)Door Lisette
Ik heb het eindelijk gedaan, ik heb Emanuel gevraagd om te komen eten bij mij thuis. Het was vandaag zo gezellig, eerst zijn we samen wezen dansen in die ene dansclub, daarna hebben we thuis tegen elkaar gedardt en nu zijn we samen aan het eten het kan bijna niet mis gaan. "Ik vond het echt gezellig vandaag!" zegt Emanuel alsof hij mij gedachte leest. "Ja ik ook (:. Heb je zin om vanavond te blijven logeren?" Die zin floept er zomaar uit ik krijg een rood hoofd en kijk hem aan. "Tuurlijk." En voor ik het weet wordt ons mooie moment verpest daar, staat Serena in de deuropening. "Mam mag ik beneden even gaan sporten?" *zucht* Tuurlijk mag dat. Vragend kijkt Emanuel mij aan. "Dat leg ik later wel uit." zeg ik met een haastige stem. "Kom naar mijn kamer kunnen we gezellig bij de openhaard zitten."
De volgende ochtend beld mijn moeder, ze vraagt hoe het nu met mijn carrié gaat en hoe het met Serena gaat. Ik antwoord dat het overal goed mee gaat, ik wil eigenlijk niks met haar te make hebben maar als ik er wat van zeg word ze boos. Ik staar voor mij uit en denk aan vroeger.
Mijn ouders konden geen kinderen krijgen dus besloten ze een kindje te adopteren, al snel wisten ze dat het geen makkelijk kindje zou zijn. Ze was dwars en wou altijd haar zin hebben, maar dat hebben alle kinderen wel eens maar dat wilden mijn ouders niet geloven. Ze sloegen mij soms helemaal verrot, daardoor ging ik meer op straat leven. Daar heb ik Jesper ontmoet. Mijn ouders waren vanaf het begin al geen groote fan van Jesper, ze vonden dat hij te ruig over kwam en ik wou dat maar niet zien.
Jesper en ik waren ondertussen gewoon samen, ik ging niet naar school en besteedde al mijn vrije tijd aan hem. Mijn ouders moesten vaak op gesprek komen op school maar dat deed me niks ze kwamen soms huilend thuis, hoe kan dit nou hun kindje dat zo lief leek toen ze die adopteerden? Na een paar maanden ging het fout, Jesper wou dat ik voor hem ging "werken" anders konden we niet samen blijven. Ik deed gewoon braaf wat hij zei, want als ik dat niet deed sloeg hij mij. Hij gaf mij drugs in ruil voor "werk" ik deed toen alles voor een pilletje.
Na een paar maanden werd ik heel erg ziek en was naar de dokter gegaan, ik was zwanger op mijn 15e. Ik heb niks tegen mijn ouders gezegd heb mijn spullen gepakt en ben weggelopen. Toen ik het aan Jesper vertelde veranderde hij meteen, het geld dat hij aan drugs en "werk" verdiende spaarde hij voor een eigen huis en spullen voor de baby.
Na ongeveer 7 maanden werd de baby geboren ze was een super mooi kindje, en we besloten het naar de overleden moeder van Jesper te noemen, Serena.
Toen Serena geboren was ging het ineens heel snel met de carriere van Jesper en mij, we startte onze eigen band en traden overal op, werden beroemd en kochten een groter huis.
14jaar ging alles goed, todat een oude "vriend" van Jesper voorbij kwam hij zei dat Jesper schuld bij hem had en wou dat hij ging betalen. Jesper weigerde en voor Serena en ik het wisten schoot hij een kogel door zijn hoofd.
Plots werd ik uit het verleden gehaald en gaf Emanuel mij een knuffel hij wou mij troosten en voor ik het wist barst ik in huilen uit.
Einde (:
xx
p.s Emanuel en Lisette ja of nee??
Ik heb wel erg veel spelling/grammaticafouten gezien. Heb je eerst spellingscintrole gedaan met word? 
En als je wilt zou ik zelf ook de tekst voor je willen nakijken, als je dat fijn vindt natuurlijk. 
