Dag 108 ~ 8 mei
Lyan heeft de tijd van zijn leven in Lunar Lakes.

In dit nieuwe grotere huis heeft de familie zelfs een zwembad!

En waarom zou je niet met kleren aan in je eigen zwembad springen?

Een gloednieuw luchtbed en het totale genieten.

Na een tijdje klimt Lyan het water weer uit.

Hij vindt dat hij de geest moet bedanken en hij wrijft over de lamp.

'Heeft u een wens, meneer?'
'Nee, maar...'
'Mag ik dan weer gaan? Ik had een discofeestje in mijn lamp. Vandaar de kleren...'

'Oh, wat leuk! Ik wilde je trouwens bedanken voor het laten uitkomen van mijn wens'
'Daar hoef je me niet voor te bedanken, uw wens is mijn bevel'
Ondertussen, bij de voordeur...
'Door die krantenknipsels heb ik eindelijk mijn neef weer op het spoor. Waar zal het leven hem gebracht hebben?'

'Oh nee, helemaal vergeten een cadeautje voor hem mee te nemen!'
Dan knipt Labid met zijn vingers.

En er verschijnt een taartje in zijn handen.

'Nu kan ik in ieder geval beleefd binnen komen.
Wow! Wie is dat? Ik dacht dat ik de geest van de familie was?'

'Hey Lyan! Goed je te zien! Je bent echt geen steek veranderd sinds de laatste keer dat ik je zag'
'Labid? Nee, niet waar! Wat doe jij hier? Een cadeautje? Voor mij? Bedankt!'

Die avond eet de hele familie het lekkerste maal dat er bestaat, gewoon uit Labid's vingers geknipt. Engelencake.