Hoofdstuk 5: de zoektoch naar de ware (deel 2)

Na een hele dag in de sportschool te hebben rondgehangen vond ik het mooi geweest. Ik belde een taxi en reed naar huis. Ik viste nog snel een bord cornflakes uit de koelkast. De cornflakes begonnen langzaam de smaak van de koelkast over te nemen... Ik kroop vroeg in bed. De volgende morgen was immers mijn eerste werkdag! Terwijl ik nog even zat te dagdromen kwam het in me op dat mijn baas eigenlijk best wel heel erg leuk was... Wie weet!

Ik stond de volgende morgen vroeg op. Ik kleedde me aan en belde een taxi. En natuurlijk, diezelfde taxichauffeuse zat er weer! Ik zei haar dat ze naar de sportschool moest reiden. Ik wilde nog even douchen. Ik rook niet echt fris meer en wilde een goede indruk maken. Douchen dus!

Na een uurtje douchen kleedde ik me aan en liet de taxichauffeuse naar de salon werken. Vrolijk kwam ik binnen en als eerste begroette ik mijn baas en collega. Hij was knapper dan ik me herrinnerde!
"Goedemorgen Ann, lekker geslapen?"
"Heerlijk! Moet er nog iemand gestyld worden?"
"Jazeker, de eerste kamer links van je, daar staat meneer Greene."

Ik in de richting die me werd aangewezen. Ja hoor, daar stond hij wel.
"Goedendag meneer, mijn naam is Ann. U wilde een make-over?"
"Ja, anders zou ik hier niet zijn hè! Ik wil nieuwe alledaagse kleding. Kun jij dat voor me regelen?"
"Jazeker. Dat komt voor elkaar!"
Ik zocht wat kleding op in zijn maat en ging aan de slag.

Na een kwartiertje was ik klaar. Ik liet mijn klant het resultaat zien.
"ALSJEBLIEFT ZEG?! wat is dit nou?! Jakkes, nee, ik zoek wel iemand anders. Hier heb je een paar euro voor de moeite."
Boos liep de man weg. Daar stond ik dan! Ik had geen idee wat ik nu moest doen. De klant roepen en een gratis tweede make-over aanbieden? Hem laten gaan? Ik hoorde voetstappen.

Mijn collega kwam binnen.
"Ging het niet helemaal naar wens?"
"Oh het spijt me zo erg! Echt waar! Ik dacht dat ik het goed had gedaan en..."
"Je hébt het ook goed gedaan," onderbrak hij me, "de klant was gewoon kieskeurig."
Ik was gerust gesteld. Hij was zo lief! We kletsten nog een tijdje en toen probeerde ik te flirten...

"WAAR BEN JE MEE BEZIG?!" gilde hij.
"Eh.. nou..."
"Mens, ik ben getrouwd! Ik ben niet geïnterreseerd in jou! We zijn gewoon vrienden!"
Een traan biggelde over mijn wang. Hij vond me toch leuk?!

Met gemenge gevoelens rende ik weg. Weg van die plek! Weg van waar hij was! Ik was boos, verdrietig, teleurgesteld...
"ANN, TOE NOU!" hoorde ik achter me.
"HET SPIJT ME, ZO BEDOELDE IK HET NIET!"
Het kon me niet schelen. Ik wilde hier niet meer zijn. Ik besloot dat ik ontslag zou nemen.
------------------
terug naar de inleiding
Laatst gewijzigd door maike0090 op ma 06 sep 2010, 19:01, 3 keer totaal gewijzigd.