zo leuk! maar wie is dat blonde meisje...

Prixa is zo überschattig
Ben echt benieuwd naar wat ze allemaal gaat beleven

Haha, wist wel dat jullie benieuwd waren!
Dan nu hier de eerste update van generatie 2! Het Proloog!


------------------------------------------------

Generatie 2:
Prixa Xila.



-----------------------------------------------

Proloog.



Een zonnige dag. Ja, dat is het. Mijn woonkamer word verlicht door de zonnestralen, terwijl ik, Prixa, geniet van de ochtend op mijn bank. Het leven is een stuk levendiger geworden toen ik gisteren hierheen verhuisde. Mijn gedachten zinken weg naar vroeger, heel in het begin. Mijn jeugd en hoe ik me ontwikkelde tot de jonge vrouw die ik nu ben. Ik ben veel veranderd, dat zeker.. maar voor mijzelf alleen maar positief. Al dacht me moeder hier anders over.



Ik was altijd een vrolijk en lief kind, zoals mijn moeder dat zei. Ook een hele snelle leerling. Ik kan mij die tijden niet meer herinneren. Niet zoals ze écht waren, in ieder geval. In mijn jongere jaren, oftewel kleutertijd, was het merendeels alleen ík en me moeder. Ze hebben mij eigenlijk nooit verteld waarom, maar eerlijk gezegd, had ik hier ook geen vraag naar gehad. Later, rond een jaar of 6, was hij er plots wel. Ik kan mij de dag dat hij aanwezig werd in mijn leven niet meer heugen. Het is allemaal te lang geleden; al zegt mijn moeder dat het bij haar in d'r geheugen gegrift staat.



Mijn vader en ik werden al vrij snel erg close, net als ik en me moeder. Pappa was vaak in mijn latere jeugd aanwezig. Het was en is een hele lieve man. Een grappenmaker, maar toch heel zorgzaam. Hij nam me vaak mee naar buiten en dan niet alleen het meertje naast het huis. Hij liet me meer van de wereld zien. Ja, mijn vader betekent veel voor mij. Mijn moeder is, wat dat betreft een heel ander persoon. Ze is lief en zorgzaam, maar heeft haar eigen soort normen en waarden waar ik me vroeger streng aan hield en heilig in vertrouwde. Ik wou, bijvoorbeeld, na het zien van de stad en andere kinderen op straat, heel graag naar school. Uiteraard paste dit niet in haar beeld van hoe mijn opgroeiing zou zijn, net als veel dingen waar ik als kind naar verlangde. Mijn vader begreep mij meer. Mijn moeder vond dat ik maar raaskalde.



Als tiener begon ik meer mijn eigen willetje te krijgen. Ik ging nog steeds niet naar school, maar had wel een parttime baan genomen. Mijn ouders wisten én weten hier nog steeds niks vanaf. Ik liet ze altijd maar in de waan dat ik buiten bezig was. Het is, denk ik, gewoon een kwestie van vrijheid geweest. Het gevoel dat je niet aan één ding gekluisterd bent. Na een bepaalde tijd ging ik steeds meer met mensen om. In mijn ogen waren ze niet zo 'demonisch' als mijn moeder ze beschilderde. Steeds meer begon ik mij moderner te kleden en verfde zelfs mijn haar, tot ergernis van mijn moeder. Ze vond dat ik onze soort ten schande maakt. Ik was het hier niet mee eens. Ik wil gewoon normaal zijn. Er was geen optie om ons volk überhaupt in leven te houden, als er maar drie van waren. Ik besloot gewoon, voor mijzelf, meer tussen de generatie van nú te passen. Mijn vader snapte mij wel, zoals altijd. Zelfs hij kon begrijpen dat zij mij uiteindelijk los moesten gaan laten.



Een paar dagen geleden werd ik 20. Ik had al rondgekeken in het centrum naar huizen. Ik hield van de moderne strakke lijnen en de omgeving. Het idee dat als je uit het raam keek, je tenminste iemand zag lopen. Veel te lang had ik mijn dromen uitgesteld. Het was tijd om mijn ouderlijk nest te verlaten en dat had ik ook zeker al gepland. Gisteren had ik mijn koffers gepakt en klaargezet in mijn oude kamer. Toen ik het me moeder vertelde reageerde ze zoals verwacht. Ze wou er niks van weten en negeerde daarna eigenlijk de hele situatie. Toch lukte het me om een dikke zoen op haar wang te plakken. Mijn vader was, daarentegen, heel blij voor me. Hij omhelsde me en wenste me veel succes in mijn ontdekkingsreis naar mezelf en vertelde me hoe trots hij was de dag dat hij me zag en nog steeds is. Na het afscheid keek ik nog even rond in het huis dat ik mijn hele leven gekent heb. Het was tijd mijn koffers te pakken en mijn vleugels uit te slaan. Dus, dat deed ik.



