Flynn en ik waren bezig met het vangen van de vissen. Totdat ik een echt serieus geniaal idee kreeg! Ik weet het gewoon! Yeah! 'Flynn, ik moet je wat vertellen...' zei ik tegen Flynn om te porren. Flynn keek op. 'Ik heb dus serieus een idee oe we terug komen!' Flynn keek meteen een stuk enthousiaster. 'Hoe dan?' vroeg hij. 'Via deze rivier! Waarschijnlijk is dit het riviertje dat uitkomt op het naakt-zwem-gebeuren-incident.' En ik begon weer te blozen. 'Ja! Dat zou best nog wel eens kunnen! Kom, we vertellen het snel tegen Taylor en Anne!' Zo gezegd, zo gedaan. Met z'n vieren vertrokken we langs de rivier.

-Darryl Ryan-

We waren al een tijdje op weg, Darryl had het idee voorgesteld om langs de rivier te lopen die hoogstwaarschijnlijk bij het kamp uitkwam. Alles was beter dan niets en ik was maar wat blij dat we weer wat gingen ondernemen. Het was moeilijk om de oever te volgen en we moesten verscheidene keren door het water waden. Het was nu al de vijfde keer dat we het water in moesten, ik was teleurgesteld dat we na zo'n tijd lopen nog niets gevonden hadden. Ik lette niet op en voordat ik het wist gleed ik uit op een gladde steen. Ik kletterde in de rivier en kon me nog op het nippertje vasthouden aan een uitstekende rots zodat ik niet mee gesleept werd 'What the...' riep ik en krabbelde weer op. Helemaal geschaafd. 'Gaat het?' vroeg Anne, ik knikte kort 'Het is hier ook zo verdomde glad!'.
We gingen weer door en na wat uren leek hoorde Flynn plots stemmen, hij riep ons 'Jongens! Ik hoor mensen!'. We renden door de dichte struikjes en struikelden zo pardoes het kamp binnen. Eindelijk!

~Taylor Lawson

Darryl had het idee dat het rivertje wel eens in het naaktzwemmeertje zou kunnen uitmonden. Beter dan geen plan. We vertrokken.

Ik hoorde na een tijdje stemmen! Plotseling stonden we midden in het kamp! Van blijheid kon ik Darryl wel zoenen! Ik draaide me om, en voor dat ik het zelf in de gaten had, drukte ik mijn lippen op die van Darryl.

Ik deed blozend een stap naar achter en rende weg, naar mijn hangmat. Beschamend!

*Flynn McKinney*

Hij zoende me! Hij zoende me! Hallelujah, hij zoende me! M'n hart maakte tientallen sprongetjes. Opgelucht, blij en verliefd tegelijk. Ik vergat al m'n problemen in deze jungle. Na een aantal seconden, die heilige seconden haalde hij zijn lippen van de mijne af. Hij begon met blozen, en rende weg. 'Flynn! Wacht!' En ik wilde er achter aan gaan rennen. Maar het leek me nog eventjes geen goed plan.

- Darryl Ryan

Wat was het weer een lange, saaie dag. Ik heb wel een beetje gekletst met andere groepsgenoten, maar dat vult helaas niet heel de dag. Verveling heerst, onder de meeste. Het is meer een zoektocht naar eten geworden. Is ook geen verassing dat er steeds mensen verdwijnen. Maar ze komen altijd terug, meestal dan tenminste. En sommige willen verdwijnen, want Jody ontwijkt mij nog steeds. Toch maar weer eens een dutje doen en ik besluit om in mijn hangmat te gaan liggen. Toen kwam opeens een jongeman naar zijn hangmat rennen. Flynn, als ik dat goed had opgevangen. Hij leek een beetje verward. ''Hey Flynn, wat is er?'', vroeg ik.

Jerry Sherman

"Nou.. Jill staat dus ook niet meer achter het idee van vertrekken.." zei ik tegen Nora.. "Waarom blijven we niet hier? We weten niet eens zeker of het wel een moord was." zei ik. Ik pakte Nora vast. "Nora, als we sterven. Sterven we samen, ik heb jou en jij hebt mij. Ik hou van jou en jij van mij" en drukte haar tegen me aan en kuste haar. "Kom, laten we het de groep vertellen over onze nieuwe relatie." lachte ik.

