Aaah zielig.

2. Lost (Elisa)
I walk this empty street, On the Boulevard of Broken Dreams. When the city sleeps,
And I'm the only one and I walk alone. ~ Boulevard of Broken Dreams, Green Day


Verloren liep ik op straat, zonder dat ik besef van tijd had. Hoe lang zou ik hier al lopen? Het zouden ongetwijfeld maar een paar minuten zijn, maar het voelde alsof ik hier al uren rond strompelde. Ik kon niet naar huis, ik was te zwak om mijn ouders onder ogen te komen. Maar waar kon ik dan heen? Een nacht in het park zag ik niet zitten. Waar had ik me, naast mijn thuis, altijd fijn en veilig gevoeld? Opeens kwam het in me op, het huis van mijn beste vriendin.


Ik belde aan, en Kayleigh deed meteen open. 'Allie' mompelde ze, en ze omhelsde me. Binnen voelde ik me meteen op mijn gemak. Al zoveel jaren kwam ik hier, toen we acht waren om samen met barbies te spelen, toen we twaalf waren om elkaar op te maken. Natuurlijk was het huis in de loop der jaren veranderd. Hier en daar zat er nieuw behang op, en de meubels werden van tijd tot tijd verwisseld, maar dat veranderde niks aan de sfeer die er altijd hing. Nu pas besefte ik dat ik Kayleigh's huis als mijn tweede thuis zag, en haar moeder waarschijnlijk als mijn tweede moeder. Onwillekeurig vroeg ik me af of Kayleigh's moeder ook wel eens tegen haar gelogen had, maar ik besefte dat dat niks veranderde aan het feit dat mijn eigen moeder wel tegen mijn gelogen had.


'En toen?' vroeg Kayleigh. Ik had haar alles verteld, en we waren bij het einde van het verhaal aangekomen. 'Toen ben ik het huis uit gestormd, en.. nou, ik heb een tijd op straat gelopen, en heb toen besloten om hierheen te gaan..' Kayleigh keek bedenkelijk. 'Weetje.. heb je eraan gedacht om.. om je vader te gaan zoeken?' Grijnzend keek ik haar aan. 'Serieus, Kay? Kom op! Dadelijk is die gast al dood, of woont hij ergens anders ofzo. Ik bedoel, Appaloosa Plains is zo klein dat iedereen elkaar kent, en ik ken niemand die.. Kay, ik weet niet eens hoe hij heet!' Ongelofelijk. Ik had een moeder die tegen me loog, en man die ik voor mijn vader hield, en een echte vader die ik niet eens kende! Met andere woorden, ik had niemand. Nou ja, niemand van mijn familie. Stel dat dat voor altijd zo zou blijven? Ik wist zeker dat ik mijn moeder de eerst twintig jaar niet kon vergeven, en wie was er anders? Stel.. stel dat ik mijn vader kon vinden, en bij hem zou kunnen wonen. Die gedachtes riepen zoveel mooie visioenen op dat ik hem wilde zoeken.


'Kay, ik wil het zo graag, maar.. maar hoe moeten we iemand vinden waarvan we niks weten? Kay, het kan gewoon niet!' Kayleigh gaf me een klopje op mijn arm. 'Allie, natuurlijk kan het wel! Het gaat tijd kosten, het zal niet zo maar gaan, maar je wilt het, dat zeg je zelf! Als je het echt wilt dan is die tijd en inspanning het allemaal waard.' Ik dacht na over Kayleigh's woorden. Op de een of andere was het verlangen om mijn vader te vinden erg groot, en ik hoopte dat die inspanning en tijd het waard zouden zijn. 'Ik doe het.'


'Nee, wé doen het. Je gaat zoiets toch niet alleen doen? Trouwens, we kunnen het huisje van mijn oom vast wel gebruiken tijdens onze zoektocht.' Ik kreeg tranen in mijn ogen en sloeg mijn armen stevig om Kayleigh heen. 'Ik hou van je Kay, het is ongelofelijk dat je me wil helpen.' Toen sloeg Kayleigh haar armen ook om me heen. 'Natuurlijk help ik je Allie, ik kan je zoiets toch niet alleen laten doen?' Een tijd lang zaten we zwijgend en elkaar omhelzend op bed. Toen mompelde Kayleigh, terwijl ik in tranen zat: 'Ik meer van jou Allie, ik meer van jou.'


