb je dat nooit verteld?" Rémy klonk boos, maar ook bezorgd. Wat was er nou mis aan dat ik met mama praatte?



"Sorry.." zei ik zacht, hoewel ik niet wist wat ik fout had gedaan. Rémy was boos op me, dus ik zei sorry.
Rémy zuchtte. "Het is al goed.. Wat heeft ze... Wat wilde je zeggen?"



"Nou.. Ik wist niet wat ik wil worden later, en zij gaf me tips. En nu weet ik het!"
"Dat is mooi, Senna, wat wil je worden?"
"Ik wil in het leger!" Ik keek hem triomfantelijk aan.



"Je wil in het leger?" vroeg Rémy verbaasd. "Waarom?"
"Ik wil Ian slaan," zei ik demonstratief.
Rémy kuchte. "Um.. Senna... Ik kreeg vorige week bericht dat Ian dood is. Één of andere ziekte die hij heeft opgelopen in Italië werd hem fataal.."



"O.." ik zweeg even teleurgesteld. "Toch wil ik in het leger."
Rémy zuchtte. "Het is niet alsof ik het leuk vind, Senna, maar ik ben niet je vader. Jij beslist zelf wat je wil gaan doen.. Dat hoef je niet te vragen."
"Dat is ook niet wat ik wilde vragen.."



"Wil jij me trainen, Rémy? Jij zit bij het sportteam op school, en jij bent sterk en snel en goed."
"Nou.. Ik weet het niet hoor.. Ik sta eigenlijk al niet echt achter je beslissing.."
"Alsjeblieeft..?" Ik lachte mijn liefste glimlach.



Rémy zuchtte. "Ik moet er over nadenken, Senna. Ik heb eigenlijk het liefst dat je een veiligere baan zoekt, en ik heb daarom geen zin om jou te trainen voor iets wat ik niet wil.. Zoek iemand anders.."
Ik begon te huilen. "Maar.. Ik wil alleen maar wat tijd met je doorbrengen.. Jij en Aspasia gaan toch ook heel vaak samen trainen, maar met mij doe je dat nooit.."



Rémy legde zijn hand tegen zijn hart en glimlachte ontroerd. "Dat is lief, Senna. Je hebt gelijk, het is wel een beetje oneerlijk. Oké, goed, ik zal je trainen.."



"Yeey! Dank je, Rémy!" Ik sprong op en knuffelde hem. "Jij bent de allerliefste grote broer ooit!"
Rémy lachte. "We beginnen morgen met je training."



"Kom op Senna! Doorgaan! HUP, je kunt wel sneller! GO, GO, GO!" schreeuwde Rémy.
Ik bleef mezelf vertellen dat ik dit zelf had gewild, en dat het nodig was als ik eht leger in wilde.



Dus ik rende nog iets harder. Rémy had gezegd dat een bikinitopje als sportkleding ongepast was, maar hoe moest ik anders mijn nieuwe getrainde buik aan iedereen showen? Oké, we trainden in ons eigen huis, want Rémy had mama's detectivekamer omgetoverd tot een sportkamertje, maar toch.



Naast conditie trainden we ook mijn spierkracht, want ik was zo slap als een jong konijntje, vertelde Rémy me. Ik wist niet of dat nou een compliment of een belediging was, want jonge konijntjes zijn lief. Maar ik moest toch trainen. Nu was ik zo sterk als een jong konijntje. Toch een verbetering..



Ook trainde ik mijn.. dartvaardigheden? Voor als ik zou moeten schieten, zei Rémy. Oké..
Ik was er in ieder geval zeker van dat ik ooit generaal, of wat het hoogste in het leger ook was, zou worden.

----------------------------------------------------

Senna! Hope you like!

Ik plaats straks nog een overzicht van de foto's van de kinderen en hun eigenschappen, eventuele levenswensen en verhaallijnen, daarna blijft de poll tot woensdag open.

Sorry ik vind het best lullig dat je Senna haar hoofd hebt verbouwd...

^ Leg uit? =)