- Alex

Zwijgend hing ik in mijn hangmat en staarde naar de hemel. De relatie van Jarry en mij liep niet echt top, alles behalve eigenlijk. Maar misschien was deze jungle gewoon een mega relatie test ofzo. Daar leek het tenminste op.
Ik wurmde mezelf uit mijn hangmat en zocht Jarry, ik moest dringend met hem praten!

~Jody Fox

Hongerig ligt Marilyn te soezen in de schemering. Haar maag maakt een hard, knorrend geluid. Moeizaam staat ze op en loopt ze een stukje de jungle in, op zoek naar eten. Ze zorgt dat ze in de buurt van het kamp blijft, zodat ze niet verdwalen kan. Plotseling ziet ze een bosje paddestoelen staan. Verlekkert bukt ze bij de kleine bruine plantjes die op een boomstam gegroeid zijn. Voorzichtig plukt ze er eentje en ruikt er aan. Hij ruikt hetzelfde als de champignon's die ze thuis zo graag eet, dus besluit ze om de paddestoelen te vertrouwen. Ze neemt een hap van de paddestoel en voelt het koele sap uit de paddestoel komen, dan herinnert ze zich dat de champignon's bij haar thuis helemaal niet zo sappig zijn. Vlug spuugt ze het resterende beetje champignon uit, maar het is al te laat, ze heeft wat sap doorgeslikt. Ze probeert terug te rennen naar het kamp, maar halverwege stort ze neer, dood.

Marilyn Floyd (Emma) is gestorven. Zij was een moordenaar.

Emma, jij mag nog een laatste keer posten, waarin je je dood beschrijft.

Toen ik wegrende riep Darryl me achterna. 'Wacht! Flynn!'
Maar ik stopte niet, en sprong bijna mijn hangmat in.
Jarry vroeg: 'Flynn, wat is er?'
En ik zei: 'Laat maar, ik ga slapen'
Maar ik kon niet slapen. Echt niet. Ik schaamde me dood.

*Flynn McKinney*

Nu we weer terug waren, verliep het leven weer zoals altijd. Overleven...
Ik liep wat rond, probeerde hier en daar wat mensen te leren kennen. Ik liep rondjes en ging steeds een beetje verder van kamp af, ik probeerde de omgeving te leren kennen zodat de kans op verdwalen kleiner zou worden. Ik baande me een weg door een dichtbegroeid stukje, plots struikelde ik. Ik viel plat voorover en vloekte zachtjes, maar toen ik zag waar ik over gestruikeld was. Begon ik te gillen. Een gil die door merg en been ging. Daar, voor mijn neus, daar lag een vrouw. Een vrouw die ik al enkele malen had gezien. Nu was ze dood...
Mijn adem stokte, en voor ik het wist werd het zwart voor mijn ogen. Net voordat ik het bewustzijn verloor, hoorde ik voetstappen. Ze moesten mijn gil hebben gehoord.

~Taylor Lawson

Ik slenterde langzaam door het junglegebied, mezelf af te zonderen van de rest van de groep. Ik moest het allemaal even op me in laten werken, er zou gewoon een moordenaar onder ons kunnen zijn. Ik staarde naar een vage mengeling van donkerbruin met groene blaadjes, tot er ineens een huidskleurig stukje bij kwam. Ik keek van ver toen ik ineens de rugzak van Marilyn herkende. Er zat iemand al bij haar, maar ik negeerde die. Het ging nu om Marilyn. Mijn maatje. Míjn maatje. Mijn hart sloeg over en mijn ademhaling versnelde terwijl ik semi-snel naar haar toe schuifelde. 'Mar? Marilyn! Marilyn word wakker, alstjeblieft!'

- Haylee Castro -

"Zeg waar is iedereen?" vroeg ik Jill. "Ik.. ik weet het niet! Darryl is ook al een tijd zoek. Ik ben bang dat er iets gebeurd is.." antwoordde Jill terug. Haar ogen werden vochtig. "Het komt goed Jill, we vinden Darryl wel. Wees maar niet bang" zei ik terwijl ik een arm om haar heen sloeg. Langzaam ging mijn hoofd dichter naar haar toe, we keken elkaar aan. En toen .... zagen we plots Darryl met een paar ander mensen het kamp binnen komen. "Jill!" riep Darryl blij en liep naar ons toe.