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Lekker veel tekst

Echt super mooi!

Mooi!!! en leuk!!! om te lezen
en ik herkende het stukje songtekst wel waarmee je begon, komt er vaker zo'n begin? met een stukje songtekst? zal wel leuk zijn

Uhm, ik denk het wel (:
Ik vind het zelf in elk geval leuk, als je bijpassende lyrics kan vinden :3

Oeeh super mooi :3

super leuk!

mooi geschreven <333

Supermooii, wat een leuke kleding en haar ook..

echt leuk om te lezen ik volg =P

Top

Thank u all :3

Helemaal niet gereageerd ;o
Super mooi. En vooral dat stukje van Green Day past er goed bij ;o

Super

3. The Beginning (Eline)
And say goodbye to the life you make. And say goodbye to the heart you
break. And walk away from the choice you made ~ To The End, My Chemical Romance


Meteen wilden we beginnen met de zoektocht naar mijn vader, dus we gingen die dag vroeg in de ochtend naar het huis van Kayleigh's oom. Toen ik voor het huisje stond, zat ik er met vol bewondering naar te kijken. 'Wow, geweldig!' riep ik. 'Haha, het is al oud hoor.' antwoordde Kayleigh. Er kwam een glimlach op haar gezicht.


Ik kwam het huisje binnen en ik vond het inderdaad oud. 'Kay, zijn hier bedden?' vroeg ik toen mijn ogen bijna gesloten waren. 'Ja, als je de trap op loopt en rechtdoor, kom je in de slaapkamer.' Vermoeid liep ik naar boven. Uiteindelijk kwam ik bij de deur, die naar de slaapkamer leidde.


Zo heel lang had ik niet geslapen. Kayleigh lag nog te slapen maar ik kon de slaap niet meer vinden. Ik dacht na over mijn vader. Waar moeten we beginnen? Wie is mijn vader? Dat soort vragen spookten allemaal door mijn hoofd. Maar de antwoorden waren nog ver te zoeken.


Na een lange tijd vol met vragen in mijn hoofd, knorde mijn maag. Kayleigh was nog steeds niet wakker, maar ik besloot om alvast iets te gaan eten.


Het was moeilijk om de borden enzo te vinden. Na ongeveer een kwartier had ik eindelijk een kommetje cornflakes voor me. Onder het eten bedacht ik me dat het nog wel eens lang kon gaan duren, voordat ik eindelijk oog in oog stond met mijn vader.


'Nee, het is onmogelijk.' mompelde ik steeds in mezelf, toen ik omgekleed was. Hoe moesten we mijn vader zoeken? De grassprieten prikten in mijn armen. Ik keek naar het water, die rustig verschoof, van de een naar de andere kant. Gelukkig hoefde ik die zoektocht niet alleen te doen, dat was wel een voordeel.


Kayleigh kwam naast me zitten en zag dat ik twijfelde over heel de situatie. 'Het komt allemaal wel goed.' ' We gaan gewoon langs de deuren en vragen of de mensen toevallig jouw vader kennen.' Ik keek op en stemde in. Kayleigh had altijd zulke goede ideeën. Door al mijn vragen in mijn hoofd kon ik gewoon niet logisch nadenken.

Yaay!

Leuk, jeweetwel

v Nou, jij vind het meestal falen als je 'leuk' zegt enzo als het niet zo 'leuk' is *ikbenvaag *

^
Wat? x3

Nicee

@Matthieu; Ja oke, maar dat is ook zo.. Er zijn mensen die zeggen nog; super nice! als er iemand zelfmoord pleegt.. Dan denk ik echt van; wtf, jij bent echt gestoord, of dan denk ik dat diegene het niet echt gelezen heeft

Maar dankje (:

Goed geschreven, ik ga zeker dit dagboek volgen. Ben benieuwd naar de volgende up!