Ze lag weer eens op de bank. Toen ik thuis was gekomen van school had ze ziek op de bank gelegen en vijf minuten geleden was ze in slaap gevallen. Story was de laatste tijd heel vaak ziek.
Ik wist niet zeker of ze het echt meende want ze had wel vaker haar luie momentjes.
Vroeger wou ik het haar niet kwalijk nemen. Ze was nog maar negentien en dan heb je ook geen zin om een tiener van zestien en een kind van negen op te voeden. Maar nu was ze twintig en dan moest je een beetje verantwoordelijkheid hebben. Maar toch lag ze daar op de bank te slapen.
Soms had ik zin om haar te slaan. Heel.Heel.Heel erg hard.
Maar Story had een soort spierziekte dus zou het heel erg oneerlijk zijn om dat te doen.
Vroeger was ze vaak inelkaar geslagen door jongens uit haar klas omdat ze niks terug kon doen.
Daarom had ik ook medelijden met haar. Magic hield alleen heel wat minder rekening met Story.
Magic hield eigenlijk rekening met niemand. Ze was liever alleen en voelde zich heel erg volwassen. Ze had twee vriendinnen. Mij en een meisje van school waar ze liever niet over sprak.
Magic hield er niet van om met veel mensen te zijn. Feestjes en grote groepen vriendinnen hier waren dus uitgesloten.
Ik speelde vaak met Magic. Soms gingen we samen naar het park. Dan bleef ze dicht bij me.
Of anders gingen we samen een ijsje halen. Maar meestal bleven we samen thuis.
Story sliep veel. In die tijd maakte ik soms zelfs het avondeten. Maar Story maakte altijd haar excuses als ik haar wakker maakte voor het avondeten. Het was dus niet met opzet.
Toch had ik liever dat ik gewoon met Magic naar de winkel kon en me niet druk hoeven te maken om Story.
Maar ik kon er niks aan veranderen.
-------------------------------------------
Dit word dus mijn nieuwste dagboek =w=
Ik hoop dat ik het af zal krijgen D:
Ik ben niet goed in het verzinnen van namen