- Brad Lane -

'Wees maar niet bang,' zei Brad terwijl hij een arm om me heen sloeg. Zijn hoofd ging dichter naar de mijne. Het voelde zo goed, alles viel op zijn plek. Ik vergat Darryl even die kwijt was toen ik ineens zijn stem hoorde. 'Jill!' Ik was blij en teleurgesteld tegelijk. Dit was typisch Darryl, op dit soort moment kwam hij natuurlijk binnenvallen. Ik stond op en rende op hem af. Ook Brad leek blij dat Darryl terug was. Opeens hoorden we een schreeuw, een vreselijke schreeuw. Niet weer.. Dit keer besloot ik mee te gaan, ik rende zelfs voorop totdat Brad me inhaalde, wat een lichaam had hij, zeg..

Even later zag ik een meisje geknield bij een ander meisje. 'Mar? Marilyn! Marilyn, word wakker, alsjeblieft!' riep ze met tranen in haar ogen. Ik werd er ook enorm emotioneel van. Zou het? Zou er weer een dode zijn gevallen?

Het werd tijd dat er actie ondernomen werd. Alex en Nora wilden weg, dat hadden ze me verteld. Ook Katy leek het geen slecht idee als ik dat in kon schatten, ondanks dat onze persoonlijkheden niet erg matchten. Darryl, Flynn en Brad gingen vast ook mee, zij waren m'n vrienden hier. En Haylee, ik hoopte dat ze ook mee ging. Ik had zo'n medelijden met haar nu haar beste vriendinnetje er zeg maar.. niet meer was. Ik wilde haar troosten, maar ik wilde ook snel weg. Hopelijk ging ze met ons mee, dan waren we met 7 man sterk. Weg van deze plek, weg van de moordenaars..

- Jill Banks -

Flynn had blijkbaar geen zin om te praten. ''Laat maar, ik ga slapen'', zei hij snel. Ik hoef eigenlijk ook niet alles te weten. Ik moet alleen opletten dat ik s'middags niet te lang ga dutten. Ik ben namelijk helemaal niet meer moe. Ik hoorde wat geschreeuw, iets verder in de jungle. Wat moest ik doen, erna toe gaan? Dat deed ik dus. Ik wandelde, naar het gegil. Toen hoorde ik voetstappen achter me, het was Jody. ''Jarry, we moeten echt praten'',zei ze. Jody wou net beginnen met praten, totdat ze iets zag. Ze rende er meteen naartoe. En toen zag ik het, een meisje op de grond. Er was nog iemand bij. Ik liep er snel naartoe. Het andere meisje was helemaal in paniek. Jody probeerde haar te kalmeren. Ondertussen hurkte ik, voor het dode meisje. Ik greep haar pols, het was even stil. Ik draaide me om, maar ik hoefde niks te zeggen. Jody begreep het, en het andere meisje ook. Het was huilen en Jody hielp haar goed. Ze probeerde haar echt te helpen. Ze steunde haar heel goed. Toen besloten we naar het kamp terug te gaan. Ondertussen hadden we de groep al geinformeerd. Ik stond even stil, naast Jody. ''Het gaat niet goed hé, tussen ons'', zei ik tegen Jody.

Jarry Sherman

Sorry lang getypt

Je zag aan iedereen dat ze bang waren voor elkaar en je zag ook dat er een beetje groepjes werden gemaakt. Ik liep een stukje de jungle in en zag een paar mensen om een bladerhoopje staan. Ik keek nog eens goed en wat bleek er lag een lijk onder de bladerhoop ik schrok me natuurlijk kapot, maar nu werd het avontuur en alle dingen die ik heb meegemaakt in de jungle me teveel. Ik werd duizelig en begon langzaam naar achter vallen. Daar lag ik dan flauwgevallen op de grond....

