Ik hoop dat ik Megan uiteindelijk toch gaat studeren. Ik weet niet of je studententijd gaat kopen, maar dat kan natuurlijk ook op een andere manier worden weergegeven.
Volgens mij staat in je stamboom de vriend / man van Megan.
Bedankt maar megan gaat niet studeren. De vierde generatie wel. Ze heeft nu al een kindje die nu een peuter is dus ik zal ff veel gaan uppen om zo snel met de 4e generatie te kunnen beginnen
Vanmiddag een (dubbele) update
Mijn wekker ging heel zachtjes af, het was twee uur ’s nachts. Snel zet ik hem uit, mijn ouders of Lucas mogen niet wakker worden. Vlug kleed ik me aan en doe mijn haar en make-up. Ik check eerst nog even of iedereen wel echt slaapt voordat ik naar beneden loop.
Als ik beneden ben miauwt Grace naar me, snel geef ik haar een aaitje in de hoop dat ze dan ophoudt met miauwen.
Gelukkig is het huis van Finn niet ver weg maar ik moet alsnog 10 minuten lopen. Met de auto gaan zou ook geen optie zijn omdat dan mijn ouders en/of Lucas wakker zouden worden.
Ik ben blij als ik eindelijk voor zijn deur sta en ik druk op de bel, snel kijk ik om me heen of niemand me ziet. Ik ben namelijk behoorlijk beroemd en dat is Finn ook. En mijn nachtelijke avontuurtjes mogen natuurlijk niet in de bladen staan.
Al snel doet Finn open en kust me meteen.
‘Ik hou van je en ik heb je gemist.’ Fluistert hij.
‘Ik hou ook van jou en heb je ook gemist.’ Zeg ik.
Ik kus hem terwijl ik diep van binnen bang ben. Bang dat mijn ouders dit ontdekken en mij huisarrest geven. Nog maar twee maanden, twee maanden tot mijn afstuderen, twee maanden totdat ik met Finn naar Bridgeport kan verhuizen…]
Al snel kussen we niet meer op de bank, maar op bed. Het voelt geweldig om hem weer te zien, hij is namelijk het grootste deel van de tijd in Bridgeport, omdat hij daar voetbalt.
We schelen maar vier jaar, alleen het wordt niet geaccepteerd als een tiener een relatie heeft met een jongvolwassene is, ook al is het leeftijdsverschil nog zo klein.
En terwijl ik eigenlijk maar een paar uur met hem had, viel ik in slaap. Net als hij. ’s Morgens als ik wakker wordt en het licht begint te worden en ik de vogeltjes hoor fluiten voel ik me helemaal gelukkig, gelukkiger dan ik me in tijden gevoelt heb. Totdat ik me realiseer dat ik eigenlijk thuis zou moeten zijn, in mijn eigen bed, zonder Finn…
Hoofdstuk 3: The ugly truth
Sporten. Het enige wat me op dit moment wat rust in mijn hoofd kan geven. Ik trap hard tegen de bal aan, al mijn frustratie probeer ik erin te leggen.
Toen ik een week geleden wakker werd ging ik meteen naar school, mijn ouders stuurde ik een smsje dat ik al wat eerder naar school was vertrokken voor een excursie. Lucas stuurde ik een berichtje met het verzoek om zijn mond te houden dat ik de eerste twee uur vrij had.
Gelukkig kwam ik er goed van af, deze keer ten minste….
Ik ga zo op in het sporten dat ik niet door heb dat mijn vader aan komt lopen.
‘Hoi Megan, heb je zin om mee te gaan eten? Ik moet voor mijn werk in een ander restaurant gaan eten en het zou leuk zijn als je meegaat.’ Zegt hij.
Ik besluit voor deze keer ja te zeggen, de laatste tijd maken we weer de hele tijd ruzie en ik wil onze band verbeteren, ook al heeft het waarschijnlijk weinig zin omdat ik die band toch wel ga verpesten als ik de waarheid vertel.
Samen lopen we het restaurant in en we krijgen een heel simpel menu. Het was ook wel te verwachten, het restaurant kan je meer een snackbar noemen dan een restaurant.
‘Zullen we nog even buiten gaan zitten?’ Vraagt mijn vader.
‘Oké, gezellig!’ Zeg ik, misschien iets te opgewekt.
We beginnen gezellig over koetjes en kalfjes te praten en het lijkt echt een gezellige avond te worden, zoals vroeger. Vroeger, toen ik nog altijd eerlijk tegen hem was en ik in zijn ogen niks fout kon doen. Alles wat ik deed was toen goed, en hij steunde me onvoorwaardelijk…
‘Ben je er nog?’ Vraagt hij als hij ziet dat ik met mijn gedachten er niet bij ben.
