Update 4: Ongewenste gast!!
Het was nacht Sunset Valley, iedereen sliep rustig...

Behalve ik...
"Man, ik hoor weer vanalles en het komt van buiten!" Zei ik vastberaden.
Ik liep richting het balkon.

"Zie je wel!" Zei ik. "Ik wist het!" Ik trok vlug wat kleren aan en sprintte de trap af.

IK rende naar buiten en bleef even kijken voor de garage.
"Daar! Achter die deur!" Dit keer riep ik, en de persoon hoorde het en sloeg op de vlucht, en ik er achteraan!

Ik rende door de garage en weer naar buiten, maar de persoon was weg. Ik liet me echter niet verslaan en rende door het tuinhek. Ik moest hem pakken!

Daar ja!
"Shit!" Ik rende er nog wel heen, maar ik bleef vasthangen in de struiken.

"He!" Riep ik vol verbazing. "Dat! Een trap??" Ik wist het niet zeker en ging kijken. Ik deed een paar struiken opzij en het was inderdaad een trap!

Zo nieuwsgierig dat ik ben, ging ik meteen naar beneden. Dit was echt goed verborgen, want ik had het nog nooit gezien!

Ik daalde de smalle stenen trap af en kwam in een donkere muffe ruimte met 1 deur en hoop stenen.
"De linkse deur is op slot, misschien moeten die stenen hier weg." Zei ik tegen mezelf.
Ik begon te hakken.

En daar verscheen plots nog een deur!
"Zo, het is net een goocheldoos hier." Lachte ik.
Ik haalde de laatste stenen weg en opende de deur.

In de gang erachter was het veel donkerder, gelukkig hing er een fakkel. Het begon ook aardig stoffig te worden en ik kreeg last bij het ademen.

Ik keek om de hoek, daar brandde ook een fakkel. Waar zou die...
"Wacht, ik hoor stemmen!" Dacht ik paniekerig. "Ik moet hier weg!" Ik draaide om en rende weer terug.

"Dit moet Christa weten, en snel!" Zei ik tegen mezelf. Zodra ik boven was maakte ik haast om nog een paar trappen te beklimmen voordat ik bij Chrissy was.

Het was al ochtend, ze zou zich vast afvragen waar ik blijf.

Hijgend kwam ik binnen vallen. Ze was gelukkig al wakker.
"Christa! Chrissy bedoel ik, kom!" Riep ik gehaast.
"Ho ho, wat is er?" Vroeg Chrissy die onder de dekens vandaan kwam.
Ik legde het uit van de mysterieuze man. Ze was geschrokken en kwam mee.

Ik rende alvast vooruit.
"Ik doe eerst andere kleren aan!" Riep ze me na.
"Is goed zie je zo!" Riep ik terug.

Ze volgde me de trap af, en ze was verbaasd dat het haar ook nog nooit was opgevallen.
"Het wordt steeds gekker hierzo!" Zei ze gespannen. Ze was een beetje voorzichtig, daar is niks mis mee gelukkig.

Toen we beneden waren hoorden we geen stemmen of voetstappen tot onze opluchting.

We kwamen op het punt waar ik was omgedraaid.
"Kijk uit Jay een val!" Riep Chrissy net op tijd.
"Dankje." Zei ik koeltjes. "Hij ziet kapot uit, die werkt niet meer."
"Gelukkig." Zei Chrissy opgelucht. We hoorden nog steeds niks anders dan het knetteren van de fakkels.

We kwamen in een lege ruimte waar een stuk van de muur gedraaid was.
"Een geheime deur."Zei ik. Ik liep de kamer in. "Niks hier, alleen een oude steen."
"Waar kwamen die stemmen dan vandaan?" Vroeg Chrissy zich af.

"Ik heb geen idee." Zei ik. "Misschien was ik het zelf?"
"Haha, dat zou pas dom zijn Jay

" Lachte Chrissy.
Toen klonk er een schuivend geluid, en ik keek naar de grond.

"......oeps...."

De mummie stonk naar 100 rotte eieren en 200 rottende vissen. Maar hij was ook van plan om Christa aan te vallen!
"Denk het niet he, meneer toiletrol!" Ik sprong er tussen.

Er brak een gevecht uit. Voor een 2302349 duizend jaar oude ondode stofbak kon hij nog verdomt goed vechten! Maar ik versloeg hem! Van de mummie bleef niks meer over.

Tot mijn blijdschap vloog Chrissy me om mijn nek.
"Je bent echt geweldig!" Zei ze zachtjes.
"Hee, het is hier geen plek om klef te gaan doen." Zei ik. "Laten we eerst maar eens naar boven gaan."

We snapte er nog steeds niks van, maar goed dat kwam later wel, het gevaar was opgeruimd.

Net bij de voordeur ging Chrissy's telefoon.
"Hallo met Christa Summers." Begon ze. "O hey Riley!!..... Ja......natuurlijk.........heb je het adres?......oke dan, zie je!"
"En?" Wilde ik weten.

"Riley is in Sunset Valley, ze komt zo hierheen en daarna gaan we naar het huis."
"Geweldig! Ik hoop voor je dat het lukt." Zei ik. We gingen naar binnen wat TV kijken. Dat deden we wel vaker, maar het was gewoon erg gezellig.