~Zane Robbins~

Gisteravond was er weer iemand vermoord. Of het was een ongeluk. Ik weet het niet. In ieder geval had ik gezien dat er een meisje naar d'r toe rende. Volgens mij was het Haylee. Heel even vroeg ik me af waar Greg was. Het slachtoffer bleek Marilyn te zijn, die op de eerste dag een grote hap uit mijn appel had genomen. Daarna heb ik nooit meer iets van d'r gehoord.


En nu lig ik hier te denken. Alleen, in m'n hangmat. Ik vraag me af hoe lang we hier al zitten. Misschien is het beter als ik het niet weet.
Drie mensen. Dood. Deze gedachte spookt al een tijdje door m'n hoofd. Iedere keer als er een slachtoffer bij komt, wordt deze gedachte harder. Echo. Echo.
H-Hey, ik vraag me af of ze het lichaam van Marilyn daar hebben laten liggen. Dat zou geen goed idee zijn, want ze is mooi. En ze heeft rood haar. Ik hou van rood haar. Echt.
Niemand zou zo'n mooi meisje toch alleen laten? Toch? Toch? Ik keek snel rond. Vervolgens liep ik naar de plek waar Marilyn lag. Gelukkig, ze ligt er nog. Ik til haar op. Whew, ze ziet er nog mooi uit. Alleen d'r huid is een beetje bleek. Als een pop...Een pop. Oh nee, er loopt een soort sap langs haar mond. Dat moet ik oplossen. Misschien kan iemand me helpen. Wie, wie...Ah, misschien Jill? Ze is misschien wel vervelend, maar ik denk dat ze ook aardig kan zijn. Een goed mens. Een goed mens. Met Marilyn in mijn armen loop ik naar Jill toe.

~Katy

De hele nacht en de halve middag was ik in mijn hangmat blijven liggen. Ik heb geen oog dicht gedaan.
In mijn hoofd herhaalde zich steeds hetzelfde tafereel.
Blijheid. De kus. 'Flynn! Wacht!'
Zou de Darryl, superaantrekkelijk fotomodel zoals hij zichzelf noemde, mij ook leuk vinden?

Ondertussen kreeg ik wel oor voor wat er was gebeurd. Vanuit mijn hangmat vind ik flarden van gesprekken op. Nog een dood. Moord? Niemand die het wist. Ik zuchtte, en ik kwam overeind.
Wat moest ik nou met Darryl aan? Ik wilde hem niet vermijden, maar ook niet opzoeken.
Ik liep een eindje de jungle in en ging tegen een boom aan zitten. Ik zuchtte weer.

Toen voelde ik een hand op mijn schouder en ik draaide me om.

*Flynn McKinney*

Trots liepen Alex en ik hand in hand terug naar de groep, maar daar was het muisstil. De gezichten van Jill en nog twee mannen waarvan ik de naam niet wist waren lijkbleek. Toen kwam een meisje het kamp in gelopen. Ze droeg een roodharig meisje. Mijn adem stokte en ik kneep Alex' hand fijn.
'Nee. Nee, niet alweer,' fluisterde ik.

- Nora Grece -

Weer iemand dood. Weer. Ben ik de volgende?

Ik zocht Flynn. Ik wilde verduidelijking. Of eigenlijk wilde ik hewoon hem. Ik kon er nu echt niet meer om heen en ik zou het hem vertellen! Het moest gewoon van mezelf. Ik zag hem bij zijn hangmat staan. Ik legde een hand op zij schouder. Hij draaide zich om. 'Flynn, ik kan er niet meer tegen. Ik vind je leuk' zei ik.

Wat heb ik nou weer gedaan?

-Darryl

"Het gaat niet goed hé, tussen ons", zegt Jarry na al dat gedoe en de nieuwe moord. Ik knik zwijgend. "Daarom wilde ik ook met je praten", zeg ik. "Vooral sinds we in de jungle zijn gaat het niet echt.. Nouja geweldig", zeg ik. Jarry knikt. "En nu?", mompel ik zachtjes. Als ik eerlijk was, maakte het me niet echt veel uit, of Jarry en ik zouden doorgaan met deze relatie of niet. Hier in de jungle hadden we beide andere dingen aan ons hoofd.

~Jody Fox