Ik weet dat het snel is, maar ik had het eerste hoofdstuk al af
H1:
Mama praat zichzelf moed in om naar haar werk te gaan, zoon verveelt zich, dochter eet braaf haar ontbijt op en papa gaat door het lint. Kortom, een doodnormale dag in huize Vrijevogel. Zo gaat het nu altijd al, en iedereen heeft er vrede mee.
Maar die rust zal snel verstoord worden. Met piepende remmen stopt een knalgele taxi voor het huis.
Een oudere vrouw van rond de tachtig stapt uit en beveelt de chauffeur haar koffers uit te laden. nadat dat alles gebeurt is rijd de chauffeur haastig weg en laat haar alleen achter. Ze kijkt om zich heen, waarnaar ze drie keer nadrukkelijk met haar wandelstok op de grond tikt.
De familie, die door het raam van de eetkamer het hele spektakel had gevolgd, keek verbaasd. Sam rende naar buiten en bleef een moment ontzet staan. Hij staarde naar de oude vrouw en probeerde zich te herinneren waar hij deze vrouw van kende. Plotseling wist hij het weer. 'Tanta Bertha!' riep hij uit!
Hij vloog de oude vrouw om de hals, die wankelde achteruit maar bleef staan. De oude vrouw, Bertha, was een tante van Sam, de zus van zijn moeder. De kinderen omhelsden haar ook en ze waren al druk in gesprek, maar Jolanda bleef op de achtergrond en keek twijfelachtig naar het hele tafereel.
'Genoeg, we kunnen binnen wel verder praten. Ik ben uitgeput van zo'n lange reis!' zei Bertha na tien minuten 'Jolanda liefje, breng jij mijn koffers even naar binnen'. Jolanda keek haar verward aan. 'K-koffers?!' vroeg ze verbaasd. 'ja, koffers ja! schiet wel een beetje op wil je. Ik wil ook nog een kopje thee.' En daarmee was het over en uit. Leunend op haar stok liep Bertha naar binnen gevolgd door Sam, Vincent en Cora. Jolanda achterlatend met al de koffers.
Met een diepe zucht keek ze neer op al de koffers. Ze besefte plots weer waarom ze een hekel had aan Bertha. Bertha, die haar altijd afkraakte en bespotte. Ze pakte het handvat van één van de koffers en zeulde die naar binnen. Ze waren loodzwaar en Jolanda moest nog twee keer lopen om alle koffers naar binnen te brengen. Daarna moest ze thee zetten en toen ze uiteindelijk met zijn allen rond de eettafel zaten, was ze uitgeput.
Bertha vertelde ronduit over haar leven. Sam en Cora luisterden aandachtig, maar Vincent en Jolanda daarentegen, zij verveelden zich al gauw. Vincent zuchtte diep en staarde naar de grond. Jolanda leunde op de tafel en had moeite met haar ogen open houden.
Toen Bertha uiteindelijk bij het onderwerp kwam waarom ze hier was, luisterde Jolanda opeens geboeid. Ze hoopte dat de vrouw maar enkele dagen, hooguit een week, hier zou blijven. Maar die hoop werd de grond in geboord. 'Mijn huis in Lucky Palms is opgebrand door enkele jongeren, natuurlijk heb ik die rotjochies aangeklaagd, en inmiddels word mijn huis alweer opgebouwd. Maar je begrijpt dat dat niet zomaar is gebeurd. Daarom dacht ik, laat ik mijn lieve neef maar eens opzoeken. Ik mag hier toch zeker wel blijven tot mijn huis weer in orde is?' Ze keek Sam smekend aan en negeerde Jolanda haar ontzette blik. 'Natuurlijk mag dat! Blijft u maar zolang als u wilt!' zei Sam. Jolanda maakte aanstalten om hier tegenin te gaan maar toen ging de bel. Vincent vloog naar de deur.
Hij opende de deur maar, toen hij zag wie er voor de deur stond, stokte zijn adem in zijn keel. Hij hapte naar adem een keek met grote ogen naar de persoon die voor de deur stond. 'H-hallo' stamelde hij.
Voor de deur stond een jong meisje, even oud als Vincent ongeveer. Ze had vrolijke sproetjes en mooie groen/blauwe ogen. 'Hallo!' zei ze 'Ik ben Hannah, Hannah Verbeek. Ik ben nieuw hier en moet nu naar mijn nieuwe school, maar ik heb geen flauw idee waar dat is! Ik hoorde dat jij de klassen oudste bent, dus vraag ik het maar aan jou.' Vincent keek haar nog steeds met grote ogen aan. 'I-ik wil je er wel even h-heen brengen?!'
Hope you like!
Ik heb btw. de familie een make-over gegeven, zoals sommigen al wisten
Laatst gewijzigd door abctje op za 07 jul 2012, 15:07, 1 keer totaal gewijzigd.