‘Ja, ik dacht aan iets wat ik nog voor school moet doen. Misschien kunnen we maar beter naar huis gaan, ik moet nog een project afmaken.’ Lieg ik.
‘Als we het toch over school hebben, heb je al een leuke universiteit gevonden?’ Vraagt hij.
‘Waarom moet jij het altijd over universiteiten hebben!’ Schreeuw ik naar hem en ik zie de hoofden van alle aanwezigen onze kant opdraaien.
‘Wie zegt dat ik naar de universiteit wil? Misschien wil ik net zoals Lucas wel mijn passie volgen! Sport! Heb je daar ooit eens aan gedacht?’ Vervolg ik.
‘Omdat je toch nooit goed genoeg zal zijn om een topsporter te worden! Je vergooit heel je toekomst als je nu besluit om niet te gaan studeren!’ Schreeuwt hij.
Tranen springen in mijn ogen en ik ren weg, ik hoor mijn vader nog schreeuwen dat ik terug moet komen maar ik loop gewoon naar huis, ook al is het een half uur lopen.
Als ik thuis kom zitten mijn ouders aan de keukentafel. Meteen staan ze op als ik binnenkom.
‘We moeten praten.’ Zegt mijn moeder.
‘Ik hoef niet met jullie te praten.’ Zeg ik. ‘Jullie snappen mij toch niet.’
Ik stamp naar boven en hoor mijn ouders roepen dat je je problemen niet oplost door weg te lopen maar ik weet dat het in dit geval het beste is. Want als ik de waarheid zou vertellen… als ik zou vertellen dat ik 1,5 maand zwanger ben…
Laatst gewijzigd door Loungefan op ma 09 jun 2014, 19:18, 1 keer totaal gewijzigd.
Bedankt alledrie. Ik ben de afgelopen dagen iets meer bezig geweest met leuke dingen dan met school dus ik moet nu ff hard werken omdat ik alles niet al te slim gepland heb...
Ik heb de screens al wel voor de volgende update dus ik hoop morgenmiddag een of twee updates te schrijven. En ik ga morgen als het goed is studententijd kopen
Ik twijfel trouwens nog of Megan naar de universiteit moet gaan (ze heeft dan al wel twee kinderen) dus ik maak een poll. De vraag is dus of Megan naar de universiteit moet gaan (en haar twee kinderen thuis moet laten) of dat ik deze generatie snel afmaak en de kinderen naar de universiteit gaan
Ik had eerst 'Ja' gestemd, omdat het me wel leuk leek als ze lichamelijke opvoeding ging doen, maar nu ik je berichtje zie, denk ik toch maar 'Nee'. Kan je lekker snel door deze generatie heen, dus veel updaten.
Bedankt
Er zijn nu 4 stemmen voor dat Megan WEL naar de universiteit gaat.
En er zijn nu 3 stemmen voor dat Megan NIET naar de universiteit gaat.
Dus als je nog wil stemmen: stem snel want ik sluit de poll over 1 à 2 dagen
Vandaag komt er trouwens nog een (lange) update
Ik werd wakker net als elke andere zondagmorgen. Alleen deze dag zou anders zijn, deze dag zou het begin zijn van een nieuw leven. Vandaag zou ik volwassen worden en eindelijk mijn eigen keuzes mogen maken. Ik wordt in mijn gedachten gestoord door mijn telefoon die afgaat, ik zie dat het Finn is dus ik neem snel op.
‘Gefeliciteerd lieverd.’ Zegt hij. ‘En ik heb een verassing voor je, ik kom naar je feest!’
‘Dat is geweldig!’ Zeg ik.
We praten nog even en dan hangen we op, ik kleed me snel aan en loop naar beneden.
‘Lucas, ik moet je wat vertellen.’ Zeg ik nadat hij mij ook gefeliciteerd heeft en we lopen naar buiten. ‘Je weet dat ik nu al een tijdje wat heb met Finn, en ik ben je ook heel erg dankbaar voor dat je niks tegen pa en ma gezegd hebt.’
‘Maar…’ Zegt Lucas die al wat minder goed nieuws aan hoort komen.
‘Ik weet niet hoe ik je dit moet vertellen … maar ik ben zwanger. Nu al 3,5 maand.’
‘Echt? Maar hoe? En waarom heb je dit me niet eerder verteld? Je weet toch dat je me alles kan vertellen?’
‘Dus je bent niet boos?’ Vraag ik, nog steeds een beetje bang voor zijn reactie.
