Mooi geschreven

O.O
...
Neeeee...
...

Dat zag ik niet aankomen. Mooie update. =)

ANNIKAA! Jij moet online komen, ik heb een superbelangrijke vraag voor je! Een vraag op leven en dood!

Bedankt <3 x'D

Wat? :o
Snel updaten :o

Whhooesh hier ben ik ng eens was ff achter mr nu ben ik weer mee hoor lol.
Update Pleas super spannend!

Tranen



Ze ruzieden. Ze dachten dat ik het niet kon horen, maar dat deed ik wel. Lisa had op school gezegd dat haar ouders altijd ruzieden voordat ze gingen scheiden. Misschien voelde zij zich wel zoals ik me nu voelde.



Verdrietig liet ik mijn hoofd hangen. Ik was zo blij geweest toen mama me kwam redden, maar dit was niet precies hoe ik me dat had voorgesteld.
Mama en Zonnebril waren even gestopt met schreeuwen en keken elkaar bedenkelijk aan.



Toen begon mama weer te praten, smekend dit keer. Ik lette op, omdat ik vond dat het belangrijk was.
"Alsjeblieft, Ian. Senna heeft niets fout gedaan! Je wil dat ik mijn mond hou, neem mij. Laat haar gaan, alsjeblieft.."



Alle woorden die ik wilde roepen bleven steken in mijn keel. Verschrikt keek ik naar mama en Zonnebril. WAT? riep mijn binnenste. Mama blijft hier en jij mag weg, Senna, zei een deel van mijn hersenen tegen het andere.



"Jij... wil je opofferen voor je dochter?" vroeg Ian verbaasd. "Je weet dat het dan ook niet nodig is je in leven te houden, hè? Het is niet alsof mijn geweten me tegenhoudt," hij lachte. Mama bleef stil.
"Okey, wie zwijgt stemt in... Je dochter mag weg, jij blijft hier."
"Dank je, Ian," zei mama opgelucht.



Nee, gilde ik binnen in mezelf. Ik wist niet waarom ik niet kon praten.. Het was alsof mijn stembanden verlamd waren.
Ik kon ook niet huilen. Normaal zou dat fijn zijn. Tommie plaagde me altijd op school als ik ging huilen, en dan zei juf dat hij moest ophouden en dan gaf ze me mijn knuffel, en dan stopte ik weer met huilen.



Ik wilde nu mijn knuffel, dus ik liet mijn hoofd hangen en deed alsof ik huilde. Maar juf kwam niet. Plotseling stond mama naast me, en ze legde haar hand op mijn schouder. "Senna, liefje, je mag naar huis!" Ze zei het alsof het iets goeds was, maar...
Misschien had ik het verkeerd begrepen? Misschien ging mama wel mee?



Ik keek wazig naar haar. "Naar huis?" vroeg ik zacht. "Ga jij ook mee?"
Mama glimlachte troostend naar me. "Nee, liefje, ik blijf hier nog even. Maar die meneer daar zal je naar een vliegtuig brengen en dan ben je zo thuis, bij papa en Aspasia en Rémy."
Ik begon te huilen. Nog steeds kwam juf niet.



"Maar mama, ik wil niet weg! Niet zonder jou. Ik wil hier blijven!" Mama glimlachte en omhelsde me stevig.
"Mijn kleine, dappere meid," mompelde ze tegen mijn haar. "Jij hebt nog een heel leven voor je... Maar weet dat ik altijd van je zal houden, en ik zal altijd bij je blijven. Altijd. Zeg tegen papa en Aspasia en Rémy dat ik ook van hen hou, oké?"



"Hey, dit is heel leuk en aardig, en zo, maar het volgende vliegtuig terug naar Sunset Valley gaat over een half uur, dus we moeten nu gaan!" riep Zonnebril. Ik bedacht me weer dat ik hem niet aardig vond.



Ik liep zo stoer mogelijk -zoals Rémy en papa en Aspasia me hadden geleerd- naar Zonnebril toe en keek hem boos aan.
"Ik vind jou niet lief," zei ik boos. Die sukkel waagde het zelfs te lachen. Pf, wat een loser.



Hij leidde me door de onzichtbare deur.
"Dag Senna," zei mama. "Ik hou van je, voor altijd."



"Ik hou ook van jou, mama."



Senna schrok wakker. Ze had weer gedroomd, merkte ze vermoeid op. Dit was de 23e keer dat ze deze droom had gehad. Ze had het bijgehouden op een kalender in de hoek, één van de bijwerkingen van haar trauma.



