Na aanleiding van een boek dat ik laatst gelezen heb dacht ik maar weer eens de sims te gaan spelen.
Hier alvast Deel 1 en een inleiding:

Inleiding:
Peggy wil een feest geven én ze wil het weer goedmaken met haar vriend Scot. Tansy heeft grote problemen met haar moeder. Cleo wil overal eens goed over nadenken (vooral over die hele leuke jongen). Jade heeft écht hulp nodig... Een week is veel te kort voor de meiden van 2C. Zeker als je verliefd bent op die hele leuke jongen...

Hierbij de inleiding waarover het een beetje gaat. Ik ga niet alles al verklappen dat moeten jullie maar zelf afwachten !

Deel 1
MAANDAG
7.00 uur, The Cedars, Weston Way, Dunchaster.
"Moeders...Hopeloos!"


Maandagochtenden zijn een ramp, dacht Peggy Vine, en al helemaal met zo'n knettergekke moeder als die van mij!
Over vijf dagen werd ze veertein en hier stond ze dan: opgescheept met een kast vol kleren die iedereen al honderd keer had gezien, waarom nam haar moeder haar niet eens mee naar de stad om een nieuw setje voor haar verjaardag te kopen..ze kon niets qua problemen bij haar moeder terecht.
Een gewone moeder nam je mee naar de stad en zei dan iets als:'Koop maar leuke kleren voor je verjaardag, diie krijg je als extra cadeautje.'

Jennifer Vine, moeder van Peggy had het al druk genoeg, ze was constant in de weer met allerlei activiteiten.
Peggy had al meerdere malen gesmeekt om een keer weg te gaan met haar maar nee was elke keer het antwoord.

'Viltstiften' riep Jennifer Vine. Net nog voordat Peggy haar ogen kon openen, was ze al driftig aan het graaien in de bovenste la van Peggy's bureau.
,,Hé, wat doe je ?"had Peggy slaperig geprotesteerd.
,,Ik zoek viltstfiten." Haar moeder schoof de la dicht en trok de volgende open ,,Die van mij zijn uitgedroogd en ik heb vreselijke haast.

,,Goeiemorgen Peggy, lekker geslapen?" had Peggy gemompeld, terwijl ze uit bed was gekomen.
,,Wat? O, sorry schat, goed geslapen?"Jennifer Vine streek afwezig een lok uit haar gezicht.

,,Nou eerlijk gezegd niet,"antwoordde Peggy. ,,Weet je, ik..."
,,Fijn schat. Waar zijn je viltstiften?"
Peggy zuchtte geërgerd. ,,In m'n etui in mijn rugzak. Waar heb je ze voor nodig?"
,,Aanplakbiljetten,"andwoordde haar moeder vaag. Ze probeerde tussen de enorme bende op de grond Peggy's rugzak te ontdekken.

,,O? En waar gaat het deze keer om? Handen af van het buurthuis? Geen mega-supermarkt in onze wijk?" Dit waren de twee projecten waar haar moeder zich de laatste tijd mee bezighield. ,,O nee," voegde Peggy er poeslief aan toe. ,,Je gaat natuurlijk uitnodigingen maken voor mijn super-verjaardagfeest!" Ze keek haar moeder afwachtend aan.
,,Ik heb ze al gevonden!"Jennifer Vine viste met een triomfantelijk gezicht de viltstiften uit Peggy's rugzak. Ze had Peggy's opmerking kennelijk niet eens gehoord. ,,Zo, nu kan ik teminste aanplakbiljetten maken voor de jaarvergadering van het dagverblijf."

Ze draaide zich om en haastte zich naar de deur. ,,Mam!" riep Peggy vlug. Haar moeder keek ongeduldig achterom, haar hand al op de deurkruk.
,,Wat is er?" vroeg ze.
,,We moeten even praten."
Haar moeder staarde Peggy aan alsof ze had gezegd dat ze voor het ontbijt ging diepzeeduiken. ,,schat, ik heb amper tijd om adem te halen, laat staan om met je te praten!" ratelde ze. ,,Ik moet eerst die aanplakbiljetten maken en wegbrengen. Daarna heb ik een vergadering over de herfstbraderie en ik heb nog niet eens de notulen gelezen. Kan het niet wachten?"
,,Nee, het gaat over zaterdag." Zelfs haar moeder zou toch wel begrijpen dat Peggy's verjaardag belangrijker is dan een vergadering over een paar kraampjes met tweedehands spullen?
Ondertussen liepen Jennifer en Peggy naar de keuken waar haar moeder een biologische herfstsalade had voorbereid.

