Eliminatieronde (deel II)
Week 6
Catherine voelde een zekere afstand tot de rest van de groep. Vooral Louise hoefde ze niet meer te zien of te spreken. Ze dacht dat zij juist vriendinnen waren, maar nu verkoos Louise Lars boven Catherine! De verrader!
Lars had ondertussen al wel plaats genomen op de rode stoel, wat niet geheel onbekend terrein voor hem was. Hij vond het spannend, maar maakte zich niet al te veel zorgen, aangezien hij zijn houding echt wel veranderd had de laatste weken. Hij had meerdere nieuwe vrienden gemaakt, via Katie weliswaar, maar dat maakte niet uit. 'Laten we beginnen,' zei de Stem.
'Ik begin graag bij jou, Elza.' 'Lars, ik vind je echt een lieve jongen en ik zou het jammer vinden om mensen die ik al vanaf het begin hier ken weg te sturen, maar ik heb met mezelf de afspraak gemaakt om het spel te spelen. Ik ga je dus weg stemmen. Het spijt me en stiekem hoop ik dat iemand anders je er in laat, ok?' Lars knikte. Van Elza had hij het ergens wel verwacht, zij hadden niet een speciale band of iets dergelijks.
'Steven, jouw beurt.' 'Ik zit hier ook voor het spel en om het spel te winnen. Als vanavond mijn kans is om van acht tegenstanders, zeven tegenstanders te maken, probeer ik deze kans wederom te grijpen. Ik stem je dus weg.' 'Ok,' zei Lars zacht. Hij werd ietwat zenuwachtig, hij had gehoopt dat Steven deze keuze niet gemaakt had.
'Levi, maak een keuze. Wil je dat Lars vertrekt of dat hij blijft?' 'Voor mezelf wil ik dat hij blijft, maar voor het spel en de overwinning wil ik dat hij vertrekt. Ik kies heel egoïstisch, net als de andere miljonairs voor het spel. Sorry, Lars.' ''t Is ok, hoor,' zei hij koel.
'Jij mag ook je beslissing delen, Rory.' Lars was erg hoopvol, Rory stemde niet zomaar iemand weg. 'Lars, jongen, je bent een beste kerel! Ik hou van jou, van je spel en van je humor. We hebben een leuke tijd hier met z'n allen en jij bent daar onderdeel van. Helaas kunnen we niet eeuwen hier blijven zitten, ik wil ook m'n vrijheid ooit weer terug. Vandaar dat ik je naar huis stuur.'
'Sarah, wat is jouw keuze? Vertrekt Lars als het aan jou ligt of mag hij blijven?' 'Lars, Lars, Lars. Heb jij daar eens even een hele verkeerde switch gemaakt in dit spel. Van mijn schitterende team naar dat van de losers. En wat krijg je daar van? Dit. Ik had je er ingehouden als je mij trouw was gebleven, maar jij bent overgestapt naar die sukkels die je er stuk voor stuk uitstemmen. En wie is dan de enige die je nog kan redden? Ik. Alleen ik, Lars. En nu ga ik jou laten vallen, zoals jij mij liet vallen. Vaarwel, lieverd.' Lars slikte. Dit was pittig. Er was slechts één persoon die hem nog redden kon.
'Louise, jij hakt de knoop door vanavond. Pakt Lars zijn spullen of blijft hij in de villa. Maak een keuze.' Louise haalde diep adem. 'In het begin, Lars, vond ik je een grote eikel. Je was dikke maatjes met Sarah en probeerde mij eruit te krijgen. Je negeerde me en hielp met het bedenken van snode plannetjes. Maar ik zie dat je veranderd bent, ik zie de echte Lars. De behulpzame, lieve, eerlijke en vriendelijke Lars vol met humor. Maar ik zie ook geld, veel geld. Een spel, een hard spel. En koffers, jouw koffers. Jij gaat vanavond de villa verlaten, het spijt me.' 'Wat, Louise, nee!' riep Katie.
Katie sprong op en omhelsde Lars. Ze kon alleen maar huilen. 'Het spijt me, het spijt me, het spijt me zo,' herhaalde ze telkens. 'Lars, neem afscheid,' zei de Stem. 'Nee!' riep Katie. 'Het is goed zo, Katie, er is niets meer aan te doen.'
Buiten namen de miljonairs afscheid van Lars. Katie kon het niet verdragen. Ze vond het vreselijk dat ze eindelijk een kamer deelde met haar grote liefde en dat hij haar ging verlaten, juist nu zij op het punt stond hem te vergeven. 'Miljonairs, het ga jullie goed,' zei Lars, 'bedankt voor de toptijd.'
Verdrietig keek hij naar Katie. Wat zou hij haar missen als hij weer thuis was. Haar humor, haar warmte, haar liefde. Hij ging nu deze villa verlaten die hij ook nog goed in zich op nam. Hier had hij maar liefst 6 weken gewoond, lol gehad, maar ook nare tijden beleefd. Nu was het over, hij kreeg zijn vrijheid terug.
'Ik ga je missen, tijger,' fluisterde Steven terwijl hij Lars een omhelzing gaf. 'Ik jou ook, stoeipoes,' grapte Lars. 'Succes allemaal,' zei Lars nog nadat hij afscheid van iedereen had genomen.
Hij stapte de limousine in en zwaaide nog. Alle miljonairs stonden bij het hek om hem uit te zwaaien, behalve één..
Katie zag de limousine met daarin haar grote liefde vertrekken in de nacht.