NIEUWEEEE UPPDATE 
~RAWRRR~
kben het zat ik heb gewoon een kleuter geadopteerd... maar we beschouwen hem als een kindje dat gewoon geboren is
Door Serena:
Doordat mam zo ziek is van de zwangerschap moet Emanuel de hele dag alles in huis doen en is hij s'avonds hartstikke moe. Doordat zij allemaal zo druk bezig zijn met de baby en alles wat daar mee te maken heeft, heb ik tijd om mezelf serieus te veranderen. Ik wil mijn haar verfen, andere kleding en natuurlijk meer afvallen. Mam begon laatst te zeuren tijdens het eten, ze vind dat ik er de laatste tijd ongezond en ziek uitzie.. zullen wel zwangerschaps hormonen zijn. Er is op school ook een nieuwe jongen: Daniël. Tijdens de pauze stonden we samen te praten, voor het eerst zonder mompelen of dat er rot opmerkingen gemaakt werden, gewoon zoals vrienden doen. Zooo fijn was dat.
Op school gaat het de laatste tijd minder, me cijfers gaan omlaag en me huiswerk maken wordt ook steeds lastiger. Ik moet alles met elkaar proberen te combineren, huiswerk, sporten, voor mam zorgen en ook nog op internet tips blijven zoeken. Ik ontbijt niet, eet op school niks, met het avond eten maar een beetje en sport veel maar ik val gewoon niet af. Laatst werd Ana ineens heel boos op mij, ik heb haar verteld dat ik eigelijk niet nog een keer durf over te geven. Ze zei dat ik zwak was en dat ik me niet moet aanstellen en als ik echt mijn doel:
wil bereiken ik wel moet overgeven of ik dat nou wil of niet. Ze zou mij over een paar dagen een brief sturen waarin staat wat ik moet doen, ik hoop maar dat dat wel helpt...
Iedere keer als ik huiswerk maak of op school zit denk ik alleen maar aan de honger die ik heb, of dat ik teveel heb gegeten of ik vraag me af waarom ik niks afval. En dan hebben we nog Emanuel, hij behandeld mij alsof ik een ziekte heb, alsof ik dom ben en alsof ik helemaal niks waard ben. Hij geeft me straf om de meest onbenullige dingen, ik was vergeten de afwas te doen; ik mocht gelijk de hele dag in me kamer blijven. Ik had geen zin om babykleertjes te kopen; de dag erna moest ik de hele dag klusjes in huis doen. Ik had een paar onvoldoendes gehaald; ik mocht de rest van de week niet naar buiten.
(hihi die hond onder de bank
)
Na negen maanden lang rare eetgewoontes van mama aantezien en een chagrijnige Emanuel in huis te hebben is hij dan eindelijk geboren: Troy. Hij is zo lief schattig jongentje altijd vrolijk aan het brabellen. Toch wel grappig; ze gingen ervan uit dat Troy een Tara zou worden maar het werd een jongen. Best genant voor Troy want hij slaapt in een meisjes kamer en heeft de eerste 3maanden alleen maar meisjes kleding aan gehad.
Ik heb zelf eindelijk mijn haar geverfd, ik mocht het niet helemaal verfen alleen de highlights, en ik heb nieuwe kleding. Daniël zei de eerste keer dat hij me zo zag dat ik er zo veel mooier uitzie *zucht..* ik denk dat ik verliefd ben..
Ana heeft mij eindelijk de brief gestuurd die ze beloofd had:
Ik zal me even voorstellen.
Ik ben Ana, een vriendin voor het leven.
Je zult me haten, maar nog meer van mij houden en me bedanken voor alles wat ik voor je doe. Denk nu eens terug aan je leven. Wat vind je ervan? Ben je tevreden? Of zou je graag willen dat het anders was gegaan? Denk eens aan je vrienden, hoe gaat het daarmee? Bedenk je of het wel echte vrienden zijn. Waarschijnlijk niet… Als jij hen vroeg of je dik was, wat zeiden ze dan? Ontkende ze het soms? Zie je wel, ze liegen tegen je. Ze zijn niet eerlijk, ze liegen je voor. Zijn dat nou vrienden? Wat heb je aan hen? Leugenaars zijn het, meer niet! Nu je ouders. Hoe gaat het daarmee? Zijn ze tevreden over je, vinden ze dat je het goed doet op school? Misschien dat ze zeggen dat ze blij met je zijn, dat je de ideale dochter bent. Maar denk toch eens na. Is dat zo, ben jij de ideale dochter? Ik zal je een geheime verklappen, dat ben je niet! Als jij de ideale dochter geweest zou zijn, was je nu slank, mooi en succesvol. Diep in hun hart walgen je ouders van jou, en van je vette lichaam, en school hoe zit dat? Haal je alleen maar tienen en zit je op het gymnasium? Gaat het goed op school, en krijg je complimentjes? Nee hè… het gaat slecht op school, je bent dom. Nee, slim zul je nooit worden, maar je kunt dit andere dingen compenseren. Lees maar eens verder… Denk je eens in: Wat zal er gebeuren als je zou afvallen? Als je slanker dan slank zou worden, dun, mager, perfect? Denk je niet dat je je dan beter gaat voelen, gelukkiger? Ik denk het wel… Ik denk dat het heel goed voor je zal zijn. Iedereen zal je nakijken en je bewonderen om je wilskracht en discipline. Kies je hiervoor lees dan verder. Kies je hier niet voor, ga dan uit mijn ogen, jij zwak wicht! Oh, schrik je van mijn hardheid? Tja, daar zul je mee moeten leren leven, ik ben behoorlijk hard. Maar jij hebt ook wel een harde hand nodig, zonder mij ben je niets, maar dan ook echt helemaal niets waard. Nul Niks. Je mag wel blij met me zijn, dat ik ondanks dat jij zo kansloos bent toch nog probeer je te helpen. We zullen rustig aan beginnen. Gewoon het schrappen van tussendoortjes niets ernstigs. Af en toe wat oefeningen, maar je zult het nog rustig houden. Maar dan, we gaan steeds verder. We slaan het ontbijt en de lunch over, eten alleen nog ’s avonds. Misschien krijgen mensen iets door, daarvoor zul je moeten liegen. In het ergste geval weten mensen het al, in dat geval zul je keihard moeten zijn. De oefeningen worden zwaarder, je krijgt het steeds moeilijker. Na een tijdje, als ontkennen niet meer lukt, wees je eerlijk. Je gaat ronduit voedsel weigeren, hoeveel pijn dat ook doet. Het zal moeilijk zijn, je ouders zullen schreeuwen, huilen, janken, maar je moet doorgaan. Het moet! Alles zal je moeten geven, echt alles! Je zult het ontzettend zwaar krijgen. Janken zul je, als je voor de miljoenste keer boven de wc hangt en gal en bloed spuwt. Als je door die vreselijke kou heen rent, met slechts een shirtje en broek aan. Nee, denk niet dat het makkelijk wordt, alles behalve dat. Je moet er voor zorgen dat je je doelen haalt, dat is het allerbelangrijkste ter wereld! Lieverd, ik wil je graag helpen, maar dan moet jij mij ook helpen. Samen gaan we er tegenaan!
Liefs Ana.
Ik schrok wel een beetje toen ik dit gister las, maar het is wel de waarheid..
Vandaag toen Troy begon te huilen, reageerde mam zoals normaal, helemaal niet ik vind dat zo zielig, ik bedoel toen ik klein was ben ik grootendeels opgevoed door mijn oma omdat mijn moeder naar school moest, dus dan is het logies. Maar als jij de hele dag thuis zit, moet je zelf voor je kind zorgen maar inplaats daarvan ben ik de enige die Troy zijn flesje geeft, hem in bed doet, zijn luier verschoond en met hem speelt.
Ik heb haar eindelijk de waarheid verteld, ik ben meer moeder voor Troy dan zij zelf is en dat mijn schoolwerk hieronder lijdt(mooi exscuus toch voor de slechte cijfers?!) en dat zij zelf alleen maar op de bank zit en niks doet. En toen kwam Emanuel erbij, hij zei dat ik geen grote mond hoor te hebben tegen mijn moeder en hij sloeg me. Waar bemoeid hij zich mee, ik ben toch zeker niet zijn kind?! Mam raakte helemaal in paniek en begon hysterisch te doen. Troy begon te huilen en Emanuel begon tegen mij te schreeuwen: DOE ER DAN WAT AAN LUI KRENG! HET IS JE BROERTJE JIJ KAN BEST WEL HELPEN MET ZIJN OPVOEDING!.
Vanavond komt Daniël mij helpen met het huiswerk, en als er dan iets met Troy is ga ik er dus mooi niet heen hoor. Hij kwam al voor het eten, dat wouden Emanuel en mam graag, en heeft toen een heel vragenvuur over zich heen. Blijkbaar heeft hij goedkeuring van mam gekregen want ze gaf me een ontzichtbaar knikje. Emanuel daarin tegen vond het maar niks, zo'n jongen bij mij, alleen, op de kamer.
Nadat we huiswerk hadden gemaakt hadden we nog even samen een game gespeeld en wat tv gekeken. Troy heeft al vijf keer gehuild en niemand reageerde. Daniël zette de tv uit en boog zich dichter naar mij toe, en kuste mij.
MIJN EERSTE KUS (
van Daniël OMFG zoo blij ben ik nu woow. We zoenden nog heel lang door en ineens stond Emanuel in de deuropening met Troy op zijn armen. Hij stuurde Daniël het huis uit en stak een hele preek tegen mij af over verantwoordelijkheid en dat ik nooit misbruik had mogen maken van zijn vertrouwen in mij..
De rest bewaar ik voor de volgende update ghehehe
Tsja nog ideeën??
xx
Laatst gewijzigd door zoetje753 op wo 08 feb 2012, 19:02, 1 keer totaal gewijzigd.
Bij nader inzien vind ik het toch wel een storende foto. 
