Leuk!! Jordy lijkt me opeens heel aardig
Erg leuke update

Jordy is al iets beter, maar wat wil je dan ook? Een voicemailbericht al die gemiste oproepen.
Ook heel goed geschreven

Oh jee, hopelijk komt het allemaal goed.

Erg leuke update!

Dat was effkes schrikken.
Gelukkig dat Jordy bijgedraaid is en het van de kant van Alex bekijkt.

Wederom een prachtige en spannende update.

Wat fijn dat Jordy hem geloofd!

Maar het was wel even spannend hoor!

Mandy geeft niet op


De volgende dag kwam Mandy aanbellen...Ze was iets van plan.
Helaas deed niemand open omdat er niemand thuis was op dat moment.


Opeens kwam de moeder aanlopen.
"Mandy, wat kom je doen?" Mandy was blij om haar te zien, maar stond er toch ongemakkelijk bij.
"Mijn mobieltje is leeg, en ik moet echt iemand bellen. Kan ik de telefoon gebruiken binnen?" Vroeg Mandy.
Mandy was echter van plan om te kijken of ze het nummer kon vinden van Clara.


"Het spijt me, Mandy. Maar ik laat je niet binnen, je komt er ongelegen," zei de moeder. Mandy begon zielig te doen.
"Alsjeblieft, het hoeft maar vijf minuten te duren en dan ben ik direct weer weg," bleef Mandy doorgaan in de hoop dat de moeder van Alex van gedachten zou veranderen.


"Nee is nee, Mandy! Je kan beter terug naar huis gaan. Je kan niet hier altijd blijven komen wanneer het jou zint," vertelde de moeder.
"En Clara zeker wel?" Vroeg Mandy. De moeder raakte verbaasd, wie was Clara? Alex heeft tegen iedereen gelogen behalve tegen zijn ouders, hij kon het niet over zijn hart krijgen om tegen hun te liegen, vandaar dat ze niets wisten.
"Mandy, ga gewoon weg oké," zei de moeder.


Toen de moeder naar binnenliep bleef Mandy alleen achter...
"Ik heb u toch niets misdaan? Waarom doet u zo gemeen?" De moeder gaf geen antwoord en deed de deur dicht. Balend ging Mandy weer weg...


Aan het eind van de middag toen Alex thuis kwam, wou zijn moeder hem direct spreken over Mandy.
"Mandy was hier vanmiddag aan de deur, ze wilde ons telefoon gebruiken," begon zijn moeder. Alex schrok ervan maar probeerde zijn schrik in te houden.
"O, dat kan," zei Alex kortaf.
"Ik had een vermoeden dat er meer achter zat, want ze begon ook over Clara, wie is dat?"


Alex had dit niet zien aankomen, en was noodgedwongen iets te verzinnen.
"Carla is...Een goede vriendin van mij! Ze woont niet zover hier vandaan. Ik en Charel trekken vaak met haar op de laatste tijd," verzon Alex. De moeder keek verbaasd.
"Je hebt me nooit iets over haar verteld..." Alex knikte.
"Ja, ik vond het niet zo belangrijk, kan toch?"
"Maar Mandy gaf eerder de indruk alsof Carla je nieuwe vriendin is? En daarmee bedoel ik geen gewone vriendschap, maar echte liefde," ging zijn moeder door.
"Mandy ziet wel meer dingen die er niet zijn, maar als ze het de volgende keer weer vraagt, zeg maar dan dat ik erg gelukkig ben met Clara!" Zei Alex die even niets beters wist te bedenken.
Zijn moeder keek hem vreemd aan.
"Je bent veranderd, Alex. Ik kan je soms echt niet meer volgen, maargoed. Het is jouw leven..."


Alex had voor zijn verjaardag een nieuwe pc gekregen met een bureau. Hij ging ervoor zitten, hij voelde zich rot...Dankzij Mandy moest hij nu ook tegen zijn moeder liegen. Hij wilde ze wel vertellen hoe het werkelijk zat, maar dan zou die haar alleen maar ongerust maken.
Alex was nog nooit zo boos geweest op Mandy, wat hij ook deed...Ze bleef doorgaan!


Alex kreeg opeens een idee en ging zijn pc aanzetten. Hij ging naar Hyves...
"Nu zul je het krijgen, Mandy!"
Hij maakte een fake profiel aan met de naam: 'Clara Dijkhuizen'.


Toen het account geactiveerd was ging hij naar Mandy's profiel. Hij typte het volgende bericht:

"Hallo Mandy,

Hier spreek juh met Clara, ick bn niet so blij ermee dat jy nog steeds achter myn vriendjuh aanzit! Hij is van mij en niet van jouw! Ga juh hiermee door, dan heb juh een heel groot probleem.