"Pff, wat is dit nou voor een rare film!" Lachte Chrissy.
"Geen idee, het gaat over robots ofzo." Antwoordde ik. "Maar goed, ik wilde nog iets weten. Wanneer ga je in het nieuwe huis wonen?"
"O, dat weet ik niet. Ik denk zo snel mogelijk maar we moeten afwachten of het wel lukt." Zei Chrissy. Op dat moment ging de bel.
"Ik ga!" riep Chrissy terwijl ze al weg was.

Chrissy stapte naar buiten.
"Zusjeeeee!" Riep Riley blij.
"Heeeey!" Riep Chrissy terug. Ze omhelsde elkaar.
"Kom binnen!" Zei Chrissy opgetogen.
"Wauw wat een huis!" Zei Riley vol bewondering. Chrissy leidde Riley naar de woonkamer toe.

Ik stond op om een hand te geven. Riley giechelde een beetje.
"Ik ben Jay." Zei ik vriendelijk.
"Hoi ik ben Riley." Zei ze verlegen.
"Ik heb een hoop over je gehoord, ga anders maar zitten. De 2 meisjes namen plaats op de bank, en ik ging weer in mijn luie stoel zitten.
"Wat ga jij vanavond doen Jay?" Vroeg Chrissy.
"Nou, geen idee. Beetje tv kijken, beetje computeren denk ik." Zei ik.
"Wij gaan er zo vandoor in ieder geval." Zei Riley.
"Oke, ik kan me wel redden alleen, denk ik." Zei ik.

Na 10 minuten stonden ze op om weg te gaan.
"Probeer ze niet om te kopen." Zei ik nog.
"Haha, wij komen terug als we een huis hebben!" Riep Chrissy lachend.
Toen ze weg waren wist ik het even niet meer.
"Ik heb echt niks te doen." Dacht ik. "Ik ga maar een kookboek lezen of zoiets."
Dat deed ik dus.

Ik ging voor het raam zitten in de groene gang naast de keuken. Ik begon te lezen toen het nog licht was.

Maar ik was pas klaar toen het donker was. Ik ging snel naar de keuken voordat de dames weer terug waren.

"Mm, dat wordt Pasta vandaag." Zei ik tegen mezelf toen ik de koelkast open deed. Ik moest binnenkort eens wat boodschappen gaan doen.

Ik ging snel te werk, en gelukkig was ik net klaar toen de meisjes binnen kwamen.
"En?" Zei ik.
"Gelukt!" Riep Riley blij toen ze de hoek om kwam, ze liet me echt hard schrikken.
"O dat is heel mooi." Zei ik. Maar ik zag er ook de donkere kant van in. "In ieder geval is het eten klaar.

Iedereen pakte een bord en ging aan tafel zitten.

"Je kan goed koken Jay!" Zei Riley.
"Haha, dat zegt Chrissy ook altijd." Zei ik lachend. "Je kunt wel zien dat jullie famillie zijn."
"Nou!" Zei Chrissy beledigd, maar op een leuke manier.
"Jullie hebben dezelfde ogen was me opgevallen." Zei ik met een lach.

"Waar kan ik vannacht slapen?" Vroeg Riley.
"Euhm, boven in het appartement van Chrissy is nog een slaapkamertje." Zei ik.
"Oke, heel erg bedankt." Zei Riley tevreden.
Ik zette de vuile borden in de afwasmachine. Riley was moe en ging douchen en daarna naar bed. Chrissy en ik gingen nog even op het balkon zitten.

"Ik heb geluk gehad." Mompelde Chrissy.
"Huh wat?" Zei ik.
"O, dat ik geluk heb gehad dat ik bij jou mocht blijven na die regenbui." Zei Chrissy. "Ik heb het echt heel erg goed hier."
"Ik ben blij dat te horen." Zei ik.

We zaten zo nog een tijdje, totdat het tijd was om te gaan slapen.
"Ik zal je wel weg brengen." Zei ik.

We liepen zachtjes naar de slaapkamer, want we wilde Riley niet wakker maken.
"Kom anders even naar binnen." Fluisterde Chrissy.
Ik volgde haar de slaapkamer in.

We bleven even bij het bed staan.
"Jay.." Fluisterde ze.
"Ja." Zei ik.
"Wat dacht je ervan om de vering van het bed eens te testen?" Vroeg ze verlegen.
"Nou, ik heb er nog nooit op gesprongen, maar als je er op wilt springen doe dan je schoenen uit." Zei ik.
Chrissy ging op bed liggen en vroeg of ik vannacht hier wilde slapen. Natuurlijk wil ik dat.

Ze kroop wat dichter tegen me aan.
Na een tijdje werd Riley wakker.

Ze gaapte.
"Oo, wat is dat nou allemaal. Jay had gelijk dat hij 's nachts geluiden hoorde!" Zei ze tegen zichzelf.

Ze bleef even in haar kamer staan luisteren.
"Oooo, nu snap ik het." Zei ze gerustgesteld.

Het werd nog een fijne rustige nacht.