Op blote voeten en nog in haar pyjama rende ze naar buiten. Door de schuifdeur heen, onder de waslijn door, over het gras, door het hekje..



De koude stenen van het privékerkhofje voelden vochtig aan onder haar voeten. Misschien had het geregend, maar dan had ze het niet gehoord.



Achterin stond een mooie steen, met bloemetjes eroverheen gepland. Senna begon meteen te huilen toen ze de steen zag.
"Het spijt me zo, mama," snikte ze. "Ik mis je zo.. Alles is anders nu jij er niet meer bent."



"Papa is gek geworden, denk ik. Hij praat amper meer, behalve met Rémy. Ik denk dat hij het me ook kwalijk neemt dat jij..."
Een huilbui voorkwam dat Senna haar zin af kon maken.



Ongeveer tien minuten later was ze genoeg bedaard om verder te praten.
"Ik voel me zo schuldig.. Ik kan nergens anders aan denken, alleen maar aan jou, mama. Ik mis je zo, en het is allemaal mijn schuld..."



"Hey, kleintje," zei Rémy plotseling. Senna was er nog steeds niet aan gewend dat hij nu plotseling zo lang was. "Zit je weer bij mama?"
"Ja," fluisterde Senna zacht.



"Luister, Senna. Ik heb het al heel vaak gezegd, maar ik zal het nog een keer zeggen, omdat je het niet schijnt te begrijpen, maar het is níet jouw schuld dat mama dood is, oké?"
Senna zweeg en keek naar het gras.



"Aw, kom op Senn!" Rémy pakte Senna bij haar schouders en keek naar de hemel. "Ik weet zeker dat mama ergens is daar boven, op een ster zittend, kijkend naar ons."
Senna keek naar boven en glimlachte.
"Ze zou zo trots op je zijn, Senna," glimlachte Rémy. "Op ons allemaal."



"Echt?" vroeg Senna met een klein stemmetje.
"Echt. Kom hier, kleine." Rémy lachte geruststellend en knuffelde zijn zusje stevig. "Kom, we gaan weer naar binnen. Straks ben je nog ziek op je verjaardag, dat moeten we niet hebben!"



-----------------------------------------------------------

Aww, ik vond dit zo'n zielige update

Hope you like

Oh
Wat erg

Maar, hoe kan ze dan dood zijn gegaan?

=(

^^ Ze is gewoon koelbloedig vermoord door Ian. Zij was een bedreiging voor zijn luxe leventje dus hij wilde haar weghebben.
Ian zit nu wel in de gevangenis. =)

Een betere foto van Rémy als tiener trouwens;



Hij is mooi geworden <33


Bedankt voor de reactie's! <33

oh wat zielig

Zo zielig
Maar wie wordt de volgende generatie?

^ Dat mogen jullie beslissen! =D

Ik ga nu een paar update's nog doen vanuit de alwetende schrijver, zodat jullie Rémy, Aspasia en Senna nog een beetje leren kennen, en dan mag er gestemd worden =D

Ah, zielige up.. ;(

Troosten



Op het moment dat Rémy en Senna weer naar binnen gingen, liep Michael het balkon op en keek naar de hemel. Dit deed hij elke avond, sinds zijn geliefde Stacia was overleden.
Ach, hij had verdriet. Omdat hij zo eenzaam was, had Rémy voorzichtig geopperd dat hij een nieuwe vrouw moest zoeken, maar dat was hij niet van plan.



"Lieve Stacia," mompelde hij zacht. "Wie zou jou nou kunnen vervangen? Ik hield - hou - zoveel van je... Waarom ben je weg?"
Hij kreeg geen antwoord..



Die middag was het feest. Rémy's verjaardag was door de dramatiek overgeslagen, dus het was een algemeen besluit dat voor Aspasia's en Senna's verjaardag een feest werd gegeven.
En dus kwam er een feest. Michael was een beetje afwezig - hij was altijd afwezig in die tijd - bezig met de barbeque. Aspasia had Senna overgehaald om te gaan dansen en Senna danste wat onwillig mee.



Een paar mensen die niet van dansen hielden zaten binnen rugby te kijken en met elkaar te praten onder het genot van een drankje en een hapje.



Toen de avond viel was het eindelijk tijd om de kaarjes uit te blazen. Aspasia wilde graag als eerste, en Senna zei dat het haar niet boeide, dus mocht Aspasia eerst.



