Ik deed de deur open en zag Rosaline voor mijn neus. Ze stond daar maar wat te zwaaien. We barstten in lachen uit. 'Rosaline ! ' Gilde ik. Ze lachte. 'Ga je me nog binnen laten of niet.' Zei ze met een grote 'smile' op haar gezicht. Ik schoof onmiddellijk opzij en liet haar binnen. Ik deed de deur achter mij dicht.
Ik draaide me om en ik vloog om haar hals. 'Ik heb je zo gemist!' zei ze. 'Wat dacht je, je was al een jaar weg !' Zei ik tegen haar. Ze liet me los en zei toen: 'Ja je weet die japanners zijn nou eenmaal niet de makkellijkste mensen.'
'Dat wist ik niet' Zei ik glimlachend en ze begon te lachen.
Rosaline liep door naar Isabella. Ze schonk geen blik toe naar Lily en zei heel droog 'Hoi' en liep weer verder. Dat was ik even vergeten. Lily en Rosaline hadden vorig jaar in de winter ruzie gemaakt. Rosaline had niet alleen ruzie met Lily maar bijna met de hele familie Sky. Een lang verhaal. Ze pakte Isabella op en gooide haar in de lucht. 'Mijn schatje wat ben jij groot geworden zeg !' Zei ze tegen haar. Isabella giechelde maar wat.
Rosaline richtte zich weer op mij. 'Eh, ik was eigenlijk van plan om jullie te komen halen voor een hapje...' Zei ze tegen me.
Net op het moment dat ik iets wilde zeggen onderbrak Lily mij. 'Ik moet toch gaan..' en dit keer onderbrak ik haar. 'Nee je ging hier blijven. Je komt mee Lily.' Zei ik en greep haar arm. Ze keek me aan. Ik probeerde die puppyogen na te doen.
'Het is goed, ik wil dat je meekomt.' Zei Rosaline tegen haar. 'Nee dankje.' Zei Lily, ze bleef bij haar eerste gedachte. 'Toe nou' Drong Rosaline aan. 'Ik wil het goedmaken.' Voegde ze eraan toe. Dat ging snel, ik hoefde haar niet eens te overtuigen. Ik hoopte dat ze het ook zo snel zou willen goedmaken met Shane. Maar daar was ik nog niet zo zeker over. 'Oke dan.' Zei Lily uiteindelijk. 'Ik ga even mijn jas halen.' voegde ik eraan toe.
We gingen naar het dichtsbijzijnde snackbar. Ik duwde de deur open en al snel rook ik de verse oliegeur, de frieten en andere fastfood, ik ging naar binnen.
Ik bestelde een broodje en Rosaline en Lily bestelden frietjes. Voor Isabella bestelde ik een potje yoghurt.
Lily had ergens in een hoekje een plaatsje gevonden en we liepen ernaartoe nadat we hadden besteld. Het was een tijdje stil. We wachtten op diegene die de stilte zou verbreken. Het was Isabella. 'Mama.' Zei ze tegen me. 'Wauw lieverd je eerste woordje !' Riep ik enthousiast. Een paar mensen keken me vreemd aan en een oude vrouw glimlachte naar me.
'Ze is heel erg schattig Lauren.' Zei Rosaline en draaide zich naar Lily. ' Ze heeft jou ogen.' Zei ze tegen haar. Lily bloosde en ze bleef naar mij kijken. Ik knikte heel kort naar haar, bijna onzichtbaar. Ze draaide zich nu om naar Rosaline. 'Dankje.' Zei ze zacht.
'Ze lijkt toch nog wel meer op Lauren vind ik.' Zei ze
Toen arriveerde de serveerster en bracht onze bestellingen. Het smaakte heerlijk. Dit was de eerste keer dat we hier kwamen eten en het zal zeker niet de laatste zijn.
Na het eten besloot ik eens even een bezoekje te brengen naar de WC. 'Oh ik moet ook nog.' Zei Lily en kwam mee. 'Ga maar.' Zei Rosaline, 'dan betaal ik wel even.' Zei ze
Rosaline zette Isabella even neer. 'Sta toch op lieve meid.' Zei ze tegen haar. Maar Isabella wilde persé zitten. Rosaline stond op om naar de kassa te gaan en te betalen.
Maar om dat moment...
Rosaline draaide zich om en Isabella was er niet meer. Ze was nergens !
Wat voor verassing staat Lauren te wachten als ze terug binnenkomt?
