Hoofdstuk 13.
Een week later werdt
Hotter than my daughter uitgezonden op tv. Fiona en River zaten gespannen af te wachten wanneer het begon. Sandi lag al in bed en Molly...
..die was met hele andere dingen bezig.
Toen begon het eindelijk.
'Welkom bij Hotter than my daughter. Vandaag ben ik in het altijd zonnige Sunset Valley en....
'Kijk River dat ben jij!'
'Wat zie je er toch mooi uit, schat.'
'Oh, nee ik schaam me dood!'
'Waarom? Je bent toch prachtig!'
'Maar mijn hoofd hoeft niet zo vol in beeld!'
'
Dit was Hotter than my daughter...'
'Nou, dat was leuk he?'
De volgende dag was weer een schooldag. River en Sandi zaten weer naast elkaar in de bus. Hun relatie was niet beter geworden, ookal leek het bij de fotoshoot zo leuk en goed te gaan. Meteen de dag erna hadden ze alweer woorden met elkaar gehad en liep Sandi River steeds te negeren.
River was zenuwachtig. De hele school had natuurlijk de uitzending van gisteravond gezien. Wat zouden ze wel niet denken? Of zeggen?
Het was vijf over twee en de bel was gegaan. De dag was onverwachts rustig verlopen. Er werden vandaag geen rare opmerkingen gemaakt en River werd ook niet tegen de kluisjes aan geduwd. Ze zat dan nog wel steeds alleen in de pauze, maar dit was al een vooruitgang. Zouden ze eindelijk inzien dat River toch niet zo'n lelijke nerd is en dat ze heel erg verkeerd bezig waren? Of was het pesten voor één dag gestopt omdat ze te druk waren met het roddelen over haar.
Plotseling kwam er een jongen naar haar toe. Hij gaf haar een hand. 'Hoi, ken je me nog?'
'Ja..tuurlijk.' River was een beetje geschrokken dat hij zo op haar af kwam en probeerde zichzelf meteen sterk over te laten komen. 'Wat wil je van me!'
'Ho, ho rustig maar! Ik wou alleen..'
'Ga weg! Laat me met rust!' River voelde zich ook sterk. Ze had opeens het gevoel alsof ze iedereen aan kon. Misschien kwam het door haar nieuwe uiterlijk?
'Oke, ik ga al hoor. Ik wilde alleen maar mijn excuses aanbieden maar blijkbaar wil je dat niet.' De jongen liep snel weg.
River bleef verbijsterd staan. Nu voelde ze zich opeens niet meer zo sterk. Ze voelde zich stom. Waarom reageerde ze zo? Waarom had ze niet kunnen aanvoelen dat hij het goed bedoelde. Nu leek het wel alsof zij de slechterik was. Hoe dom kon ze zijn! Hij zou het vast aan al zijn vrienden vertellen en dan wordt ze nog meer gepest! Ze kon zichzelf wel voor haar kop slaan.
Diezelfde middag had Molly voorgesteld om naar het strand te gaan en te gaan picknicken. Ze dacht dat het misschien zou helpen om elkaar beter te leren kennen. En het was natuurlijk heel erg mooi weer. Maar dat was het altijd. Heel Sunset Valley kon niet wachten totdat het november was. Volgens de weerberichten zou er dan een kans zijn op een eerste regenbui! En misschien zelfs wel een sneeuwbui! Maar helaas duurde dat nog wel even.
River had geen zin in de picknick. Ze hield van het strand maar niet met Sandi en Molly erbij.
'Hé, Molly. Wanneer ga je eigenlijk opzoek naar een eigen huis?' vroeg River.
'Nou, River! Dat vraag je niet op die manier!'
'Wat! Het is toch zo?! Ze woont hier nu al een maand! '
'Ja, en als het aan mij ligt mag ze hier nog wel 4 maanden blijven als ze wil!'
Molly kwam ertussen. 'Laat maar Fioon, River heeft wel gelijk. Ik had julllie belooft dat ik snel zou zoeken naar een eigen huisje. Maar er is zoveel gebeurt in die maand dat ik het eerlijk gezegd een beetje ben vergeten. Maar ik denk dat het nu wel tijd is om te vertrekken.' Er verscheen een klein glimlachje op Rivers gezicht.
'NEE!' riep Sandi plotseling. Iedereen keek haar met een schok aan. 'Ik wil niet weg! Jullie zijn zo lief. Ik ga jullie zo erg missen! Ik vind het fijn hier! Ik wil echt niet weg!' Toen begon ze heel hard te huilen.
'Wat een dramaqueen.' dacht River. En ze irriteerde zich weer heel erg aan haar.
'Ach liefje, maar jullie hoeven ook helemaal nog niet weg hoor.' Fiona sloeg een arm om Sandi heen. 'Blijf maar lekker zo lang als jullie willen.' Ze keek glimlachend naar Molly en knikte.
Het bleef een lange tijd stil. Iedereen had zijn eigen gedachtes en staarde naar de zee. Fiona vond de manier waarop River zich gedroeg niet gepast. Plots voelde ze een tik op haar schouder van Molly. 'Kijk eens, Fioon. Die man. Wat vindt je van hem?'
'Hoe kan ik dat nou weten? Ik zie alleen ze rug.'
'Wacht dan tot hij zich omdraait.'
'Kijk! Hij draait zich om! Shit, hij loopt de verkeerde kant op. Wil je niet naar hem toe gaan?'
'Molly, ik ben nu niet echt in de stemming.'
Op hetzelfde moment kwam de presentator eraangelopen. Molly was blij verrast.
Hij kwam erbij zitten. River en Sandi stonden meteen op. Allebei hadden ze hier geen zin in. 'Ik ga even wat drinken halen.' Vermeldde River.
'En ik ga schelpjes zoeken!' riep Sandi terwijl ze al richting zee rende.
'Niet te dicht bij het water!' riep Molly haar na.
River liep naar het barretje. Ze maakte een lekkere smoothie voor haarzelf. Ondertussen zag ze dat die ene roodharige man er weer aankwam.
Hij was erbij komen zitten en het zag ernaar uit dat ze het heel gezellig hadden. River nam een slok van haar heerlijk verkoelende smoothie.
Ze sloot haar ogen en genoot van de heerlijk fruitige smaak in haar mond.
Snel nam ze nog een slok en opende haar ogen weer. En toen zag ze het. Ze keek snel naar het picknick kleed om te kijken of iemand anders het ook zag. Maar niemand zag het. Alleen zij.
Allerlei gedachtes raasden door haar hoofd. Ze moest iets doen. Ze moest rennen. Maar haar voeten zaten vastgetimmerd in de grond. Ze kon alleen maar staren. Ze moest toch iets doen, maar ze kon het niet.
Misschien wilde ze het niet.