Hoofdstuk 2
‘Hee Agnes!’ Hoorde ik iemand roepen terwijl ik de post haalde. Agnes, omdraaien en lachen.
‘Goedemiddag.’ Zei ik zo beleefd mogelijk, ik wou zo’n mooie dag niet verpesten. De man kwam mijn oprit opgelopen, het liefst wou ik hem wegsturen, ik wist zijn naam niet eens, hij de mijne blijkbaar wel.
‘Hier, kortingsfolders. Ik breng ze rond.’ Mijn slechte humeur verdween.
‘Korting! Ik hou van korting!’ Riep ik.
‘Ik ook, iedereen neem ik aan.’
‘Sorry dat ik het vraag, maar hoe heet je?’
‘Ik ben Grady.’ We raakte aan de praat, hij was een zeer beleefde man die mij wel aanstond.
Doordat hij folders rondbracht praatte hij veel met mensen en wist hij alle roddels van de stad. Dat vond ik natuurlijk niet erg, ik luister graag naar roddels. Roddelen is dan wel niet goed, maar het is o zo leuk. Jammer genoeg moest hij na een half uurtje praten weer gaan.
Die nacht sliep ik goed, totdat ik wakker schrok van hard gepiep, het was mijn alarm! Slaapdronken stapte ik uit mijn bed en liep voorzichtig naar onder.
Een dief stond helemaal hysterisch bij het alarm. Ik hoorde al sirenes de politie kwam er al aan, gelukkig maar!
Heldhaftig vocht de politieman met de dief, dat was een erg mooie show, en natuurlijk won hij. De dief werd in de boeien geslagen en meegenomen naar de politiewagen.
Terwijl de politieman mijn huis doorzocht of er iets was gestolen ging ik even naar buiten, waar ik me realiseerde, ik stond in mijn pyjama! De politieman kwam naar buiten, ik schaamde me kapot voor mijn pyjama en probeerde er maar het beste van te laten lijken.
‘Hoi, ik ben Eugene.’ De man gaf mij een hand.
‘Agnes Rimpelbil.’
‘Er is niets gestolen, maar de dief zal natuurlijk wel worden gestraft wegens inbraak.’ Ik knikte.
‘Bedankt.’ Ik lachte en raakte hem vriendelijk aan. Ik moest toch even onopvallend aan zijn spieren voelen. We praatten nog even over zijn werk en of dit vaak gebeurde. Dit was ook al zo’n beleefde man… Twee beleefde mannen in één dag, meestal ontmoet ik er nooit! Ze waren allebei zo perfect om met mij de 10G te doen.
Een week later ging mijn mobiel. Elk telefoontje wat ik die week kreeg hoopte ik dat het Eugene of Grady was.
‘Met Agnes Rimpelbil.’
‘Hee Agnes! Je spreekt met Grady.’ Er verscheen een lachje op mijn gezic ht en ik wilde schreeuwen van geluk. ‘Agnes kalm.’ Zei ik tegen mezelf.
‘Agnes, ik zat te denken… Zou je het leuk vinden als ik langs zou komen vandaag?’ Ik wilde een super enthousiast antwoord geven, maar dat leek me zo wanhopig.
‘Ja, lijkt me leuk.’ Ik probeerde het op mijn aller rustigst te zeggen.
‘Dan zie je me zo.’ Ik legde de telefoon op en ging direct aan het raam zitten, na vijf minuten kwam hij aangelopen en ik rende naar de deur.
Ik liep naar hem toe. ‘Hallo Grady! Ik zag je al aankomen. Kom binnen!’ Ik liep naar binnen, naar de woonkamer en Grady volgde me.
Direct hadden we een heel gesprek. Ondertussen kwam Grady steeds dichter bij me staan, ik kreeg het er warm van. Als hij iets in mijn oor fluisterde voelde ik echt vlinders in mijn buik, ik had me niet meer zo gevoeld sinds de dood van vroegere mijn verloofde, Erik.
We gingen met z’n tweetjes op de bank zitten. We kropen dicht tegen elkaar aan en genoten van de klassieke muziek die speelde. Ik verlangde naar meer, ik verlangde naar een zoen, de laatste was natuurlijk ook alweer lang geleden. Vanuit mijn ooghoeken keek ik naar Grady, hij keek ook naar mij, ik draaide mijn hoofd ook naar hem toe.
Heel langzaam bewoog zijn hoofd dichter naar de mijne. Mijn hart bonsde, nu kwam het! Zijn lippen tuitte en raakte de mijn. Mijn lichaam werd warm, ik voelde me niet meer als de oude humeurige ik.
En vanaf toen hadden we een relatie, een echte relatie. Door hem voelde ik me weer veilig, in zijn armen was ik gewoon veilig. Hij zag me niet als de oude zeur Agnes en door hem voelde ik me niet meer als een wrak die nog elke dag treurde om het verlies van iemand.
~
EDIT:
Stem in de poll!
In ieder geval niet tegen mooie mannen, daar heeft zelfs Agnes een zwak voor ^^
En ik heb downloads in mijn spel & ik wil het liefst zo weinig mogelijk downloads gebruiken. 