Anderhalf uur later kwam ik hier aan. Een prachtig en simpel modern huis, gekocht van het geld dat ik had opgespaard van mijn bijbaantje. Ik had zelfs nog geld over voor nieuw meubilair. Ik weet nog hoe ik, bij de eerste stap in mijn tuin, mijn koffers neerzette en met bewondering staarde naar het gebouw. Ik voelde me euforisch, maar vooral trots dat ik dit zelf had geregeld en betaald. In een oogwenk was ik zó volwassen geworden. Het leven flitst aan je voorbij als je niet oplet.



Nu, vandaag, zit ik hier, in mijn eigen huis. Gisteren was de drempel die ik moest overstappen naar een nieuw begin en vandaag.. zou het echt van start gaan. Ik glimlach, strijk mijn hand door me haar en ga koffie zetten.



---------------------------------------------------

Hoop dat jullie het wat vinden! Ikzelf vind haar erg mooi!

leuke proloog!
Ze is zeker mooi ben benieuwd naar hoofdstuk 2 ^^

Ik lag een stuk achter met lezen, maar ik ben weer bij.
Je hebt Generatie 1 echt prachtig afgerond!
En dan Generatie 2 zo goed begonnen. Prixa is echt prachtig!

Super update! Ze is idd erg mooi =D

ik vind haar huis echt prachtig, zo mooi! ze is ook zo knap en echt geweldig hoe je dit alles uitwerkt, en ben benieuwd hoe haar kinderen worden, half-alien half-mens misschien?

Leuke proloog. Prixa is erg mooi en dat huis is echt stoer.

Super leuk!
En Prixa is indd erg mooi! <3

Prixa is idd mooi

Dave heeft alles al gezegd wat ik wou zeggen!! Hele leuke up!!

Dank jullie allemaal! Ik vind het leuk dat jullie zo positief reageren op Prixa, aangezien ze wel veranderd is! Haha!

Ik wil vandaag wel even melden dat er geen update komt vandaag, aangezien ik iets aan het proberen ben op de sims wat ik al een tijdje graag wou uitproberen, namelijk; Rijtjeshuizen die functioneren net zoals een appartement. Uiteraard zonder downloads, net zoals al mijn andere huizen. Zodat jullie ze ook gewoon kunnen gebruiken.

Sorry dat er geen update komt vandaag!

zo mooi

Eén dagje kunnen we wel wachten toch? Je updatet al super vaak (:

En Prixa is idd erg mooi, al zou ik denk ik haar paarse haar leuker hebben gevonden. (: Maar dat blonde haar en die blauwe huid vind ik samen ook erg mooi

Wat kan jij mooie sims maken zeg ,ben gewoon een beetje jaloers. Hele mooie up en ik ben benieuwd hoe het met haar zal gaan.

Haha, dankjewel Big Mama! Ik weet ook niet hoe het zit. Al is Prixa's gezicht niet aangepast. Nope, dat koppie heeft ze van d'r ouders!

Anyways, bedankt voor het wachten iedereen! Hier zoals gewoonlijk, beloofd, weer een up!
Soms moet ik gewoon een dagje even een break om weer even inspiratie te krijgen. Wil niet het gevoel hebben dat ik verplicht ben een update te plaatsen en het dan af ga raffelen. Dat zou zonde zijn! Maar volgens mij lijd dat ene dagje niet onder mijn reputatie van snelle posts (Hoop ik O_O)

Veel leesplezier!

----------------------------------------------------

Hoofdstuk 2.
- Rustige dag, Onrustige nacht.



Terwijl ik mijn koffie zat te drinken hoorde ik het krantenmeisje buiten de krant van vandaag al voor mijn deur leggen. Ik drink gauw mijn Espresso op om hem te gaan lezen. Ideaal, vond ik het, dat de krant hier werd bezorgd. Bij mijn ouders thuis was dit niet zo. Het gedeelte waar hun huis staat is veel te ver afgelegen van het centrum zelf. Ik plaats mezelf weer op mijn bank om de advertenties te lezen die mij misschien wel aan een nieuwe baan kunnen helpen. Ik had immers een betere baan nodig wou ik mezelf gaan onderhouden. Snel gaan mijn ogen langs de pagina's van de krant. Er waren veel baan aanbiedingen, maar niet iets wat mij aansprak. Journalist? Nee, dan zou ik de bijzondere dingen in het leven als een verplichting gaan zien voor me werk. Zaken? Kantoor is niks voor mij. Kok? Ik houd wel van eten, maar niet genoeg om er me baan van te maken. Ik slaak een zucht wanneer ik de krant dichtsla. Is er dan niks dat ik echt zou willen doen?