Als dochter van de leider van de vrije wereld was Aspasia een geliefd doelwit voor de paparazi, dus er werden ook volop foto's gemaakt.
Michael was er een beetje door geïrriteerd, maar Aspasia hield ervan om in de volle belangstelling te staan...



... zeker toen ze opgroeide tot deze prachtige jongedame. Ze voelde de puberhormonen meteen al opborrelen en ze keek om zich heen op zoek naar leuke jongens.



Als tweede was Senna, die wat schuchter om zich heen keek doordat alle aandacht op haar gevestigd was. Het was als vuur en ijs, Senna en Aspasia..



Ook Senna werd een prachtige jonge vrouw. Voor iedereen nog maar naar haar kon kijken, pakte ze een stuk taart en verklaarde dat iedereen aan mocht vallen, om de aandacht van zichzelf af te leiden. En dat slaagde..
Wie kan nou taart weerstaan?



Rémy, die het hele feest georganiseerd had, had ook zijn huidige vriendinnetje uitgenodigd, Anna. Of was dit Dewi... Nee, dat was de vorige.. Of waren er twee Dewi's...?
Kijk nou, zelfs ik, de schrijver, hou het niet meer bij...
In ieder geval zaten Rémy en zijn vriendinnetje, die wij niet bij haar naam zullen noemen, de gehele avond aan elkaar geplakt alsof de kerstman er superlijm tussen had gedaan.







Rémy, Aspasia en Senna waren alledrie prachtige tieners gevonden, als ik zo vrij mag zijn. Maar ik als schrijver neem nu even de plaats in van hun moeder, die hun niet meer kan bewonderen.



Ook Michael groeide die avond op tot een oudere, met de gedachte dat hij op die manier het snelst terug was bij zijn Stacia. Ouderdom had hem niet echt goed gedaan. Hij kreeg allerlei stressplekjes op zijn gezicht en zn haar viel uit.



Hij besloot meteen met pensioen te gaan en bracht de rest van zijn dagen door achter Stacia's keyboard, tot hij er bijna net zo goed in was als zij. Soms merkte Rémy dat hij zachtjes zat te huilen terwijl zijn vingers over de toetsen vlogen.



Want ach, iedereen had nog steeds verdriet. Omdat Rémy nu de verantwoordelijkste was, was hij meestal degene die iedereen troostte, hoewel hij zelf ook verdriet had.
Vooral Senna kreeg op deze manier een goede relatie met haar broer, omdat de dood van haar moeder haar het meest had aangegrepen.



Maar ook Aspasia werd regelmatig getroost door Rémy. Waarschijnlijk was hij gewoon goed met woorden, en kon hij mensen daardoor goed troosten.



Zelfs Michael barstte regelmatig tegen Rémy's schouder in huilen uit. Rémy was de enige met wie Michael nog praatte. Als Aspasia of Senna een poging deed tot een gesprek voeren, deed hij meestal alsof hij doof was en liep naar de piano.
Ach, Michael had er ook geen zin meer in.

---------------------------------------

Hope you like!

Hierna de tiener-update's. Dus nog 3 update's voor de 1e generatie en dan gaan we over tot de stemming & de 2e generatie!
Volgende keer Rémy's leven als tiener dus!

EDIT: Ik zet nu vast de poll aan, dan weet ik bijtijds wie er waarschijnlijk gaat winnen.
Ik zie de uitslag van de poll trouwens niet echt als bindend. Stel dat er 4 stemmen zijn voor persoon 1 en 3 voor persoon 2, en ik wil liever met persoon 2 verder, dan doe ik dat. Maar voor een groot deel hou ik me er wel aan.
Ik hoor graag ook in reactie's wie jullie het liefst als stamhouder zien, natuurlijk!

Vet! Ben benieuwd

Op dit moment vind ik Senna het leukste :3
maarjaa, dat kan nog veranderen :3

Aah, iedereen uithuilen bij Rémy..
& ik twijfel tussen Senna of Rémy, ik wacht nog wel tot volgende update's.

Bedankt iedereen! =D

Rémy staat op het moment voor *yay*
Jaa, ik ben voor Rémy, hoewel ik eigenlijk onpartijdig zou moeten zijn.. Maar ik weet natuurlijk de verhaallijnen al =)

2 van mijn vrienden stemmen ook op Rémy maar die hebben geen account, dus eigenlijk staat Rémy nu op 6 =)
Bedankt voor iedereen die al gestemd heeft, morgen komt -hopelijk- de Rémy-up, maar ik moet nog wat foto's maken =)

Ik heb toch maar op Rémy gestemd, al vind ik Senna ook interessant (: