Hoofdstuk 16

De volgende ochtend werd ik merkwaardig kalm wakker.

Ik liep de trap af, en gaf Quinn te eten.

Daarna liep ik naar de keuken. Ik pakte een stuk taart dat nog in de koelkast lag.

In de sneeuw at ik mijn stuk taart op.

Billy schilderde ondertussen een stedelijk landschap.

Ik stond op, en liet het bord even staan.

Tot mijn verbazing deed de radio het in de sneeuw nog.

Ik danste, en schudde alle zorgen uit mijn hoofd.

Binnenkort zou er weer een kleine zijn. Ik was zo benieuwd naar hem of haar. Wat zou het worden?

Na een tijdje kreeg ik het koud en ging ik naar binnen.

Binnen was het ook koud, dus deed ik de open haard aan.

Ik warmde lekker op.
Billy kwam binnen en hij kwam naar me toe.

Hij pakte me vast en zoende me. En ik zoende terug.

Plotseling stopte hij. Wat was er? Was de taart die ik had gegeten bedorven?

Er kwam een kleine kriebel in mijn buik. Dit had niks te maken met mijn ontbijt.

Dit was wat ik dacht dat het was!

De steen die in de ring van goud was gesmolten glom prachtig.
Billy begon te praten: 'Lieve Suzanne. Je bent zwanger van me. En het enige wat ik wil is mijn hele leven met je delen en jou schoonheid voor eeuwig bij me dragen. Suzanne, wil je met me trouwen?'

Ik stak mijn hand uit. Mijn vingers trilden als rietjes. 'J-Ja. Nat-t-tuurlijk'

Met deze man wilde ik de rest van mijn leven delen. Qusul of niet.
Voor de Qusul fans moet ik even mijn excuses aanbieden. Voordat Qusul terugkomt duurt nog een paar hoofdstukken. Maar heb geduld, hij komt. Ooit.