,,O, zaterdag!" riep jennifer Vine ongeduldig. ,,Dat duurt nog dagen. Trouwens, als het zo doorgaat, ben ik blij als ik zaterdag nog lééf!" Bij het zien van Peggy's verontwaardigde gezicht, bond ze wat in. ,,Luister, we hebben het er vanavond aan tafel wel over. Erewoord." Ze keek op haar horloge. ,,En nu moet ik opschieten, en jij trouwens ook."
,,Maar mam..." Te laat. Haar moeder had de deur al dichtgetrokken en liep weg naar buiten.

Typisch mijn moeder, dacht Peggy nu, terwijl Peggy zich utbundig bestudeerde in de ouderwetse spiegel in de badkamer dacht ze na over vanalles. 'We hebben het er vanavond aan tafel wel over,' had haar meoder gezegd. Nou, dan was ze het natuurlijk allang weer vergeten.

Soms, dacht Peggy boos, vraag ik me af wat ik eigenlijk voor mij moeder beteken...

Dit was deel 1, Hopelijk vinden jullie het een goed maar ook leuk begin!
Haha jammer hé, ben je benieuwd naar het volgende deel? hou het dan in de gaten =D

Leuk jedidja!
Ik heb wel een paar tips:

Doe inplaats van ,,aanhalingtekens" gewoon "aanhalingstekens" als iemand wat zegt.
Gebruik de cheat: hideheadlineeffects on zodat de gedachtewolkjes verdwijnen. Let ook een beetje op spelfouten. Verder echt heel leuk!

Deel 2

7.45uur
Plough Cottages 3,Cattle Hill, Dunchester
Wie is mijn vader...


Terwijl Peggy zich druk maakte om haar overactieve moeder, borstelde Tansy Meadows, die bij Peggy om de hoek woonde, haar blonde haren en dacht aan haar vader. Dat ;aatste was nog niet zo gemakkelijk, omdat Tansy geen idee had wie haar vader was. Ze had haar moeder er al ontelbare keren naar gevraagd en uiteindelijk had Rose Meadows toegegeven dat ze het zelf ook niet zeker wist, maar dat er twee kanditaten waren.

Tansy veronderstelde dat zij op haar vader leek. Ze leek in ieder geval niet op haar moeder. Tansy was klein en mager, met blond, steilhaar, blauwe ogen en vastberaden karakter. Haar moeder Rose, die eigenlijk Kathleen heette, maar haar naam had veranderd in Rose omdat ze dat mooier vond klinken, was veel steviger gebouwd, met een dikke bos kastanjebruin golvend haar en lichtbruine ogen. Was mam maar wat scherper, dacht Tansy soms geërgerd, dan had ze misschien geweten wie mijn vader was.

,,Tansy, kom je ontbijten?" riep haar moeder vanaf de trap naar boven. ,,Ik kom eraan."Tansy legde haar borstel neer en vroeg zich met een zucht af wat haar moeder haar vandaag weer voor een ontbijt zou voorzetten. Rose Meadows was nogal alternatief. Ze beweerde altijd dat 'het lichaam de tempel van de ziel' was en ze hield er soms hele merkwaardige ideeën op na. Regelmatig experimenteerde ze met de vreemdste gerechten, waar ingrediënten in voorkwamen die volgens Tansy beter door hadden kunnen groeien in het bos.

Tansy klepperde de kale ijzeren trap af en stootte bijna haar hoofd tegen de bamboe windgong die volgens haar moeder zo'n rustgevende sfeer in huis bracht. Beneden liet ze haar blik vol afkeer door de rommelige eetkamer gaan. De gebloemde bekleding van de eetkamerstoelen waren een beetje versleten en vaal. In een hoek stonden twee oudere stoelen die van haar opa en oma waren geweest. En rechts van haar stond de grote trofeeënkast van haar stiefvader. Op de tafel lag een grote stapel met tuinbladen en boeken over planten en tuingereedschap.