Groeten,
Clara!!"

Alex koos met opzet ervoor om zo te schrijven, zodat Clara heel echt leek over te komen en niemand erachter zou zoeken dat hij dit geschreven heeft, omdat Alex altijd goed Nederlands schreef.
"Als je mijn familie niet met rust laat, ben je veel te ver gegaan...Ik pak je terug," zweerde Alex.

-------------------
In de volgende update raakt Mandy overspannen als ze Clara maar niet kan opsporen...

Erg mooi geschreven!

Je houdt Mandy wel heel erg voor de gek.

Het gaat wel erg ver allemaal...
Wel aardig dat je je moeder niet ongerust wilt maken!
Maar ik vind die actie van Hyves wel een goede zet!
Hopelijk raakt Mandy helemaal overspannen!

Wow, dit gaat wel erg ver allemaal... Hopelijk ga je niet nóg verder, maar we zullen zien...

Het was een gekke tijd toen ja...Waar ik zeker ook niet trots op ben. Maarja als je zolang wordt gestalkt dan kon je nergens anders meer aan denken, je wilde maar 1 ding en dat was van de stalker afkomen... Maar ik geef toe, het had normaler gekund.

hèhè, hopelijk loopt het voor Alex niet verkeerd en laat Mandy hem met rust.

BTW : Wederom een verrassende maar erg leuke update.

Weer erg mooi geschreven!

Eindelijk voorbij?


Mandy wist zich geen raad meer: Wat ze ook probeerde, Clara bleef onvindbaar. Ze sprak met Diana af in de stad.
"Ik weet het echt niet meer, Clara zat wel op Hyves, maar ik kan haar adres nergens achterhalen," vertelde Mandy.
"Heb je een beheerder erop afgestuurd?" Vroeg Diana.
"Ja, maar haar profiel heeft ze zelf verwijderd weer...Ik snap er niets van!"


"Mandy, zet dit hele toestand nou gewoon uit je hoofd. Alex is nu samen met Clara, en jij kan dr niet vinden. Het is gewoon over nu!" Mandy kon het moeilijk accepteren.
"Ik dacht echt dat Alex en ik weer bij elkaar zouden komen," zei ze jammerend.


"Alex is door gegaan met zijn leven, doe jij dat ook nou. Dit gaat al bijna anderhalf jaar door zo tussen jullie. Ik ben het ook al beu aan het worden. Zet hier nou voorgoed een punt achter, Mandy!" Mandy keek naar haar vriendin...Misschien had ze wel gelijk. Alex is nu met iemand anders...Ze moest hem vergeten.


Diezelfde dag ging Alex op zijn Hyves kijken, hij had een berichtje ontvangen van Mandy. Hij moest al zuchten.
"Houdt dit dan nooit op? Misschien werkt deze hele Clara-plan gewoon niet," toch opende hij het mailtje...


Alex las het volgende:

"Lieve Alex,

Ik sprak vandaag met Diana. Ik realiseerde me toen dat dit niet eeuwig door kan gaan. Jij bent met Clara nu, als zij je gelukkig maakt...Kan ik er niets tegen inbrengen. Ook al ben ik erg vervelend tegen je geweest...Het enige wat ik wilde is jou gelukkig maken. Jij bent en blijft voor mij een bijzondere jongen. Maar, ik besef nu dat ik je moet vergeten. Je zult geen last meer van mij hebben. Ik wens jou en Clara heel veel geluk samen in de toekomst!

Vaarwel,
Mandy,"


Alex stond op en keek opgelucht...
"Mandy heeft het opgegeven....EINDELIJK! Mijn plan is geslaagd!"


Hij belde meteen Charel op om het goede nieuws te vertellen.
Charel: "Weet je het echt ZEKER dat ze heeft opgegeven?" Alex moest lachen.
"Ik stuur je dat mailtje door, echt, ze meent het volgens mij! Het is voorbij, Charel! Het is EINDELIJK voorbij! Ze laat mij met rust," Charel was blij om dat te horen, maar had nog wel twijfels.
"Je weet het nooit met Mandy, maar misschien is het inderdaad echt afgelopen nu. Dan hoef jij ook niet meer zoiets idioots te doen zoals Clara verzinnen," vertelde Charel.
"Nee, ik vond het ook eigenlijk idioot. Maar het heeft wel geholpen, ik ben van Mandy af!"


------------------
In de volgende update is het één jaar en drie maanden later...

Pff, eindelijk!
Maar ik ben bang dat ze over één jaar en drie maanden weer terug komt..

Ik heb alles gelezen en pff, wat moet jij het zwaar gehad hebben, zeg! Ik leefde al heel erg met Alex mee en de gedachte dat het ook nog echt gebeurd is, is... angstaanjagend.
Ik hoop heel erg dat het na dat jaar en die drie maanden over is, maar... Ik vrees van niet.