Na een aantal uren nog te hebben zitten piekeren over wat ik nou wel zou doen, was ik er nog steeds niet uit. Ik stond op en bedacht me maar naar de winkels te gaan. Als ik nu alleen maar thuis zou zitten na denken over hoe ik mezelf nou ging voeden en onderhouden, zou ik helemaal gek worden. Nee, dat is niet de bedoeling. Al vrij snel was ik buiten in het midden van het centrum. Het is dan ook maar 5 minuutjes lopen van mijn huis af en het scheelde betalen voor een taxi, aangezien ikzelf geen auto heb. In het centrum aangekomen te zijn, ga ik rustig mijn boodschapjes doen en een leuk boek kopen voor 's avonds in bed of gewoon wanneer ik een rustige ochtend in mijn woonkamer wou beleven. Ik kijk op mijn mobieltje hoe laat het is en het was al halverwege de middag. De tijd leek voorbij te vliegen, maar toch had ik het gevoel dat mijn dag niet goed gevuld was.



Ik keek nog één keer op mijn mobieltje naar de tijd en twijfelde of ik nog even naar het Riverview park zou gaan. Van de 5 overdekte parken is dit toch wel mijn favoriet. Ach, waarom ook niet? Ik loop vluchtig naar de opening van de dome en ruik gelijk al de zoete geur van de bloemen. Het is vandaag niet druk en ik ben vrijwel de enige aanwezig, wat mij de kans geeft om optimaal te genieten van alles. Mijn oog valt op een klein groepje vlinders en ik weet gelijk wat ik eerst wou bekijken. Hoe dichterbij ik kom, hoe mooier ze zijn. Één van de kleinere komt op mij afgevlogen en gaat speels op mijn handpalm met zijn vleugeltjes wapperen. Ik keek verwonderd naar het prachtige kleine insectje en het toverde een glimlach op mijn gezicht.



Wanneer de vlinders weer een ander plekje opzoeken in het park, doe ik mijn 'routine' rondje. Als ik in dit park ben, verken ik het elke keer weer. Je weet maar nooit wat voor ontdekking je nu weer doet. Ik rook aan de bloemen, speelde met het water in de fontein, maar toen zag ik ineens een klein stekelig wit beestje achter één van de bomen. Het was een dwerg-egeltje en het leek totaal niet bang voor mij te zijn. Ik werd spontaan verliefd op het kleine beestje en precies zoals ik ben; ik nam hem mee naar huis. Ik zag immers nog een hokje staan ergens in de berging wat de vorige bewoners hadden achtergelaten. Eenmaal thuis en Lilo, zo heb ik hem genoemd, in zijn nieuwe hok gedaan te hebben, voelde ik mij moe worden. Even rek ik me uit en bedenk me dat ik nog niks gegeten heb. Alhoewel ik honger heb, ben ik te lui om eten te maken en pak snel een boterham om vervolgens rechtstreeks naar me bed te gaan.



Ondanks dat ik vandaag veel gedaan had, zoals Lilo's hok naar boven hebben gesjouwd die totaal niet aan de lichte kant was en veel buiten was geweest, kon ik moeilijk in slaap komen. Niet alleen door het feit dat ik nog steeds werkloos was, maar vooral omdat er een geluid overheerste deze nacht. Het was een sereen en klassiek geluid dat ik niet eerder gehoord had. Ik vond het mooi, dat zeker; maar mijn nachtrust leidde hieronder. Een uur lang had ik liggen woelen, tot ik besloot eruit te gaan en te kijken waar het vandaan kwam. De felle klanken klonken nog steeds door mijn huis heen. Vanuit mijn raam keek ik rond in de buurt. Alles leek rustig te zijn buiten en toch was het hierbinnen heel rumoerig. Ik wrijf even in me ogen wanneer ik zie dat het al 2 uur 's nachts is. Slapen had geen zin meer, aangezien ik eruit moest over een paar uurtjes om vroeg te beginnen met werk zoeken. Ik leun achterover op me bed, steunend op me handen, en vraag me rest van de nacht af waar dit vreemde geluid vandaan kwam, tot het rond het ochtenduur ineens ophield. Nog nooit in mijn leven had ik zo'n vermoeiende nacht gehad als deze en hoopte dat het niet weer zou gebeuren..

Leuke up
Nu wil ik best weten waar dat geluid vandaan komt

Hey, sorry, ik heb hier nog nooit gereageerd maar ik volg het wel. En ik vind het super! Je schrijft op een hele makkelijke manier, en je foto's zijn ook super.

Een kleine tip: Af en toe gebruik je bijvoorbeeld 'me moeder'. Dat me is voor mij soms best storend om te lezen omdat het eigenlijk 'mijn moeder' hoort te zijn.
Nouja, een klein dingetje. Kijk maar of je er wat mee doet.

Ga vooral zo door, het is echt een goed verhaal!

Leuk. Prixa's huis ziet er echt leuk uit!

leuke update! en dat egeltje is echt poepig ^^
En natuurlijk is het niet erg als je een keer niet update.
wij blijven het wel lezen hooooor !!! :3