6. The Pregnancy (door Eline)
Het geluk kon maar niet op. Allebei waren we ontzettend blij en ook allebei konden we het gewoon niet geloven, we kregen een kind! Wat ik nooit had durven dromen kwam gewoon uit! En met Nick ging het ook goed. Net zoals vroeger waren we veel in de tuin, ik op de schommel. Ik keek achterom en zag zijn gezicht tussen de mooie bloemen lopen. Zijn haar wapperde in het rond, op dat moment voelde ik me geweldig!
'Lieve Rosalie, wat ben ik blij dat we een kindje krijgen.' zei Nick toen hij me vasthield. Ik knikte, natuurlijk was ik het er mee eens. ' Zo'n klein wezentje, die we dan lekker in onze handen kunnen houden, die vijf kleine vingertjes heeft en vijf kleine teentjes.' ging hij verder. Ik voelde dat er een traan van blijdschap in mijn ogen prikte. Het was zo lief hoe hij dat zei. Ik wist zeker dat hij een goede vader zou zijn. Maar toch zat me wat dwars...
Ik voelde over mijn buik, net alsof ik het antwoord wilde horen. Zou mijn kleine baby echt van Nick zijn? Zou de baby het bloed hebben van Nick? Ik herinnerde me die ene avond nog, maar die was niet samen met Nick geweest, maar met Kane. Ik voelde een schuldgevoel in me opkomen. 'Ach nee, doe toch niet zo gek Rosalie!' ' De baby is gewoon van Nick.' was het ene stemmetje in mijn hoofd. 'Rosalie, pas op, je kindje kan net zo goed van Kane zijn.' zei het andere stemmetje. Ik schudde met mijn hoofd, de stemmetjes die ik me inbeelden waren weg. Kane of Nick, Kane of Nick!
Lang hoefde ik er niet over na te denken, want de steken in mijn buik begonnen. De pijn was vreselijk en ik had het gevoel dat ik flauwviel. Maar gelukkig ging alles goed en had ik na een tijdje een geweldige baby in mijn handen.
In het ziekenhuis was ik bevallen van onze dochter: Alice. Dolgelukkig, ik zag de ogen van Nick stralen. Een voor een bekeek ik het gezichtje van Alice, toen keek ik naar Nick. Je kon er niet veel aan zien, maar ik wilde me er verder niet zo druk over maken. Alice was geboren, daar was ik erg blij mee en daar moest ik van genieten.
oooooooh straks komt nick erachter dat het niet zijn kind is en dan vermoord hij dat kind! muhahahaha! of het kind blijkt wel zijn kind te zijn maar heeft een vreselijke aandoening! wat een drama!
Die eerste 2 zou ik niet kunnen geloven, sorry als het wel zo is, maar ik vind het iets te cliché voor.. naja, dit dagboek ;p
Nu ben ik bang dat het wel zo is
^Maar dat vind ik te cliché ;p Naja, het ligt er ook aan hoe je het uitwerkt ^^