‘Ik vind het jammer dat je het niet eerder tegen me hebt verteld en dat je niemand, alleen Finn dan, had om erover te praten. Maar ik ben absoluut niet boos op je en ik wil dat je weet dat ik je altijd zal steunen. Alleen ik heb wel een vraag voor je: wanneer wil je het pa en ma gaan vertellen? Want je kunt het niet lang meer geheim houden.’
‘Ik weet het. En je begint het al duidelijk te zien.’ Zeg ik en ik zucht. ‘Vandaag leek me eigenlijk het beste moment, zeker nu Finn ook naar mijn feest komt…’ Zeg ik en ik vertel over het telefoongesprek van vanochtend.
‘Ik vind het eigenlijk wel leuk om hem een keer te ontmoeten. Zal ik erbij blijven als je het tegen onze ouders verteld, voor als ze erg boos worden?’
‘Ja misschien zou dat wel fijner zijn. Ik ben vooral bang voor papa’s reactie, vooral omdat ik hem al teleurstel dat ik niet ga studeren…’
‘Het komt wel goed, al lijkt dat nu misschien niet zo. Ook al worden ze boos, ze zullen echt wel bijdraaien, ze houden toch van je?’ Zegt Lucas en hij geeft me een knuffel, daarna horen we de eerste gast op het feest arriveren en we lopen snel naar binnen.
En dan komt natuurlijk het leukste moment van het feest, het moment waarvoor iedereen gekomen is: het moment dat ik (jong)volwassen wordt. Iedereen haalt zijn toeters tevoorschijn en begint hart te klappen. Ik blaas de kaarsjes uit en doe in mijn hoofd een wens, omdat hij anders natuurlijk niet uitkomt.
Nadat nog een aantal mensen me gefeliciteerd hebben zie ik Finn en we lopen snel samen naar buiten en gaan op het bankje zitten.
‘Ik heb je gemist.’ Zeg ik tegen hem. ‘Ik jou ook.’ Zegt hij en hij geeft me nog een kus.
‘Gaan we dadelijk met je ouders praten?’ Vraagt hij.
‘Ja, als het feest afgelopen is, omdat ze waarschijnlijk toch boos worden.’
‘En weet je al of je meegaat naar Bridgeport?’ Vraagt Finn. ‘Ik heb een mooi huis gevonden waar we met onze baby in kunnen gaan wonen.’
‘Natuurlijk ga ik met je mee. Ik wil jou zoveel mogelijk zien en dat gaat alleen daar.’
‘Gelukkig maar, ik wil je niet meer zoveel missen als dat nu het geval is.’ Zegt hij en hij laat zijn mooiste glimlach zien waardoor ik het gevoel krijg dat ik vanbinnen smelt.
Alleen helaas duurt dat mooie moment niet heel erg lang merk ik op als ik naar rechts kijk…
Daar staat mijn vader dan. Hij kijkt mij aan met een afkeurende blik en Finn haalt snel zijn arm van mij af.
‘Moet je me soms iets vertellen?’ Zegt hij op een bijna neerbuigende toon.
‘Nou?’ Vraagt hij als ik niet meteen reageer.
En toen, toen knapte er iets vanbinnen. Ik had sinds onze laatste ruzie elke keer weer mijn frustraties binnen proberen te houden maar deze keer lukte het echt niet meer.
‘Jij denkt ook alleen maar aan jezelf! Over hoe je kan opscheppen dat je dochter zo slim is en dat ze naar de universiteit gaat om daar medicijnen te gaan studeren! En ik heb je nog duidelijk proberen te maken dat dat niks voor mij was, is. Dat ik sport veel belangrijker vindt. En ja, als ik dan een vriendje heb dan vertel ik dat niet. Ik wil niet het zoveelste negatieve commentaar van jou horen. Ik niet nog een keer horen dat wat ik doe verkeerd is, ik wil niet nog een keer horen dat ik een slecht mens ben.’
‘Als jij vindt dat ik zo’n slechte vader ben die alleen aan zichzelf en aan zijn eigen eer denkt dan vertrek je toch gewoon? Dan ga je toch gewoon weg, samen met je “vriendje”?’ Zegt hij spottend.
‘Alsof ik dat al niet van plan was!’ Schreeuw ik naar hem. En nu sprak ik de waarheid, ik was van plan om met Finn weg te gaan, alleen ik hoopte dat het niet op deze manier zou lopen…
Ik loop naar binnen, alle gasten staan al op het punt om weg te gaan dus ik zeg hen nog snel gedag. Boven bots ik tegen Lucas op en vertel hem alles wat er net gebeurd is.
