Informatie vooraf:
Dit verhaal wordt niet verteld door een hoofdpersoon uit het verhaal, het lijkt iemand die alles heeft gezien en heeft meegemaakt.
Hoofdstuk 1
“Nee! Geen SearchSim vandaag, Indi. Zap even naar Simfilm, en snel een beetje,” riep Kelsey naar Indi. Snel legde ze haar vinger voor haar mond. Indi’s lievelingsprogramma was bezig, over mensen met een zesde zintuig.
“Nu, Indi!” toeterde Kelsey in haar oor.
“Kelsey, doe eens even rustig. Dit is hartstikke leuk, kijk, zelfs Tamara vindt het leuk!”
Ze keken allebei naar hun kleine zusje, die stil naar de tv keek. Tamara verroerde zich niet.
“Tamara, vind jij dit leuk?” gilde Kelsey bijna.
Voordat Tamara antwoord kon geven, werd er alweer verder gegild.
“Belachelijk. Nou, jullie lijken echt nog een stel kleine kinderen.”
Boos deed Kelsey haar armen over elkaar, en staarde voor zich uit. Soms had Indi echt genoeg van haar tweelingzus Kelsey. Zij was twee minuten ouder, en daar maakte Kelsey mooi gebruik van. Niks, maar dan ook niks mocht Indi van Kelsey. Kelsey was een braaf tutje, altijd braaf naar school, nooit eens spijbelen. Nee, dan was Indi echt het tegenovergestelde. School maakte haar echt niks uit. Ze vond het veel leuker om te om leren sloten open te breken, en mensen op de kast jagen. Daar had je pas lol om. School was echt niks voor haar.
Even verderop, bij het kantoor waar de ouders van de meiden werkten, was het een stuk rustiger. Het was zondagmiddag, maar Pim en Fiona moesten gewoon werken. Het was druk, erg druk. Allebei werkten ze op kantoor, Pim als schrijver en Fiona als koffiemiep. Ze kende alle smaken koffie uit haar hoofd, wat ze dan eens per weerk allemaal opnoemde.
“Was het bij jou ook een leuke dag?” vroeg Fiona aan haar man. Al 20 jaar waren ze gelukkig samen getrouwd. Na 5 jaar volgende de tweeling, en 4 jaar daarna hun zusje, Tamara.
“Ja, ik heb veel moeten schrijven, ook wat mindere dingen, maar veel was leuk om te doen.”
“Ik hou van jou,” fluisterde Fiona.
“Ik ook van jou, honey.”
Fiona kuste haar man vol op de mond. Ze kon zich geen betere man wensen.
“We hebben zo’n goed leven, geen problemen en mooie kinderen. Ik had me niks beters kunnen voorstellen.”
“Ik ook niet,” zei Pim zachtjes, en kuste Fiona weer.
Verschillende mensen die langsliepen, of uit het kantoor kwamen, keken raar naar Pim en Fiona. De meeste verwachten niet een volwassen stel zo uitbundig te zien staan zoenen, maar Pim en Fiona geven daar niet om.
“Gaan we zo weer naar huis? De kinderen zullen vast zitten te wachten.”
Maar van Indi en Kelsey mochten hun ouders nog wel even weg blijven. Als ze samen ruzie hadden, moesten Pim en Fiona zich er niet mee bemoeien.
“Ik ga naar buiten,” zei Indi, terwijl ze opstond.
“Daar komt niks van in,” zei Kelsey op een moeder-toontje.
Indi keek arrogant naar haar zus. Het begon weer, Kelsey wilde over haar de baas spelen.
“Hou nou eens je mond! Ik bepaal zelf wel wat ik doe!” riep Indi.
Kelsey ging demonstratief voor haar staan. Indi werd helemaal kwaad.
“NU GA JE AAN DE KANT!” gilde Indi.
Opeens was het doodstil.
Indi keek naar de tv. Haar programma was ondertussen afgelopen, en Tamara had hem op een andere zender gezet.
“Ik ga naar de wc.”
Kelsey liep de kamer uit, en snel ging Indi richting de voordeur.
“Zeg niks tegen Kelsey, papa en mama!” fluisterde ze Tamara nog in het oor.
Tamara had het bang aangehoord. Wat moest ze, als haar ouders of zus erachter kwam dat Indi toch weg was. Zou zij de schuld krijgen? Nee, ze was het lievelingetje van haar vader en moeder. Die gaven haar bijna nooit straf.
Kelsey bleef wel erg lang op de wc, en Tamara zette de tv weer wat harder. Wat een saaie film, wilde Kelsey deze kijken? Ze was blij dat Indi het ook niet wilde, want het programma over een zesde zintuig was wel een stuk leuker.
De wc werd doorgetrokken, en Kelsey kwam de kamer weer binnen.
“WAAR IS INDI!?” gilde ze…