YES!! eindelijk!! 2 erg leuke update's

Bedankt voor de reacties weer Maar, het verhaal is nog niet afgelopen inderdaad...
Alvast een nieuwe update:

Alex als voorzitter


In een jaar en drie maanden tijd is er een hoop veranderd in Alex's leven: Overwonnen van zijn pester, Roy. De middelbare verlaten en toegelaten op het MBO. Hij vond het moeilijk om afscheid te nemen van Charel, nu ze geen klasgenoten meer zijn. Maar Alex wilde altijd naar het MBO...Zijn droom kwam dus uit om door te studeren. Maar het geluk mocht niet lang duren: Alex was enorm gegroeid in dat jaar, zo snel gegroeid...Dat zijn hoornvlies een achterstand opliep. Alex mocht van de dokter geen bril meer dragen en was verplicht om harde lenzen te dragen. Anders was er een kans dat hij blind kon worden later.
In de middag ging hij zijn lenzen uitproberen, zijn ouders gingen op hem wachten...


Alex kwam binnen...
"En, voelen ze goed aan?" Vroeg de moeder direct.
"Ja, het gaat wel," zei Alex die eraan moest wennen. Zijn vader zat ook met verbazing te kijken.
"Een hele andere jongen ben je geworden!"


"Valt toch wel mee?" Zei Alex die erbij kwam zitten.
"Je bent een stuk zelfverzekerder geworden sinds je van de middelbare af ben, ik zal je bijna niet meer herkennen," zei de vader.
"Praat geen onzin, je eigen kind zul je altijd herkennen!" Zei de moeder. Alex moest er een beetje om lachen. Hij was blij dat het ziekenhuis hem kon helpen met zijn hoornvlies.
"Ik moet jullie wat vertellen, ik ga de Studentenraad in op school. Ze hebben mij gevraagd vanmorgen," vertelde Alex.


"Zie je wel, vol zelfvertrouwen!" Alex moest er bijna van blozen...
"Ik word zelfs voorzitter, ik moet het hele team gaan leiden," vertelde Alex daarbij. Zijn ouders waren trots op hem.
"Wie had dat nou ooit gedacht, daar moet op gevierd worden!"


De volgende dag mocht Alex in een vergaderkamer het team alvast laten voorstellen aan elkaar. Hij werd ondersteund door twee docenten: Mevrouw Hoekstra en meneer Schonenberg.
Meneer Schonenberg zat vlak naast Alex.


"Als voorzitter sta je in contact ook met de hogere pieten, oftewel: Zakelijke mensen! Het is belangrijk dat je zaken en privé gescheiden houdt," vertelde meneer Schonenberg.
"Dat kan Alex vast wel," zei Tina die naast hem zat.
Alex werd er een beetje verlegen van.
"Ik had nooit verwacht dat ik zo'n functie zal krijgen..."
"Niet zo bescheiden, je mag er zijn!" Zei mevrouw Hoekstra die in haar leerling geloofde.
Alex werd hier duizendmaal beter behandeld dan op de middelbare: Eindelijk erkenning. Hij was blij dat de vervelende tijden ver achter zich zijn.


Na een paar minuten ging de groep het lokaal uit.
"Wij gaan even lunchen, kom je ook zo, voorzitter?" Alex vond het grappig dat hij zo genoemd werd.
"Ik ga eerst even op het internet, mijn berichten checken. Ik kom er zo aan!"


Alex ging de computer opstarten en ging inloggen op zijn schoolaccount...Helaas geen nieuwe berichten.
Toen wou hij nog snel even zijn Hyves checken...Hij wilde natuurlijk dolgraag met de wereld delen dat hij nu voorzitter was geworden van de Studentenraad!


Maar Alex merkte iets anders op...
"Huh, een anoniem respect?" Alex kon er niet op klikken of zien wie dat had gedaan bij één van zijn foto's...
"Hmm, oké dan..." Alex vond het vreemd, maar niet iedereen wilde zich altijd bekendmaken. Dus hij zocht er verder niets achter.

---------------------
In de volgende update krijgt Alex steeds meer vreemde berichtjes van een onbekend persoon...

yes yes yes, gelukkig voor Alex.

Maar heeft Mandy het echt opgegeven of laat ze het een tijdje rusten. Na het verhaaltje ben ik niet zo zeker dat Mandy zich hierbij neerlegt. Maar ik blijf hopen voor Alex van wel.

Super update.

Oehh, Alex ziet er erg goed uit en ik ben erg blij dat het zo goed met hem gaat
Maar helaas heb ik al een vermoeden wie de anonieme persoon is...

BTW.. Hyves... mooie tijden...
Allemaal leuke ups!