,,Wat ben je verstrooid vanochtend." Rose schoof Tansy een bord met een of ander vaag prutje voor. ,,Ik dacht aan mijn vader."Tansy keek wantrouwens naar de smurrie op haar bord. ,,Ik zou toch zo graag willen weten wie het is."
,,O nee, niet weer, hé," verzuchtte haar moeder. ,,Ik heb je echt alles verteld wat ik weet." Tansy had al zo vaak gevraagd naar *de twee mannen van wie er één haar vader zou kunnen zijn, dat ze het hele verhaal kon dromen.
,,Ja, wél weer,"andwoordde ze ongeduldig. ,,Mam, je moet meer weten dan je me hebt verteld. Ik bedoel, je vrijt toch niet met iemand van wie je niets weet?" Haar moeder zuchtte. ,,Ik was jong, naïef en ik vond alles super-romantisch. en in die tijd had ik nog niet zo'n goede kijk op mannen."

*De eerste kandidaat heette Jordan. In het jaar voordat Tansy was geboren, was Jordan op een dag aan het begin van de zomer met zijn bestelbus opgedoken in hun stadje. Hij verdiende de kost met het beschilderen van kiezelstenen die hij op allerlei markten probeerde te verkopen. Aan het eind van de zomer was Jordan er net zo onverwachts als hij was gekomen, weer vandoor gegaan. Tansy's moeder had gehoord dat hij was vertrokken naar een Deens eiland om daar een nieuw leven te beginnen.
De tweede kandidaat, die door Rose Meadows liefkozend Pongo werd genoemd - wat neit zijn echte naam was - was een uitwisselingsstudent uit Amerika die haar had getroost nadat Jordan haar plotseling in de steek had gelaten.

Tansy liep haar moeder achteraan naar de keuken en ging zitten op de barkruk. Haar moeder deed haar bord in de vaatwasser en ging naast Tansy zitten


Tansy beet op haar lip. ,,Heb je er ooit spijt van gehad dat je mij hebt gekregen?" Ze keek gespannen naar haar moeders gezicht. ,,Lieverd toch, welnee! Ik zou je voor geen goud willen missen." Rose Meadows sloeg haar arm om tansy heen. ,,Ik jou ook niet,"zei ze vlug. ,,Trouwens, waar heb je een vader voor nodig?"En toch... Het zou leuk zijn als ze er een had, ergens.

Tansy had de eerste week van het nieuwe schooljaar een makkie gevonden, teminste wat de lessen betrof. Over de jongens was ze een stuk minder tevreden. Ze ging natuurlijk wel gewoon met ze om, dat was het probleem niet, maar Tansy vond ze allemaal vreselijk kinderachtig. Regelmatig droomde ze van een superkanjer, die ook nog eens slim was en gevoel voor humor had. Helaas zater er bij haar op school niet veel van die jongens. Net toen Tansy zich afvroeg of ze maar één hap van haar moeders muesli door haar keel zou kunnen krijgen, ging de telefoon.


,,Goedemorgen. Rose Meadows. O Cleo, ben jij het. Ja, die is er... Komt ze." Tansy's moeder gaf Tansy de draagbare telefoon. ,,Cleo. Ze klinkt of ze baalt. Nou, ik ga proberen of ik de auto aan de praat kan krijgen." Ze wees nog even naar Tansy's bord in de eetkamer. ,,Wel opeten, hoor!"Nadat ze haar autosleutels van het haakje naast de koelkast had gepakt, verdween Rose Meadows naar buiten.

,,Hoi, Cleo," zei Tansy, terwijl je haar ontbijt in de gootsteen kieperde en een pak vruchtenyoghurt uit de koelkast pakte. ,,Je belt precies op het goeie moment. Je hebt me van een vreselijk ontbijt gered"

haha dit was dus Deel 2, ik hoop dat het leuk was =D

Wie is die man? o_o

Oh, en inderdaad, de aanhalingstekens zijn verwarrend. Gebruik gewoon altijd " als iemand iets zegt. ^^

Voor de rest, een leuk verhaal.