‘Het komt wel goed, dat beloof ik je.’ Zegt hij. ‘Hij houdt van je dus hij draait echt wel bij. Hoe reageerde mama eigenlijk?’
‘Ik heb haar niet gesproken en dat gaat ook niet gebeuren, ik blijf vannacht nog bij Finn in Lucky Palms slapen en daarna gaan we even een weekje op vakantie. En daarna na Bridgeport. Ik zal je heel vaak bellen, oké?’
‘Is goed zusje, pas goed op jezelf.’ Zegt hij en hij geeft me nog een laatste knuffel.
Die avond blijf ik bij Finn slapen, morgen zouden we voor een week op vakantie gaan naar Aurora Skies.
Ondanks alle tegenslagen van vandaag was ik nog redelijk gelukkig, ik was eindelijk bij degene bij wie ik wilde zijn en ik hoefde niet langer alles geheim te houden. Ik hield van deze man, en dat mocht wat mij betreft de hele wereld weten…
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Een beetje een lange update maar ik hoop dat jullie hem toch leuk vinden
Ik hoop vandaag nog een of twee hoofdstukken te schrijven (en misschien ook te posten) maar dat ligt aan hoe het gaat met mijn huiswerk
Laatst gewijzigd door Loungefan op ma 09 jun 2014, 19:14, 1 keer totaal gewijzigd.
De volgende ochtend pakken we al onze spullen in, een gedeelte stoppen we in de verhuiswagen en een ander gedeelte stoppen we in de auto, onze bagage voor onze reis naar Aurora Skies.
Als we eindelijk alle spullen hebben rijden we weg, ik kijk nog een keer achterom en zeg mijn oude leven gedag. Vanaf nu zal alles beter worden.
Aurora Skies is werkelijk prachtig, net als het huisje waar wij de komende week verblijven. Het huisje ligt in het centrum van Aurora Skies, dus alle winkeltjes, restaurant, etc. liggen op loopafstand.
Finn en ik pakken snel onze spullen uit en doen onze zwemkleding aan, waarna we naar het strand gaan.
Finn en ik blijven een hele middag op het strand en we zwemmen ook nog even in de zee. Het is midden in de zomer dus het water is gelukkig lekker warm.
Aan het strand is het verder erg rustig, waardoor Finn en ik lekker van elkaar kunnen genieten zonder al te veel pottenkijkers.
We zaten nog ongeveer tot 19.00 uur ’s avonds op het strand. Ik kroop lekker tegen Finn aan en zo keek ik samen met hem naar de zonsondergang.
Dit moment was volmaakt, perfect. Niks kon me op dat moment gelukkiger maken…
Daarna gingen we nog in een restaurantje eten, hier was – helaas – wel paparazzi te vinden. Daarom besloten Finn en ik na het eten – en na het afrekenen natuurlijk – naar buiten te gaan.
We gingen nog even op de grond zitten om naar de sterren te kijken.
‘Ik ben zo blij dat ik eindelijk bij je ben.’ Zeg ik tegen hem.
‘Ik ben ook heel erg blij dat ik nu bij jou ben. En dat jij mijn kindje in je buik hebt.’ Zegt hij en ik moet blozen. Snel kijk ik een andere kant op, zodat hij dat niet ziet.
‘Ik hou van je.’ Zegt hij als we thuis komen.
Ik krijg niet meer de kans om te zeggen dat ik ook van hem houdt want voordat ik het weet drukt hij zijn lippen al op die van mij. De rest van de avond zal ik maar voor me houden…
En het was heerlijk om elke dag naast hem wakker te worden, om elke dag samen met hem te ontbijten, om elke dag samen met hem te zijn.
Nu realiseer ik pas hoeveel ik behoefte daaraan had. En hoe dankbaar ik ben voor dat ik nu bij hem ben.
En we lagen niet alleen op het strand, we maakten ook een luchtballonvaart. Ik kreeg eerst last van hoogtevrees, maar toen ik me daar overheen had gezet begon ik te genieten. Je kreeg vanaf deze hoogte een heel ander beeld van Aurora Skies.
Maar we genoten niet alleen van het uitzicht, maar ook van elkaar, om het maar op een nette manier te zeggen.
En zo kwam dan een geweldige week ten einde…
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
De tweede update al van vandaag Ik wil snel jullie screens laten zien van het studentenleven dus ik zal nu even heel veel gaan updaten
En bedankt voor jullie reacties
Laatst gewijzigd door Loungefan op ma 09 jun 2014, 19:21, 1 keer totaal gewijzigd.
maar ik hoop dat jullie hem toch leuk vinden 
